Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie
przypisów bibliograficznych .
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu . Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bernard Blaut
Pełne imię i nazwisko
Bernard Adolf Blaut
Data i miejsce urodzenia
3 stycznia 1940 Otmęt
Data i miejsce śmierci
19 maja 2007 Warszawa
Wzrost
185 cm
Pozycja
pomocnik
Kariera juniorska
Lata
Klub
Budowlani Gogolin
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Lata
Reprezentacja
Wyst.
Gole
1960–1971
Polska
36
(3)
Kariera trenerska
Bernard Adolf Blaut (ur. 3 stycznia 1940 w Otmęcie , zm. 19 maja 2007 w Warszawie ) – polski piłkarz (pomocnik ), reprezentant Polski . 185 cm – 72 kg. Pseudonim „Długopis”, „Dziadek”.
Był zawodnikiem Budowlanych Gogolin , Odry Opole (1958–1961), Legii Warszawa (1962–1972) i FC Metz (FRA ) (1973–1974). W Legii rozegrał 12 sezonów (236 meczów, 30 bramek), dwukrotny Mistrz Polski (1969, 1970), dwukrotny zdobywca Pucharu Polski (1964, 1966).
Reprezentant Polski w 36 meczach (w latach 1960–1971), zdobywca trzech bramek – pierwszą zdobył w Szczecinie 4 września 1963 w meczu towarzyskim przeciwko Norwegii , kapitan drużyny zarówno w klubie, jak i reprezentacji. Piłkarz nazywany był często „polskim Nettą”.
Kariera trenerska to praca z młodzieżą Legii Warszawa, Hutniku Warszawa , Jagiellonii . Działacz PZPN . Od połowy 1983 roku do finałów Mistrzostw Świata w Meksyku 1986 asystent trenera reprezentacji Polski Antoniego Piechniczka (w 1985 prowadził Polskę w meczu z Czechosłowacją). Pracował jako trener za granicą – w Tunezji , Zjednoczonych Emiratach Arabskich , od 1990 przez 3 miesiące był trenerem ZEA .
Starszy brat Zygfryda , także piłkarza, reprezentanta Polski i trenera.
↑ Bez bilansu z sezonu 1959.
Andrzej Gowarzewski : Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945–1962). 100 lat prawdziwej historii (3) , Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
Szkolnikowski (1921)
Lustgarten , Obrubański i Ziemiański (1922)
Cetnarowski , Jentys i Lustgarten (1922)
Glabisz , Kuchar i Obrubański (1923)
Obrubański (1924)
Orzelski [A] (1924)
Rosenstock [A] (1924)
Kuchar (1925)
Synowiec (1925–27)
Kuchar (1928)
Loth (1929–31)
Przeworski [A] (1931)
Kałuża [A] (1931)
Kałuża (1932–39)
Loth [A] (1932, 1934)
Przeworski [A] (1935)
Otto [A] (1936)
Przeworski [A] (1937)
Kossok [A] (1937)
Spoida [A] (1938)
Reyman (1945–47)
Bergtal , Krug i Przeworski (1947–48)
Alfus (1948)
Krug (1948)
Krug , J. Nowak i Przeworski (1948)
Szymkowiak , Izdebski , Kisieliński , Krug i Śmiglak (1949–50)
Szymkowiak , Kaczanowski , Kisieliński i Krug (1950)
Koncewicz [A] (1950)
Koncewicz , Kaczanowski i Szymkowiak (1951)
Koncewicz [A] (1951)
Koncewicz (1951–52)
Matyas [A] (1952)
Matyas (1952)
Foryś (1952)
Koncewicz (1953)
Hájdu i Cebula (1954)
Jesionka i Matyas (1954)
Koncewicz (1955–56)
Nowakowski , Sitko i Woźniak (1956)
Krug , Dyrda i Reyman (1956–57)
Reyman , Dyrda i Ziemian (1957)
Reyman i Dyrda (1957)
Reyman , Dyrda i Szymaniak (1958–59)
Krug (1959–62)
Motoczyński , Foryś i Pegza (1963–64)
Motoczyński , Koncewicz i Krawczyk (1964–66)
Koncewicz [A] (1966)
Brzeżańczyk (1966)
K. Nowak , Brzeżańczyk i Górski (1966)
Matyas (1966–67)
Koncewicz (1968–70)
Górski (1970–76)
Strejlau [A] (1974)
Gmoch (1976–78)
Kulesza (1978–80)
Piechniczek (1981–86)
Obrębski [A] (1981)
Blaut [A] (1985)
Łazarek (1986–89)
Strejlau (1989–93)
Ćmikiewicz [A] (1991)
Ćmikiewicz (1993)
Apostel (1993–95)
Stachurski (1995–96)
Piechniczek (1996–97)
Pawlak (1997)
Wójcik (1997–99)
Engel (2000–02)
Boniek (2002)
Janas (2002–06)
Beenhakker (2006–09)
Majewski (2009)
Smuda (2009–12)
Fornalik (2012–13)
Nawałka (2013–18)
Brzęczek (od 2018)