Przejdź do zawartości

Przemysław Saleta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przemysław Saleta
Ilustracja
Przemysław Saleta (2018)
Pseudonim

Chemek

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1968
Wrocław

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

194 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

52

Zwycięstwa

44

Przez nokauty

22

Porażki

8 (8 KO)

Remisy

0

  1. Bilans walk aktualny na 26 września 2015.
Strona internetowa

Przemysław Saleta (ur. 7 marca 1968 we Wrocławiu) – polski kickbokser i bokser wagi ciężkiej[1], mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, aktor, osobowość telewizyjna.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Lata młodości spędził w Bystrzycy Kłodzkiej[2].

W latach 1986–1990 studiował handel zagraniczny na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, zaś od 1990 wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3][4][5][6]. Był też studentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[6]. Żadnego kierunku studiów nie ukończył[6][7][8].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.

W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).

W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). Choć w 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze[9], 5 listopada 2011 powrócił, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji Najmana[10]. Następnie, 23 lutego 2013 w Ergo Arenie w Gdańsku pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą[11]. 26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku[12].

Działalność pozasportowa

[edytuj | edytuj kod]
Przemysław Saleta, 2008

Zajmuje się komentowaniem wydarzeń sportowych w polskich stacjach telewizyjnych i radiowych. W latach 1997–2000 był związany ze stacją RTL7, w latach 2000–2003 – ze stacją Polsat Sport, a od 2003 – ze stacją Eurosport. W lipcu 2020 ponownie został dziennikarzem komentującym na kanałach sportowych Polsatu i w systemie pay per-wiew walki bokserskie oraz różnych innych sztuk walki, m.in.: MMA[13].

W 1995 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą Komandosa w filmie Młode wilki (1995), zagrał także tę postać w filmie Młode wilki 1.2 (1997)[14]. Zagrał także drobne role w filmach: Sztos (1997), Zakochani (2000), Cudzoziemiec (2002) i Skazany na bluesa (2005), Skrzydlate świnie (2010) i Licencja na wychowanie (2011), a także serialach: Klasa na obcasach (1998), Lokatorzy (2002)[14], Rodzinka (2003) Faceci do wzięcia (2007), 39 i pół (2008), Daleko od noszy (2008) i Na dobre i na złe (2008)[14]. W 2009 występował w roli Kacpra Sablickiego, byłego boksera i narzeczonego Anny Bilewskiej (Agnieszka Włodarczyk) w serialu Polsatu Pierwsza miłość. W 2012 pojawił się gościnnie w filmie Bokser, który był inspirowany biografią Salety; w rolę boksera wcielił się Szymon Bobrowski.

Od stycznia do listopada 2007 był redaktorem naczelnym polskiego wydania czasopisma „Gentleman’s Magazine”.

Był bohaterem reportażu dokumentalnego Polsat Sport Przemysław Saleta – Historia kariery (2013), uczestnikiem programów rozrywkowych: Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), Fort Boyard (2008), Taniec z gwiazdami (2010)[15], Kocham cię, Polsko! (2012), Celebrity Splash! (2015) i Azja Express (2016)[16], jurorem w programie Gwiezdny cyrk (2008) oraz prowadzącym programy: Gadżety Salety (2008)[17] i Wojownicy (2009). Był także gościem programów: Szymon Majewski Show (2007), Kuba Wojewódzki (2008), Anna Dymna – Spotkajmy się (2008)[18], Pasje gwiazd (2009), Misiek Koterski Show (2009), Aleja gwiazd (2011), Dzień z mistrzem (2011), As wywiadu (2012) i Kulisy sportu (2013).

W 2019 włączył się w akcję społeczną Fundacja Faktu i serwisu internetowego Plejada.pl „Zdrowie jest męskie”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2020[19]. W 2021 wystąpił w charytatywnej gali bokserskiej Collins Charity Fight Night[20].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, modelką Ewą Pacułą, ma córkę Nicole[21]. Z drugą żoną, Ewą Byzdrą, ma córkę Nadię[21]. W kwietniu 2008 oświadczył się Ewie Wiertel, jednak w styczniu 2009 zerwali zaręczyny[22]. W latach 2018–2021 był związany z fotomodelką Karoliną Woźniak[23][24]. Miał brata Aleksandra, który zmarł tragicznie w czerwcu 2022, w wieku 53 lat[25].

5 grudnia 2007 w warszawskim szpitalu przy ul. Lindleya przeszedł operację usunięcia nerki. Nerka została przeszczepiona jego córce Nicole, która od kilku lat poddawana była dializom. 11 grudnia 2007 wskutek powikłań po zabiegu wystąpiła u niego niewydolność oddechowa i krwotok wewnętrzny. Konieczna była operacja. Jednym z podejrzeń była zatorowość płucna. Prawdopodobną przyczyną problemów była uogólniona reakcja organizmu na powstały stan zapalny (sepsa)[26]. 13 grudnia 2007 został wybudzony ze śpiączki farmakologicznej[27][28][29]. 17 grudnia 2007 stan Salety poprawił się na tyle, że pozwolono mu samodzielnie wstać z łóżka. 18 grudnia 2007 wieczorem opuścił szpital i święta spędził w domu[30].

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[31]. W 2016 opublikował list, w którym stwierdził, że „za rządów PiS atmosfera zrobiła się duszna”, dlatego wyjechał z kraju[32].

Biegle posługuje się językiem angielskim, ponadto komunikuje się w językach rosyjskim i niemieckim[14].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrzostwo świata ISKA, WAKO (1990),
  • mistrzostwo Europy ISKA, WAKO (1990),
  • mistrzostwo Polski.
  • mistrzostwo interkontynentalne WBC (1994), IBO (1999),
  • mistrzostwo Europy EBU (2002),
  • mistrzostwo Polski (2001).

Lista walk w boksie

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowe[1]

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Przegrana 44-8 Polska Tomasz Adamek RTD 5 26.09.2015 Łódź
Wygrana 44-7 Polska Andrzej Gołota TKO 6 23.02.2013 Gdańsk
Wygrana 43-7 Stany Zjednoczone Ed Perry UD 6 17.02.2006 Reading
Przegrana 42-7 Stany Zjednoczone Oliver McCall TKO 4 13.08.2005 Chicago
Wygrana 42-6 Białoruś Raman Sukhaterin UD 6 29.04.2005 Świebodzice
Przegrana 41-6 Niemcy Luan Krasniqi TKO 1 26.04.2003 Schwerin
Przegrana 41-5 Turcja Sinan Şamil Sam TKO 7 12.10.2002 Schwerin Stracił tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 41-4 Niemcy Luan Krasniqi TKO 9 20.07.2002 Dortmund Zdobył tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 40-4 Białoruś Mihail Bekish UD 6 23.02.2002 Włocławek
Wygrana 39-4 Ukraina Oleksandr Myleiko UD 6 24.11.2001 Łódź
Wygrana 38-4 Serbia i Czarnogóra Ratko Draskovic UD 10 26.05.2001 Warszawa Zdobył tytuł Polski w wadze ciężkiej.
Wygrana 37-4 Ukraina Yuriy Yelistratov UD 6 26.06.1999 Jaworzno
Wygrana 36-4 Czechy Jozef Balogh TKO 1 24.02.2001 Nowy Sącz
Wygrana 35-4 Austria Biko Botowamungu UD 8 03.02.2001 Warszawa
Przegrana 34-4 Holandia Fred Westgeest TKO 6 18.09.1999 Gdańsk Stracił interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej.
Wygrana 34-3 Portoryko Rodolfo Marin KO 2 26.06.1999 Wrocław
Wygrana 33-3 Chorwacja Asmir Vojnovic TKO 10 17.04.1999 Warszawa Zdobył interkontynentalny tytuł IBO w wadze ciężkiej.
Wygrana 32-3 Francja Antoine Palatis TKO 6 12.12.1998 Frankfurt nad Menem
Wygrana 31-3 Stany Zjednoczone Gilberto Williamson PTS 8 19.09.1998 Oberhausen
Wygrana 30-3 Stany Zjednoczone Lorenzo Boyd TKO 4 16.05.1998 Poznań
Wygrana 29-3 Węgry Ferenc Deák TKO 1 20.03.1998 Frankfurt nad Menem
Wygrana 28-3 Stany Zjednoczone Wesley Martin PTS 8 06.12.1997 Offenbach am Main
Wygrana 27-3 Stany Zjednoczone Mike Robinson PTS 8 13.06.1997 Oberhausen
Wygrana 26-3 Ukraina Yuriy Yelistratov PTS 8 10.05.1997 Frankfurt nad Menem
Przegrana 25-3 Chorwacja Željko Mavrović KO 1 09.12.1995 Stuttgart O tytuł mistrza Europy w wadze ciężkiej.
Wygrana 25-2 Stany Zjednoczone Bradley Rone PTS 8 26.08.1995 Chicago
Wygrana 24-2 Węgry Lajos Eros PTS 8 27.05.1995 Kilonia
Wygrana 23-2 Stany Zjednoczone Willie Jake PTS 8 28.02.1995 Indianapolis
Wygrana 22-2 Stany Zjednoczone George O’Mara TKO 2 10.12.1994 Los Angeles
Wygrana 21-2 Stany Zjednoczone Brian LaSpada PTS 8 05.11.1994 Stateline
Przegrana 20-2 Stany Zjednoczone John McClain TKO 1 27.08.1994 Bushkill
Wygrana 20-1 Anglia Terry Dixon PTS 8 03.08.1994 Bristol
Wygrana 19-1 Stany Zjednoczone Carl Williams PTS 10 28.04.1994 Tulsa
Wygrana 18-1 Anglia Dennis Andries UD 12 23.03.1994 Cardiff Zdobył tytuł WBC International w wadze cruiser.
Wygrana 17-1 Stany Zjednoczone Lopez McGee TKO 4 03.03.1994 Hammond
Wygrana 16-1 Stany Zjednoczone James Wilder KO 8 29.01.1994 Bismarck
Wygrana 15-1 Stany Zjednoczone Grady Smith UD 12 03.12.1993 Orlando Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 14-1 Stany Zjednoczone Guy Sonnenberg TKO 6 22.10.1993 Orlando Obronił tytuł mistrza stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 13-1 Stany Zjednoczone Eddie Curry KO 4 24.09.1993 Gulf Shores
Wygrana 12-1 Stany Zjednoczone Jimmy Bills PTS 8 04.09.1993 Las Vegas
Wygrana 11-1 Stany Zjednoczone Tim Richards KO 4 11.08.1993 South Bend
Wygrana 10-1 Stany Zjednoczone Dale Jackson TKO 4 24.07.1993 Atlantic City
Wygrana 9-1 Stany Zjednoczone David McCluskey TKO 5 30.04.1993 Orange Beach
Wygrana 8-1 Jamajka Cordwell Hylton TKO 4 22.10.1992 Londyn
Wygrana 7-1 Stany Zjednoczone Ernest Simmons UD 12 23.06.1992 Tallahassee Zdobył zwakowany tytuł stanu Floryda w wadze cruisher.
Wygrana 6-1 Stany Zjednoczone Jose Pedro Riveron KO 2 13.06.1992 Miami
Wygrana 5-1 Stany Zjednoczone Fred Adams SD 6 10.04.1992 St. Petersburg
Wygrana 4-1 Stany Zjednoczone Isaiah Slaughter KO 4 27.03.1992 Tampa
Przegrana 3-1 Stany Zjednoczone Tim Martin KO 5 20.02.1992 Rosemont
Wygrana 3-0 Stany Zjednoczone Anthony Abrams TKO 5 25.01.1992 Tampa
Wygrana 2-0 Anglia Ian Bulloch TKO 8 13.10.1991 Warszawa
Wygrana 1-0 Stany Zjednoczone Steve Paolilli KO 1 29.07.1991 Pensacola Debiut w zawodowym boksie

Walka pokazowa[33]

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1 Polska Albert Sosnowski Decyzja 3 3:00 Collins Charity Fight Night 02.06.2021 Polska Warszawa

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]

[34]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce
Wygrana 1-1 Polska Marcin Najman (0-1) Poddanie (duszenie przedramieniem) 1 3:14 KSW 14: Dzień Sądu 18.09.2010 Polska Łódź
Przegrana 0-1 Białoruś Martin Malchasjan (27-9-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:43 KSW 7 02.06.2007 Polska Warszawa

Lista walk w kick-boxingu

[edytuj | edytuj kod]

[10][35]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce
Wygrana 2-0 Polska Marcin Najman (0-0) TKO (kontuzja nogi) 1 0:58 MMA Attack 1 05.11.2011 Polska Warszawa
Wygrana 1-0 Polska Marcin Różalski (4-2) Decyzja (jednogłośna) 12 5:00 25. GBZ – Boxing Europe & Glormax 27.02.2005 Polska Wrocławek

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b BoxRec: Przemyslaw Saleta [online], BoxRec [dostęp 1991-07-29] (ang.).
  2. Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową | Polska Times [online], polskatimes.pl [dostęp 2020-04-13] (pol.).
  3. To jasnowidz wywróżył Salecie takie życie. wiadomosci.dziennik.pl, 12 grudnia 2007. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  4. Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Przemysław Saleta. wywiadowcy.pl, lipiec 2008. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  5. Esgiehowa podróż w czasie. facebook.com, 18 stycznia 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  6. a b c Hubert Kęska: Saleta: Życie ryzykiem pisane. sporteuro.pl, 6 sierpnia 2015. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  7. Robert Małolepszy: Przemysław Saleta: Bokser bez ciosu i szczęki, za to z otwartą głową. polskatimes.pl, 25 lutego 2013. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  8. Przemysław Franczak, Łukasz Madej: Przemysław Saleta: "Walka z Adamkiem? To możliwe". nowiny24.pl, 4 listopada 2014. [dostęp 2021-03-24]. (pol.).
  9. Saleta po walce z Najmanem: „Osiągnąłem swój cel”. ringpolska.pl, 19 września 2010. [dostęp 2011-07-31].
  10. a b Najman vs Saleta. Kontuzja Najmana, SALETA WYGRAŁ. Zapis relacji NA ŻYWO i ZDJĘCIA z gali MMA Attack [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-24].
  11. Polsat Boxing Night: Gołota vs. Saleta. bokser.org. [dostęp 2012-12-29]. (pol.).
  12. ŁR PAP, Tomasz Adamek pokonał Przemysława Saletę. I zamierza dalej boksować [online], Newsweek, 27 września 2015 [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  13. Przemysław Saleta i Paweł Kołodziej wzmacniają Polsat Sport [online], Media2.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  14. a b c d Przemysław Saleta. gudejko.pl.
  15. Rusza jedenasta edycja „Tańca z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2010-03-05. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  16. Sergiusz Królak: „Azja Express”: zobacz, kto się pojawi w nowym programie TVN. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2016-06-16. [dostęp 2016-09-22]. (pol.).
  17. Polsatplay.pl – oficjalna strona internetowa Telewizji POLSAT Play [online], polsatplay.pl [dostęp 2018-09-05] (pol.).
  18. Fundacja Anny Dymnej „Mimo Wszystko”.
  19. Luiza Nowak: „Zdrowie jest męskie”: akcja charytatywna Fundacji Faktu i serwisu Plejada. Kogo zobaczymy w charytatywnym kalendarzu?. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2019-11-04. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
  20. Bracia Collins, Kazimierz Marcinkiewicz i Albert Sosnowski na wspólnym ringu w szczytnym celu [online], TVN24, 2 czerwca 2021 [dostęp 2023-07-03] (pol.).
  21. a b Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  22. PRZEMYSŁAW SALETA I EWA WIERTEL Koniec miłości [online], gala.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
  23. Ukochana Przemysława Salety zdecydowała się na zabieg usunięcia implantów [online], Onet Sport, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
  24. Aleksandra Głowińska, Przemysław Saleta znów jest singlem! [online], plejada.pl, 24 czerwca 2021.
  25. Nie żyje brat Przemysława Salety. Finał tragicznej historii. 2022-12-15.
  26. Saleta w stanie śpiączki! – eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  27. Przemysław Saleta przytomny, ale pod respiratorem – Onet.pl Sport – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  28. Przemysław Saleta odzyskał przytomność – Onet.pl Wiadomości – 12.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  29. Lekarze dementują dobre wiadomości o Salecie – WP Wiadomości [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  30. Saleta zbiera siły – Onet.pl Sport – 17.12.2007 [online] [dostęp 2017-11-26].
  31. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  32. Przemysław Saleta ucieka z Polski przed rządami PiS.
  33. Kazimierz Marcinkiewicz pokazał klasę w walce z Rafałem Collinsem na gali Collins Charity Fight Night. Walka wieczoru nie wyłoniła jednak zwycięzcy [online], sport.se.pl [dostęp 2023-10-03].
  34. Przemysław Saleta ("Chemek") | Boxer Page [online], Tapology [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  35. Przemyslaw Saleta vs Marcin Rozalski K1 [low quality]. [dostęp 2021-08-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]