Runek (Hubieński)
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
997 m n.p.m. |
Położenie na mapie Gorców | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°29′36″N 20°15′18″E/49,493333 20,255000 |
Runek (997 m)[1], Runek Hubieński[2][3][4] – szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach. Na mapie Geoportalu są obok siebie dwa szczyty o tej nazwie. Ten o którym mowa, to szczyt zachodni znajdujący się pomiędzy Kotelnicą a drugim (wschodnim) Runkiem. Szczyt ten w południowym kierunku tworzy grzbiet opadający do miejscowości Maniowy i oddzielający potok Piekiełko od jego dopływu – potoku Poddziańkówka. Północne stoki opadają do doliny Ochotnicy[5].
Nazwa Runek jest pochodzenia wołoskiego, pochodzi od słowa runc, oznaczającego polanę powstałą poprzez wypalenie lasu. Obecnie jednak na szczycie nie ma już śladu po polanie i jest on całkowicie zarośnięty świerkowym lasem[3].
Jest to niewybitny szczyt. Jego zboczami prowadzi szlak turystyczny, omijający jednak wierzchołek po północnej stronie. Na Runku Hubieńskim zbiegają się granice trzech miejscowości: Huba i Maniowy (stoki południowe) oraz Ochotnica Górna (stoki północne) w powiecie nowotarskim, w województwie małopolskim[5].
Szlaki turystyki pieszej
[edytuj | edytuj kod]- Główny Szlak Beskidzki, odcinek: Knurowska Przełęcz – Turkówka – Turkowska – Bukowinka – Chałupisko – Cyrla – Studzionki – Kotelnica – Runek (Hubieński) – Runek – Polana Wybrańska – Kudowski Wierch – Kudów – Jaworzyny Ochotnickie – Lubań – Wierch Lubania. Odległość 13,7 km, suma podejść 750 m, suma zejść 430 m, czas przejścia: 4 godz., z powrotem 3:05 godz.[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2021-12-17] .
- ↑ a b Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 .
- ↑ a b M. Cieszkowski , P. Lubieński , Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 .
- ↑ Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, Sport i Turystyka, 1965 .
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06] .