Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zmiana mapy lokalizacyjnej |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
'''Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu''' – [[arboretum]] należące do [[Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu|Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu]], zlokalizowane w części [[Golęcin]]a - [[Niestachów (Poznań)|Niestachowie]], na terenach [[Lasek Golęciński|Lasku Golęcińskiego]], tuż przy jego granicy z [[Sołacz]]em. Projektantami byli: [[Władysław Marciniec]] i [[Rudolf Boettner]]. |
'''Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu''' – [[arboretum]] należące do [[Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu|Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu]], zlokalizowane w części [[Golęcin]]a - [[Niestachów (Poznań)|Niestachowie]], na terenach [[Lasek Golęciński|Lasku Golęcińskiego]], tuż przy jego granicy z [[Sołacz]]em. Projektantami byli: [[Władysław Marciniec]] i [[Rudolf Boettner]]. |
||
== Historia == |
|||
Ogród został założony w październiku [[1919]], jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza|Uniwersytetu Poznańskiego]] (nie istniała jeszcze wtedy Akademia Rolnicza, czyli obecny Uniwersytet Przyrodniczy). Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w [[1923]]. W [[1927]] były w Ogrodzie 452 gatunki i odmiany roślin, a w [[1939]] liczba ich wzrosła do około 900. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli (głównie krzewy), zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich. |
Ogród został założony w październiku [[1919]], jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza|Uniwersytetu Poznańskiego]] (nie istniała jeszcze wtedy Akademia Rolnicza, czyli obecny Uniwersytet Przyrodniczy). Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w [[1923]]. W [[1927]] były w Ogrodzie 452 gatunki i odmiany roślin, a w [[1939]] liczba ich wzrosła do około 900. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli (głównie krzewy), zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich. |
||
| Linia 25: | Linia 26: | ||
Obecnie zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony [[Trasa Niestachowska|ul. Niestachowskiej]], gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek. |
Obecnie zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony [[Trasa Niestachowska|ul. Niestachowskiej]], gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek. |
||
== Zbiór roślin == |
|||
Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków [[drzewo|drzewiastych]], posadzonych w porządku [[syntaksonomia|systematycznym]]. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: [[cyprysowate]], widowiskowy zbiór [[sosna|sosen]] (w tym [[sosna Schwerina]] i [[sosna Jeffreya|Jeffreya]]) oraz [[różanecznik]]ów. Oglądać można także [[cypryśnik błotny]], rosnący w delcie [[Missisipi]], [[metasekwoja chińska|metasekwoję chińską]] oraz kolekcję [[kultywar|odmian]] [[miłorząb dwuklapowy|miłorzębów]] [[hodowla roślin|wyhodowanych]] na Uniwersytecie Przyrodniczym. |
Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków [[drzewo|drzewiastych]], posadzonych w porządku [[syntaksonomia|systematycznym]]. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: [[cyprysowate]], widowiskowy zbiór [[sosna|sosen]] (w tym [[sosna Schwerina]] i [[sosna Jeffreya|Jeffreya]]) oraz [[różanecznik]]ów. Oglądać można także [[cypryśnik błotny]], rosnący w delcie [[Missisipi]], [[metasekwoja chińska|metasekwoję chińską]] oraz kolekcję [[kultywar|odmian]] [[miłorząb dwuklapowy|miłorzębów]] [[hodowla roślin|wyhodowanych]] na Uniwersytecie Przyrodniczym. |
||
| Linia 32: | Linia 34: | ||
Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]]. |
Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]]. |
||
== Inne == |
|||
Publikacja ''Drzewa i krzewy Ogrodu Dendrologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu'' autorstwa Władysława Danielewicza i Tomasza Malińskiego (Wydział Leśny UPP) otrzymała wyróżnienie w konkursie na najlepszą książkę akademicką w roku 2012<ref>Anna Zielińska-Krybus, ''Wydawnictwo uczelniane'', w: ''Wieści Akademickie'', nr XXI/2013, UPP, Poznań, 2013, s.52</ref>. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
| Linia 40: | Linia 45: | ||
* [[Kolegium Rungego]] - w pobliżu |
* [[Kolegium Rungego]] - w pobliżu |
||
* [[Pomnik Józefa Rivolego w Poznaniu]] - w pobliżu |
* [[Pomnik Józefa Rivolego w Poznaniu]] - w pobliżu |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 23:21, 8 gru 2013
 Ogólny widok założenia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
{{{adres}}} |
| Powierzchnia |
4,17 ha |
| Data założenia |
1919 |
Położenie na mapie Poznania  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – arboretum należące do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowane w części Golęcina - Niestachowie, na terenach Lasku Golęcińskiego, tuż przy jego granicy z Sołaczem. Projektantami byli: Władysław Marciniec i Rudolf Boettner.
Historia
Ogród został założony w październiku 1919, jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego (nie istniała jeszcze wtedy Akademia Rolnicza, czyli obecny Uniwersytet Przyrodniczy). Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w 1923. W 1927 były w Ogrodzie 452 gatunki i odmiany roślin, a w 1939 liczba ich wzrosła do około 900. W czasie II wojny światowej Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli (głównie krzewy), zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich.
Po wojnie ogród uporządkował (w latach 60.) doc. Stanisław Kościelny. Wprowadził nowe odmiany, głównie rośliny nagonasienne. Od 1991 placówką kieruje dr inż. Władysław Danielewicz. W 1993 Ogród został członkiem Rady Ogrodów Botanicznych przy Komitecie Botaniki PAN. Od 1996 jest jednostką samodzielną Wydziału Leśnego UP.
Obecnie zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony ul. Niestachowskiej, gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek.
Zbiór roślin
Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków drzewiastych, posadzonych w porządku systematycznym. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: cyprysowate, widowiskowy zbiór sosen (w tym sosna Schwerina i Jeffreya) oraz różaneczników. Oglądać można także cypryśnik błotny, rosnący w delcie Missisipi, metasekwoję chińską oraz kolekcję odmian miłorzębów wyhodowanych na Uniwersytecie Przyrodniczym.
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w Europie kolekcja jeżyn i malin (Rubus), która w 2007 uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj Rubus jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany.
Innymi ważnymi roślinami są fińskie odmiany różaneczników, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40 °C). Prace nad nimi rozpoczęli w Helsinkach P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w 1973. Są to odmiany Haaga, Helliki, Helsinki University, P.M.A.Tigerstedt i St.Michael. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone.
Z rzadszych grzybów na terenie ogrodu napotkać można czasznicę olbrzymią.
Inne
Publikacja Drzewa i krzewy Ogrodu Dendrologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu autorstwa Władysława Danielewicza i Tomasza Malińskiego (Wydział Leśny UPP) otrzymała wyróżnienie w konkursie na najlepszą książkę akademicką w roku 2012[1].
Zobacz też
- Ogród Botaniczny w Poznaniu
- Ogród Roślin przy Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu - nieistniejący
- Ogród farmakognostyczny w Poznaniu - po drugiej stronie ulicy
- Kolej szklarniowa Akademii Rolniczej w Poznaniu - nieistniejąca, dawniej po drugiej stronie ulicy
- Kolegium Rungego - w pobliżu
- Pomnik Józefa Rivolego w Poznaniu - w pobliżu
- ↑ Anna Zielińska-Krybus, Wydawnictwo uczelniane, w: Wieści Akademickie, nr XXI/2013, UPP, Poznań, 2013, s.52
Bibliografia
- Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepaniak-Janyszek, Władysław Danielewicz, Dorota Wrońska-Pilarek, W dolinie Bogdanki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002, ss.214-215, ISSN ISSN 0137-3552
- Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.49, ISBN 83-89525-07-0
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
- tablice informacyjne w Ogrodzie
