Stefan Kisieliński

Stefan Kisieliński
	; Stefan Kisieliński (1926)
Data i miejsce urodzenia	13 grudnia 1901 ; Morawska Ostrawa
Data i miejsce śmierci	9 marca 1951 ; Warszawa
Wzrost	178 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1949–1950	Polska
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Kisieliński (ur. 13 grudnia 1901 w Morawskiej Ostrawie, zm. 9 marca 1951 w Warszawie) – polski piłkarz, bramkarz, także trener i działacz piłkarski oraz nauczyciel i dziennikarz.

Życiorys

W pierwszej lidze grał w barwach Polonii Warszawa^[1]. W reprezentacji Polski debiutował w rozegranym 20 sierpnia 1926 spotkaniu z Węgrami, które Polska przegrała 1:4. Ostatni raz zagrał latem 1928. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 6 oficjalnych spotkań^[2].

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracował jako nauczyciel i dziennikarz. W latach 30. był nauczycielem w gimnazjum państwowym w Katowicach. W czasie II wojny światowej był więźniem oflagu. Po jej zakończeniu został działaczem sportowym. W latach 1949–1950 był członkiem kapitanatu selekcjonerskiego w kilkunastu spotkaniach polskiej reprezentacji. Oficjalnie popełnił samobójstwo w Warszawie, zimą 1951.

Jego brat Walerian także był reprezentantem kraju, a później szkoleniowcem.

Pochowany na cmentarzu Apostołów Piotra i Pawła przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach.

Odznaczenie

Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[3]

Przypisy

↑ footballdatabase.eu
↑ kadra.pl
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i społecznej”.

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski, część II, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (14. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), s. 163.

u* Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ldzie (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] tballdatabase.eu

[3] ra.pl

[4] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i społecznej”.

[z-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Selekcjoner zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[A]