Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
m lit. |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
==Przykłady== |
==Przykłady== |
||
*w [[język awarski|języku awarskim]]: гIоркь [{{IPA| |
*w [[język awarski|języku awarskim]]: гIоркь [{{IPA|ʕortɬʼ}}] "klamka" |
||
*w [[język nahuatl|języku nahuatl]]: [[atlatl]] [{{IPA|aʔt͡ɬat͡ɬ}}] |
*w [[język nahuatl|języku nahuatl]]: [[atlatl]] [{{IPA|aʔt͡ɬat͡ɬ}}] |
||
*w sztucznym [[język klingoński|języku klingońskim]]: tlhot [{{IPA|t͡ɬot}}] "lądować" |
*w sztucznym [[język klingoński|języku klingońskim]]: tlhot [{{IPA|t͡ɬot}}] "lądować" |
||
Wersja z 14:15, 29 maj 2007
Spółgłoska boczna szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna to rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [t͡ɬ].
Artykulacja
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [t͡ɬ]:
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji (spółgłoska płucna egresywna)
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, powietrze uchodzi przez jamę ustną (spółgłoska ustna)
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka
- w początkowej fazie dochodzi do zwarcia języka z dziąsłami tak jak przy artykulacji spółgłoski [t]. Zamiast plozji następuje przejście do spółgłoski [ɬ] bez oderwania języka od dziąseł.
- wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna.