Rezerwat przyrody Żurawiniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żurawiniec
Ilustracja
Widok ogólny
rezerwat przyrody nieożywionej
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Położenie

Poznań

Mezoregion

Pojezierze Poznańskie

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 93, poz. 497

Powierzchnia

1,67 ha

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, u góry znajduje się punkt z opisem „Żurawiniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Żurawiniec”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Żurawiniec”
Ziemia52°27′21″N 16°56′14″E/52,455833 16,937222

Rezerwat przyrody Żurawiniecrezerwat przyrody nieożywionej[1][2] położony w północnej części Poznania, w niewielkim lasku przy ul. Jasna Rola[3], w sąsiedztwie Osiedla Żurawiniec.

Charakterystyka i położenie[edytuj | edytuj kod]

Tablica informacyjna
Jeden ze zbiorników wodnych

Został utworzony w 1959 r. z inicjatywy Heleny Szafran w celu ochrony zespołu roślinności torfowiska przejściowego. Torfowisko to wykształciło się w podłużnym, obecnie bezodpływowym zagłębieniu terenu, stanowiącym rynnę polodowcową. W południowej części rezerwatu zachował się niewielki, płytki zbiornik wodny.

Obecnie rezerwat usytuowany jest w bliskim sąsiedztwie blokowisk Piątkowa. Od strony wschodniej sąsiaduje z coraz bardziej intensywną zabudową mieszkaniową Naramowic, co pośrednio doprowadziło do całkowitej degradacji najcenniejszych elementów jego przyrody. Rezerwat jest popularnym miejscem spacerów.

30 listopada 2015 zakończono prace nad systemem doprowadzającym wodę do zniszczonego rezerwatu. W celu odbudowy pierwotnej roślinności i torfowiska konieczne było podniesienie poziomu wód gruntowych. Rewitalizacja została przeprowadzona z inicjatywy Zakładu Lasów Poznańskich, a poprzedziły ją dwuletnie badania pracowników Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, z Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych oraz Wydziału Biologii[4].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat zajmuje powierzchnię 1,67 ha[1][2] (akt powołujący podawał 1,47 ha). Na jego terenie występowały m.in. rosiczka okrągłolistna, żurawina błotna, siedmiopalecznik błotny, lipiennik Loesela, gwiazdnica bagienna, bobrek trójlistkowy, turzyca dzióbkowata, turzyca ciborowata, turzyca sztywna oraz mchy torfowe[5] i inne rośliny objęte ochroną gatunkową. Obecnie flora i roślinność związane z torfowiskami mszarnymi (dla których utworzono rezerwat) całkowicie zanikły, m.in. na skutek zaburzeń stosunków wodnych, eutrofizacji i masowej penetracji terenu przez ludzi. Miejsce zbiorowisk torfowiskowych zajęły głównie szuwary trzcinowe i zdegradowane lasy o charakterze olsów i łęgów. Na teren rezerwatu wkroczyły też masowo gatunki obce, zawleczone na teren Polski przez człowieka, np. niecierpek drobnokwiatowy. Nadal utrzymuje się tu kilka gatunków roślin rzadko spotykanych w granicach Poznania (np. siedmiopalecznik błotny, wąkrota zwyczajna).

Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie grzybów: Ascobolus epimyces (w 2014), Hymenoscyphus lutescens (2015 w otulinie) oraz kruchaweczki długotrzonowej (w 2015)[6].

Podstawa prawna[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rezerwat przyrody Żurawiniec. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-25].
  2. a b Rejestr rezerwatów przyrody. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu. [dostęp 2019-01-25].
  3. Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz: Poznań od A do Z. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 172. ISBN 83-03-01260-6.
  4. Trwa rewitalizacja rezerwatu Żurawiniec. [w:] epoznan.pl [on-line]. 2015-12-16. [dostęp 2019-01-25].
  5. praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.298
  6. Błażej Gierczyk, Tomasz Ślusarczyk, MATERIAŁY DO POZNANIA MYKOBIOTY WIELKOPOLSKI, „Przegląd Przyrodniczy, XXXI, 1 (2020)”, s. 7, 10, 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Przyroda miasta Poznania”, Urząd Miasta Poznania Wydział Ochrony Środowiska, Poznań 2009, s. 132

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]