Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: ko:무성 후치경 파찰음
Linia 38: Linia 38:
[[es:Africada postalveolar sorda]]
[[es:Africada postalveolar sorda]]
[[fr:Consonne affriquée post-alvéolaire sourde]]
[[fr:Consonne affriquée post-alvéolaire sourde]]
[[ko:무성 후치경 파찰음]]
[[hr:Bezvučna postalveolarna afrikata]]
[[hr:Bezvučna postalveolarna afrikata]]
[[it:Affricata postalveolare sorda]]
[[it:Affricata postalveolare sorda]]

Wersja z 05:04, 27 mar 2011

Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [[[:Szablon:IPA3]]].

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

  • modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
  • tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
  • prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
  • koniuszek języka i jego brzeżek kontaktuje się tuż za górnymi dziąsłami – jest to spółgłoska zadziąsłowa.
  • Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przejścia bezpośrednio, bez plozji, do spółgłoski [ʃ].
  • wiązadła głosowe nie drgają , spółgłoska ta jest bezdźwięczna

Warianty

Przykłady