Stanisław Kędziora (duchowny)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 marca 1987
Miejscowość	Łowicz
Miejsce	kolegiata Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja
Konsekrator	Józef Glemp
Współkonsekratorzy	Władysław Miziołek; Kazimierz Romaniuk

Stanisław Kędziora
	Biskup tytularny Tucci
	Secundum Verbum Tuum; Według Słowa Twego
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1934 ; Seligów
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 2017 ; Warszawa
Miejsce pochówku	cmentarz Bródnowski w Warszawie
	Biskup pomocniczy warszawsko-praski
Okres sprawowania	1992–2011
	Biskup pomocniczy warszawski
Okres sprawowania	1987–1992
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	11 sierpnia 1957
Prezbiterat	3 sierpnia 1958
Nominacja biskupia	11 marca 1987
Sakra biskupia	25 marca 1987
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Kędziora (ur. 6 grudnia 1934 w Seligowie, zm. 25 grudnia 2017 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski w latach 1987–1992, biskup pomocniczy warszawsko-praski w latach 1992–2011, od 2011 biskup pomocniczy senior diecezji warszawsko-praskiej.

Życiorys

Urodził się 6 grudnia 1934 w Seligowie. W latach 1948–1952 kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Łowiczu^[1]. Po złożeniu egzaminu dojrzałości przez rok był pracownikiem urzędu gminy^[2]. W latach 1953–1958 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie^[1]^[3]. Święcenia subdiakonatu otrzymał 29 czerwca 1957 przez posługę biskupa pomocniczego warszawskiego Zygmunta Choromańskiego. Na diakona wyświęcił go 11 sierpnia 1957 kardynał Stefan Wyszyński, który 3 sierpnia 1958 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie udzielił mu również święceń prezbiteratu. Od 1961 do 1964 kontynuował studia w zakresie teologii dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył z magisterium-licencjatem. Tamże w 1971 uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Nauka św. Bernarda z Clairvaux o mistycznym poznaniu Boga^[1].

W latach 1958–1961 i 1964–1965 pracował jako wikariusz i katecheta w parafii św. Floriana w Brwinowie^[1]. Od 1982 do 1987 był proboszczem parafii Wszystkich Świętych w Warszawie, a od 1986 do 1987 dziekanem dekanatu Warszawa-Śródmieście^[3]. W 1985 został członkiem rady kapłańskiej i kolegium konsultorów. W 1976 otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu^[1].

Od 1965 do 1987 był wykładowcą teologii dogmatycznej w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. W latach 1965–1971 pełnił w seminarium funkcję prefekta, zaś w latach 1971–1982 sprawował urząd wicerektora^[3].

11 marca 1987 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej ze stolicą tytularną Tucci^[4]. Święcenia biskupie otrzymał 25 marca 1987 w kolegiacie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Łowiczu. Udzielił mu ich kardynał Józef Glemp, prymas Polski, któremu asystowali biskupi pomocniczy warszawscy: Władysław Miziołek i Kazimierz Romaniuk^[1]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Secundum Verbum Tuum” (Według Słowa Twego)^[5]. 12 maja 1987 został ustanowiony wikariuszem generalnym archidiecezji. W kurii metropolitalnej był przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej^[1]. Należał do rady kapłańskiej, kolegium konsultorów i rady ds. ekonomicznych archidiecezji^[6].

25 marca 1992 został przeniesiony na urząd biskupa pomocniczego nowo utworzonej diecezji warszawsko-praskiej. Został mianowany wikariuszem generalnym diecezji. W kurii biskupiej objął funkcje przewodniczącego Wydziału Administracji Ogólnej i Wydziału Nauki Katolickiej^[1]. Został zastępcą przewodniczącego rady kapłańskiej i członkiem kolegium konsultorów diecezji^[6]. W 2008, w związku z przeniesieniem dotychczasowego biskupa diecezjalnego Sławoja Leszka Głódzia do archidiecezji gdańskiej, sprawował urząd administratora diecezji^[6]^[7]. W 1992 został ustanowiony prałatem kapituły katedralnej warszawsko-praskiej^[1]. 5 stycznia 2011 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji warszawsko-praskiej^[8]^[9].

W ramach Episkopatu Polski wszedł w skład Komisji ds. Duchowieństwa, Komisji ds. Duszpasterstwa Akademickiego, Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Komisji ds. Wychowania Katolickiego^[1]^[3].

Zmarł 25 grudnia 2017^[10] w Warszawie^[11]. 29 grudnia 2017 został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie^[12].

Odznaczenia

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 17 lipca 2008 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[13].

W 2012 został wyróżniony Medalem Pamiątkowym „Pro Masovia”^[14].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 66–67. ISBN 83-7052-900-3.
↑ I. Świerdzewska. Biskupstwo go nie zmieniło. „Niedziela”. 49/2004 (edycja warszawska st.). ISSN 0208-872X. [dostęp 2014-01-01].
↑ ^a ^b ^c ^d G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 162–163. ISBN 83-911554-0-4.
↑ K.R. Prokop. Sukcesja święceń biskupich pasterzy Kościoła warszawskiego (1798–2007). „Prawo Kanoniczne”. R. 53, nr 1–2, s. 350, 2010. ISSN 0551-911X. [dostęp 2017-11-04].
↑ Bp Stanisław Kędziora przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01].
↑ ^a ^b ^c Nota biograficzna Stanisława Kędziory na stronie diecezji warszawsko-praskiej. diecezja.waw.pl. [dostęp 2014-01-01].
↑ Wybór Administratora Diecezji. diecezja.waw.pl. [dostęp 2014-01-01].
↑ Rinuncia dell’Ausiliare di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01]. (wł.).
↑ Komunikat – przyjęcie rezygnacji bp. Stanisława Kędziory. episkopat.pl (arch.), 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01].
↑ T. Gołąb: Zmarł bp Stanisław Kędziora. warszawa.gosc.pl, 2017-12-25. [dostęp 2017-12-25].
↑ R. Łączny: Warszawa: zmarł bp Kędziora. pl.radiovaticana.pl, 2017-12-26. [dostęp 2017-12-27].
↑ Bp Stanisław Kędziora spoczął na cmentarzu Bródnowskim. rdc.pl (arch.), 2017-12-29. [dostęp 2020-12-31].
↑ M.P. z 2009 r. nr 7, poz. 72. [dostęp 2014-01-01].
↑ Pro Masovia – 2012 r.. mazovia.pl. [dostęp 2021-07-26].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Stanisława Kędziory na stronie diecezji warszawsko-praskiej [dostęp 2010-11-10]
Stanisław Kędziora [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-10] (ang.).

[Prokop-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 66–67. ISBN 83-7052-900-3.

[Biskupstwo_go_nie_zmieniło-2] I. Świerdzewska. Biskupstwo go nie zmieniło. „Niedziela”. 49/2004 (edycja warszawska st.). ISSN 0208-872X. [dostęp 2014-01-01].

[Polak-3] G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 162–163. ISBN 83-911554-0-4.

[Prokop:_Sukcesja-4] K.R. Prokop. Sukcesja święceń biskupich pasterzy Kościoła warszawskiego (1798–2007). „Prawo Kanoniczne”. R. 53, nr 1–2, s. 350, 2010. ISSN 0551-911X. [dostęp 2017-11-04].

[Bp_Stanisław_Kędziora_przechodzi_na_emeryturę-5] Bp Stanisław Kędziora przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01].

[nota_biograficzna-6] Nota biograficzna Stanisława Kędziory na stronie diecezji warszawsko-praskiej. diecezja.waw.pl. [dostęp 2014-01-01].

[Wybór_Administratora_Diecezji-7] Wybór Administratora Diecezji. diecezja.waw.pl. [dostęp 2014-01-01].

[Rinuncia_dell’Ausiliare_di_Warszawa-Praga_(Polonia)-8] Rinuncia dell’Ausiliare di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01]. (wł.).

[Komunikat_–_przyjęcie_rezygnacji_bp._Stanisława_Kędziory-9] Komunikat – przyjęcie rezygnacji bp. Stanisława Kędziory. episkopat.pl (arch.), 2011-01-05. [dostęp 2014-01-01].

[Zmarł_bp_Stanisław_Kędziora-10] T. Gołąb: Zmarł bp Stanisław Kędziora. warszawa.gosc.pl, 2017-12-25. [dostęp 2017-12-25].

[Warszawa:_zmarł_bp_Kędziora-11] R. Łączny: Warszawa: zmarł bp Kędziora. pl.radiovaticana.pl, 2017-12-26. [dostęp 2017-12-27].

[Bp_Stanisław_Kędziora_spoczął_na_cmentarzu_Bródnowskim-12] Bp Stanisław Kędziora spoczął na cmentarzu Bródnowskim. rdc.pl (arch.), 2017-12-29. [dostęp 2020-12-31].

[Monitor_Polski-13] M.P. z 2009 r. nr 7, poz. 72. [dostęp 2014-01-01].

[Pro_Masovia_–_2012_r.-14] Pro Masovia – 2012 r.. mazovia.pl. [dostęp 2021-07-26].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Biskupi diecezjalni	Kazimierz Romaniuk (1992–2004) Sławoj Leszek Głódź (2004–2008) Henryk Hoser (2008–2017) Romuald Kamiński (od 2017)
Biskupi pomocniczy	Zbigniew Józef Kraszewski (1992–1997) Stanisław Kędziora (1992–2011) Marek Solarczyk (2011–2021) Romuald Kamiński (2017 koadiutor) Jacek Grzybowski (od 2020) Tomasz Sztajerwald (nominat)