Przemysław Saleta
| |||
 Przemysław Saleta (2018) | |||
| Pseudonim | Chemek | ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1968 Wrocław | ||
| Obywatelstwo |  Polska
| ||
| Wzrost | 194[1] cm | ||
| Styl walki | praworęczny | ||
| Kategoria wagowa | ciężka | ||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||
| Liczba walk | 52 | ||
| Zwycięstwa | 44 | ||
| Przez nokauty | 22 | ||
| Porażki | 8 | ||
| Remisy | 0 | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Przemysław Saleta (ur. 7 marca 1968 we Wrocławiu) – polski kick-boxer i bokser wagi ciężkiej, mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, aktor, osobowość telewizyjna.
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Lata młodości spędził w Bystrzycy Kłodzkiej[2].
W latach 1986–1990 studiował handel zagraniczny na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, zaś od 1990 wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3][4][5][6]. Był też studentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[6]. Żadnego kierunku studiów nie ukończył[6][7][8].
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
W młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.
W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).
W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). Choć w 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze[9], 5 listopada 2011 powrócił, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji Najmana. Następnie, 23 lutego 2013 w Ergo Arenie w Gdańsku pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą[10]. 26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku.
Działalność pozasportowa[edytuj | edytuj kod]
Zajmuje się komentowaniem wydarzeń sportowych w polskich stacjach telewizyjnych i radiowych. W latach 1997–2000 był związany ze stacją RTL7, w latach 2000–2003 – ze stacją Polsat Sport, a od 2003 – ze stacją Eurosport.
W 1995 zadebiutował na ekranie jako aktor, odgrywając epizodyczną rolę Komandosa w filmie Młode wilki[1], w którego wcielił się również w filmie Młode wilki 1/2 (1997)[1]. Ponadto zagrał drobne role w filmach: Sztos (1997)[1], Zakochani (2000)[1], Cudzoziemiec (2002)[1], Skazany na bluesa (2005)[1], Skrzydlate świnie (2010) i Licencja na wychowanie (2011), a także serialach: Klasa na obcasach (1998)[1], Lokatorzy (2002)[1], Rodzinka (2003)[1], Faceci do wzięcia (2007), 39 i pół (2008), Daleko od noszy (2008) i Na dobre i na złe (2008). W 2009 występował w roli Kacpra Sablickiego, byłego boksera i narzeczonego Anny Bilewskiej (Agnieszka Włodarczyk) w serialu Polsatu Pierwsza miłość. W 2012 pojawił się gościnnie w filmie Bokser, który był inspirowany biografią Salety. W rolę boksera wcielił się Szymon Bobrowski.
Od stycznia do listopada 2007 był redaktorem naczelnym polskiego wydania czasopisma „Gentleman’s Magazine”.
Był bohaterem reportażu dokumentalnego Polsat Sport Przemysław Saleta – Historia kariery (2013), uczestnikiem programów rozrywkowych: Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), Fort Boyard (2008), Taniec z gwiazdami (2010)[11], Kocham cię, Polsko! (2012), Celebrity Splash! (2015) i Azja Express (2016)[12], jurorem w programie Gwiezdny Cyrk (2008) i prowadzącym programy Gadżety Salety (2008)[13] i Wojownicy (2009). Był gościem programów Szymon Majewski Show (2007), Kuba Wojewódzki (2008), Anna Dymna – Spotkajmy się (2008)[14], Pasje gwiazd (2009), Misiek Koterski Show (2009), Aleja gwiazd (2011), Dzień z mistrzem (2011), As wywiadu (2012) i Kulisy sportu (2013).
W 2019 włączył się w akcję społeczną Fundacja Faktu i serwisu internetowego Plejada.pl „Zdrowie jest męskie”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2020[15].
W lipcu 2020 został dziennikarzem komentującym na kanałach sportowych Polsatu i w systemie pay per-wiew walki bokserskie oraz różnych innych sztuk walki, m.in.: MMA[16].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, modelką Ewą Pacułą, ma córkę Nicole. Z drugą żoną, Ewą Byzdrą, również ma córkę. W 2008 był zaręczony z Ewą Wiertel[17]. W latach 2018–2021 był związany z fotomodelką Karoliną Woźniak[18][19].
5 grudnia 2007 w warszawskim szpitalu przy ul. Lindleya przeszedł operację usunięcia nerki. Nerka została przeszczepiona jego córce Nicole, która od kilku lat poddawana była dializom. 11 grudnia 2007 wskutek powikłań po zabiegu wystąpiła u niego niewydolność oddechowa i krwotok wewnętrzny. Konieczna była operacja. Jednym z podejrzeń była zatorowość płucna. Prawdopodobną przyczyną problemów była uogólniona reakcja organizmu na powstały stan zapalny (sepsa)[20]. 13 grudnia 2007 został wybudzony ze śpiączki farmakologicznej[21][22][23]. 17 grudnia 2007 stan Salety poprawił się na tyle, że pozwolono mu samodzielnie wstać z łóżka. 18 grudnia 2007 wieczorem opuścił szpital i święta spędził w domu[24].
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[25]. W 2016 opublikował list, w którym stwierdził, że „za rządów PiS atmosfera zrobiła się duszna”, dlatego wyjechał z kraju[26].
Biegle posługuje się językiem angielskim, ponadto komunikuje się w językach rosyjskim i niemieckim[1].
Najważniejsze osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]
Kick-boxing:
Boks zawodowy:
- mistrzostwo interkontynentalne WBC (1994), IBO (1999),
- mistrzostwo Europy EBU (2002),
- mistrzostwo Polski (2001).
Bilans walk MMA[edytuj | edytuj kod]
1 zwycięstwo – 1 porażka – 0 remisów
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 1-1-0 | Marcin Najman
|
Poddanie (duszenie przedramieniem) | 1 | 3:14 | KSW 14: Dzień Sądu | 18.09.2010 | Łódź
|
| Przegrana | 0-1-0 |  Martin Malchasjan[27]
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:43 | KSW 7 | 02.06.2007 | Warszawa
|
Bilans walk w kick-boxingu[edytuj | edytuj kod]
2 zwycięstwa – 0 porażek – 0 remisów
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 2-0 | Marcin Najman
|
TKO (kontuzja nogi) | 1 | 0:58 | MMA Attack 1 | 05.11.2011 | Warszawa
|
| Wygrana | 1-0 | Marcin Różalski
|
Decyzja (jednogłośna)[28][29] | 12 | 5:00 | 25. GBZ - Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Wrocławek
|
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1997: Młode wilki 1/2 – jako „Komandos”
- 1997: Sztos – obsada aktorska jako „Gruchy”, gracz w kasynie
- 1998: Klasa na obcasach – jako Costello
- 2000: Zakochani – jako Lipski, mąż Rudzi
- 2002: Lokatorzy – jako Emil, chłopak Zuzi
- 2002: Cudzoziemiec (The Foreigner) – jako strażnik w rezydencji Van Akenów
- 2003: Rodzinka – jako pan Przemek, pacjent Leszczyńskiego (odc.7)
- 2004–2009: Pierwsza miłość – jako Kacper „Rzeźnik” Sablicki, były bokser wagi ciężkiej, przyjaciel, a potem narzeczony i niedoszły mąż Anny Bilewskiej
- 2005: Skazany na bluesa – jako ochroniarz Grubera
- 2007: Faceci do wzięcia – obsada aktorska (odc. 51)
- 2008: 39 i pół – jako on sam (odc. 12)
- 2008: Daleko od noszy – jako Artur, ochroniarz doktora Kidlera (odc. 156 „Kidler pod ochroną”)
- 2008: Na dobre i na złe – jako gwiazdor (odc. 327)
- 2009: 39 i pół – obsada aktorska (odc 15 w roli samego siebie)
- 2010: Skrzydlate świnie – jako ochroniarz
- 2011: Licencja na wychowanie – jako trener boksu
- 2011: Bokser – obsada aktorska (gościnnie)
- od 2020: Gliniarze – Artur Król, informator działający pod przykrywką gangstera
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Przemysław Saleta. gudejko.pl.
- ↑ Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową | Polska Times, polskatimes.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
- ↑ To jasnowidz wywróżył Salecie takie życie (pol.). wiadomosci.dziennik.pl, 12 grudnia 2007. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Przemysław Saleta (pol.). wywiadowcy.pl, lipiec 2008. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Esgiehowa podróż w czasie (pol.). facebook.com, 18 stycznia 2013. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ a b c Hubert Kęska: Saleta: Życie ryzykiem pisane (pol.). sporteuro.pl, 6 sierpnia 2015. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Robert Małolepszy: Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową (pol.). polskatimes.pl, 25 lutego 2013. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Przemysław Franczak, Łukasz Madej: Przemysław Saleta: "Walka z Adamkiem? To możliwe" (pol.). nowiny24.pl, 4 listopada 2014. [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Saleta po walce z Najmanem: „Osiągnąłem swój cel”. ringpolska.pl, 19 września 2010. [dostęp 2011-07-31].
- ↑ Polsat Boxing Night: Gołota vs. Saleta (pol.). bokser.org. [dostęp 29 grudnia 2012].
- ↑ Rusza jedenasta edycja „Tańca z gwiazdami” (pol.). W: Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2010-03-05. [dostęp 2015-02-16].
- ↑ Sergiusz Królak: „Azja Express”: zobacz, kto się pojawi w nowym programie TVN (pol.). W: Plejada.pl [on-line]. www.plejada.pl, 2016-06-16. [dostęp 2016-09-22].
- ↑ Polsatplay.pl – oficjalna strona internetowa Telewizji POLSAT Play, www.polsatplay.pl [dostęp 2018-09-05] (pol.).
- ↑ Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”.
- ↑ Luiza Nowak: „Zdrowie jest męskie”: akcja charytatywna Fundacji Faktu i serwisu Plejada. Kogo zobaczymy w charytatywnym kalendarzu? (pol.). W: Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2019-11-04. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Przemysław Saleta i Paweł Kołodziej wzmacniają Polsat Sport, Media2.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ PRZEMYSŁAW SALETA I EWA WIERTEL Koniec miłości, www.gala.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Ukochana Przemysława Salety zdecydowała się na zabieg usunięcia implantów, Onet Sport, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Aleksandra Głowińska, Przemysław Saleta znów jest singlem!, plejada.pl, 24 czerwca 2021.
- ↑ Saleta w stanie śpiączki! – eurosport.interia.pl, sport.interia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Przemysław Saleta przytomny, ale pod respiratorem – Onet.pl Sport – 12.12.2007 [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Przemysław Saleta odzyskał przytomność – Onet.pl Wiadomości – 12.12.2007 [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Lekarze dementują dobre wiadomości o Salecie – WP Wiadomości, wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Saleta zbiera siły – Onet.pl Sport – 17.12.2007 [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Przemysław Saleta ucieka z Polski przed rządami PiS.
- ↑ Pudzian pobije Gołotę. polskatimes.pl, 31 sierpnia 2009. [dostęp 31 sierpnia 2009].
- ↑ Przemyslaw Saleta vs Marcin Rozalski K1 [low quality]. [dostęp 2021-08-25].
- ↑ Saleta vs Różalski 1:0, www.sfd.pl [dostęp 2021-08-25] (pol.).