Podział WWE na brandy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podział franczyzy WWE (en. WWE brand extension) – formuła organizacji WWE w latach 2002-2011 i od 19 lipca 2016. Franczyza WWE została podzielona na dwie mniejsze (nadal jednak należące do WWE) nazwane po swoich programach telewizyjnych WWE SmackDown i WWE Raw. Przydzielenie personelu do każdego z programów odbywało się w czasie wydarzenia zwanego WWE Draft.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku rywalizacja między organizacjami powiązanymi z wrestlingiem zakończyła się ostatecznie zwycięstwem WWF (późniejsze WWE), które przejęło wszystkie aktywa WCW i ECW, a także znaczną większość ich personelu[1]. W związku z rozszerzeniem personelu WWF, firma zarządziła podział franczyzy, aby dać wszystkim pracownikom podobne szanse i czas antenowy. Nowe franczyzy zostały nazwane po programach telewizyjnych, do których zostały przypisane: SmackDown i Raw[2]. Przydzielenie personelu do każdego programu nastąpiło na pierwszym w historii WWE Draft, który miał miejsce 25 marca 2002 roku na Raw[3].

Fabularnie to Shane McMahon i Stephanie McMahon sprzedali swoje akcje aby wykupić WCW i ECW. Ale jak się okazało, akcje te kupił Ric Flair i tym samym przejął 50% udziałów firmy. Początkowo Vince znosił konieczność dzielenia się federacją, ale później postanowił odzyskać całkowitą kontrolę. Jednocześnie Ric Flair był zaangażowany w spór z The Undertakerem i chciał go rozstrzygnąć na WrestleManii X8. Zarząd zgodził się na walkę pod warunkiem, że Ric Flair odda McMahonowi swoje akcje. Flair miał jednak dopełnić swojej części umowy dopiero po Wrestlermanii. W związku z tym podjęto decyzję o podzieleniu franczyzy. McMahon przejął SmackDown, a Flair Raw[4][5].

Pierwszy draft[edytuj | edytuj kod]

W 2002 roku miał miejsce pierwszy WWE Draft. Odbył się on w Penn State University w State College, Pennsylvania 25 marca 2002. Przydział do poszczególnych programów odbywał się na zmianę, ale drużyny (czyli nWo i Gunn-Palumbo) liczyły się jako jeden wybór, tak samo jak pojedynczy wrestlerzy. 20 członków personelu wybrali osobiście właściciele Smackdown i Raw. Pozostali zostali przydzieleni w wyniku losowania. Każdy program miał w efekcie po 30 zawodników. Ustalono też, że posiadacze WWF Undisputed Champion (Triple H) i WWF Women’s Champion (Jazz) będą występować w obu programach do czasu straty przez nich tytułu[6].

Podział personelu[edytuj | edytuj kod]

Kolejność

przydziału

Przydział Wrestler Prawdziwe imię
1 SmackDown The Rock Dwayne Johnson
2 Raw The Undertaker Mark Callaway
3 Smackdown Kurt Angle Kurt Angle
4 Raw Kevin Nash (nWo) Kevin Nash
Scott Hall (nWo) Scott Hall
X-Pac (nWo) Sean Waltman
5 SmackDown Chris Benoit Chris Benoit
6 Raw Kane Glenn Jacobs
7 SmackDown Hulk Hogan Terry Bollea
8 Raw Rob Van Dam Robert Szatkowski
9 SmackDown Billy Gunn Monty Sopp
Chuck Palumbo Chuck Palumbo
10 Raw Booker T Booker Hoffman
11 SmackDown Edge Adam Copeland
12 Raw Big Show Paul Wight
13 SmackDown Rikishi Solofa Fatu
14 Raw Bubba Ray Dudley Mark LoMonaco
15 SmackDown D-Von Dudley Devon Hughes
16 Raw Brock Lesnar Brock Lesnar
17 SmackDown Mark Henry Mark Henry
18 Raw William Regal Darren Matthews
19 SmackDown Maven Maven Huffman
20 Raw Lita Amy Dumas
21 SmackDown Billy Kidman Peter Gruner
22 Raw Bradshaw John Layfield
23 SmackDown Tajiri Yoshihiro Tajiri
24 Raw Steven Richards Michael Manna
25 SmackDown Chris Jericho Chris Irvine
26 Raw Matt Hardy Matt Hardy
27 SmackDown Ivory Lisa Moretti
28 Raw Raven Scott Levy
29 SmackDown Albert Matt Bloom
30 Raw Jeff Hardy Jeff Hardy
31 SmackDown The Hurricane Gregory Helms
32 Raw Mr. Perfect Curt Hennig
33 SmackDown Al Snow Al Sarven
34 Raw Spike Dudley Matthew Hyson
35 SmackDown Lance Storm Lance Evers
36 Raw D’Lo Brown Accie Connor
37 SmackDown Diamond Dallas Page Page Falkinburg
38 Raw Shawn Stasiak Shawn Stipich
39 SmackDown Torrie Wilson Torrie Wilson
40 Raw Terri Terry Boatright Runnels
41 SmackDown Scotty 2 Hotty Scotty Garland
42 Raw Jacqueline Jacqueline Moore
43 SmackDown Stacy Keibler Stacy Keibler
44 Raw Goldust Dustin Runnels
45 SmackDown Christian Jay Reso
46 Raw Trish Stratus Trish Stratigeas
47 SmackDown Test Andrew Martin
48 Raw Justin Credible Peter Polaco
49 SmackDown Faarooq Ron Simmons
50 Raw Big Boss Man Ray Traylor
51 SmackDown Tazz Peter Senerchia
52 Raw Tommy Dreamer Tommy Laughlin
53 SmackDown Hardcore Holly Bob Howard
54 Raw Crash Holly Mike Lockwood
55 SmackDown Val Venis Sean Morley
56 Raw Mighty Molly Nora Greenwald
57 SmackDown Perry Saturn Perry Satullo

ECW[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku WWF uzyskało całkowite i wyłączne prawo do znaków towarowych ECW. W związku z tym rozpoczęło promocję płyt DVD z oryginalnymi odcinkami ECW[7]. Specjalnie dla byłych zawodników ECW zorganizowano także dwa wydarzenia: ECW One Night Stand – w 2005 i 2006 roku[8][9]. W końcu zdecydowano się na przywrócenie tej franczyzy 3 czerwca 2006 roku. Nowy program telewizyjny ECW miał w założeniu być powrotem dawnego rywala WWF na antenę, ale tym razem jako część federacji. Premiera WWE ECW miała miejsce 13 czerwca 2006 roku na kanale Sci Fi Channel[10].

Okazało się jednak, że WWE ECW nie dorównuje swoją popularnością dawnej niezależnej firmie o tej samej nazwie. 2 lutego 2010 roku prezes WWE Vince McMahon ogłosił, że 16 lutego 2010 zostanie wyemitowany ostatni odcinek. Wtedy też ECW zostało rozwiązane, a każdy członek personelu stał się niezależnym zawodnikiem, który mógł dołączyć do Smackdown albo Raw[10][11].

Koniec podziału[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy okres podziału organizacji zakończył się 29 sierpnia 2011 roku, kiedy dyrektor operacyjny Triple H ogłosił, że gwiazdy ze Smackdown zaczną od tego momentu występować także w Raw. Wkrótce wszyscy zapaśnicy zaczęli pojawiać się w obu programach[12]. WWE Draft nie miało miejsca w latach 2012-2015. Przyczyną zakończenia podziału była chęć swobodniejszego przepływu treści pomiędzy telewizją i platformą internetową[13].

Ponowny podział[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: WWE Draft 2016.

25 maja 2016 roku ogłoszono, że 19 lipca 2016 zostanie wyemitowany odcinek SmackDown na żywo, mający jednak inną obsadę scenarzystów, niż Raw[14]. Tego dnia odbyło się przydzielenie każdego członka personelu do określonego programu. Fabularnie przyczyną ponownego podziału było wyłonienie następcy prezesa WWE, Vince’a McMahona, spośród jego dzieci. W tym celu Shane McMahonni Stephanie McMahon otrzymali stanowiska prezesów wykonawczych kolejno Smackdown i Raw[15]. 18 lipca, Mick Foley został wybrany przez Stephanie na stanowisko komisarza Raw, zaś Daniel Bryan został komisarzem SmackDown[16].

Podział personelu[edytuj | edytuj kod]

Kolejność

przydziału

Przydział Wrestler lub drużyna Prawdziwe imię
1 Raw Seth Rollins Colby Lopez
2 SmackDown Dean Ambrose Jonathan Good
3 Raw Charlotte Ashley Fliehr
4 SmackDown AJ Styles Allen Jones
5 Raw Finn Bálor Fergal Devitt
6 Raw Roman Reigns Leati Anoaʻi
7 SmackDown John Cena John Cena
8 Raw Brock Lesnar Brock Lesnar
9 SmackDown Randy Orton Randy Orton
10 Raw Big E (The New Day) Ettore Ewen
Kofi Kingston (The New Day) Kofi Sarkodie-Mensah
Xavier Woods (The New Day) Austin Watson
11 Raw Sami Zayn Rami Sebei
12 SmackDown Bray Wyatt Windham Rotunda
13 Raw Sasha Banks Mercedes Kaestner-Varnado
14 SmackDown Becky Lynch Rebecca Quin
15 Raw Chris Jericho Christopher Irvine
16 Raw Rusev Miroslav Barnyashev
Lana Catherine Perry
17 SmackDown The Miz Mike Mizanin
Maryse Maryse Mizanin
18 Raw Kevin Owens Kevin Steen
19 SmackDown Baron Corbin Thomas Pestock
20 Raw Enzo Amore Eric Ardnt
Big Cass William Morrissey
21 Raw Luke Gallows Andrew Hankinson
Karl Anderson Chad Allegra
22 SmackDown Chad Gable (American Alpha) Charles Betts
Jason Jordan (American Alpha) Nathan Everhart
23 Raw Big Show Paul Wight, Jr.
24 SmackDown Dolph Ziggler Nicholas Nemeth
25 Raw Nia Jax Savelina Fanene
26 Raw Neville Benjamin Satterley
27 SmackDown Natalya Natalie Neidhart
28 Raw Cesaro Claudio Castagnoli
29 SmackDown Alberto Del Rio José Rodriguez
30 Raw Sheamus Stephen Farrelly
31 Raw Goldust (Golden Truth) Dustin Runnels
R-Truth (Golden Truth) Ron Killings
32 SmackDown Jimmy Uso (The Usos) Jonathan Fatu
Jey Uso (The Usos) Joshua Fatu
33 Raw Titus O’Neil Thaddeus Bullard Sr.
34 SmackDown Kane Glen Jacobs
35 Raw Paige Saraya-Jade Bevis
36 Raw Darren Young Frederick Rosser III
Bob Backlund Robert Backlund
37 SmackDown Kalisto Emanuel Rodriguez
38 Raw Sin Cara Jorge Arias
39 SmackDown Naomi Trinity Fatu
40 Raw Jack Swagger Donald Hager Jr.
41 SmackDown Konnor (The Ascension) Ryan Parmeter
Viktor (The Ascension) Eric Thompson
42 Raw Bubba Ray Dudley (The Dudley Boyz) Mark LoMonaco
D-Von Dudley (The Dudley Boyz) Devon Hughes
43 SmackDown Zack Ryder Matthew Cardona
44 Raw Summer Rae Danielle Moinet
45 SmackDown Apollo Crews Sesugh Uhaa
46 Raw Mark Henry Mark Henry
47 SmackDown Alexa Bliss Alexis Kaufman
48 Raw Braun Strowman Adam Scherr
49 SmackDown Tyler Breeze (Breezango) Matt Clement
Fandango (Breezango) Curtis Hussey
50 Raw Bo Dallas Taylor Rotunda
51 SmackDown Eva Marie Natalie Coyle
52 Raw Primo (The Shining Stars) Eddie Colón
Epico (The Shining Stars) Orlando Colón
53 SmackDown Aiden English (The Vaudevillains) Matt Rehwoldt
Simon Gotch (The Vaudevillains) Seth Lesser
54 Raw Alicia Fox Victoria Crawford
55 SmackDown Erick Rowan Joseph Ruud
56 Raw Dana Brooke Ashley Sebera
57 SmackDown Mojo Rawley Dean Muhtadi
58 Raw Curtis Axel Joe Hennig
59 SmackDown Carmella Leah Van Dale

Heath Slater został jedynym nadającym się do wybrania zawodnikiem bez brandu. Pozostali wrestlerzy WWE zostali oznaczeni jako niewybieralni, z powodu ich kontuzji lub sporadycznych występów[17][18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brian Damage, The Casualties of (Monday Night) War: ECW [online], Ring the Damn Bell, 28 sierpnia 2014 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  2. WWE to make Raw and SmackDown! distinct tv brands [online], corporate.wwe.com [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-17] (ang.).
  3. WWF RAW Results (March 25, 2002) [online], 25 marca 2002 (ang.).
  4. Monday Night Raw – November 19, 2001: That’s One Heck Of A Reset [online], KB's Wrestling Reviews [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  5. Historia streaku [10-0] – Undertaker vs. Ric Flair – WM X8 – WWEPolska – Battleground 2016 [online], WWE Polska [dostęp 2020-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-15] (pol.).
  6. Draft Lottery to jedno z najważniejszych wydarzeń w WWE w ciągu roku. – Wrestling Attitude [online], wrestling.pl [dostęp 2016-07-24] (pol.).
  7. Complete List of ECW DVD Releases [online], wrestlingdvdnetwork.com [dostęp 2016-07-24] (ang.).
  8. ECW One Night Stand 2005. Kevin Dunn [dostęp 2016-07-24].
  9. ECW One Night Stand 2006. Kevin Dunn [dostęp 2016-07-24].
  10. a b The true story of the ECW relaunch [online], WWE [dostęp 2016-07-24] (ang.).
  11. WWE News: WWE officially announces NXT's debut date replacing ECW, only two ECW episodes remaining [online], PWTorch.com [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  12. John Canton, Reacting to live WWE Smackdown on Tuesdays and return of the brand extension [online], The Comeback, 26 maja 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  13. James Caldwell, PWTorch.com – WWE NEWS: Stephanie McMahon says why brand split is gone [online], pwtorch.com [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  14. Brian Steinberg, WWE’s ‘Smackdown’ Will Move to Live Broadcast on USA (EXCLUSIVE) [online], 25 maja 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  15. 7/11 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete TV Report - [online], 12 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  16. 7/18 WWE Raw Results – CALDWELL'S Complete Live TV Report - [online], 19 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  17. Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  18. WWE Draft Details – Draft process, NXT call-ups, Brock & other part-timers, Ryback not included, Reigns's status, injured stars left off, Tag Teams - [online], 19 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).