Przejdź do zawartości

Włodzimierz Stefański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Stefański
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1949
Wrocław

Wzrost

192 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 piłka siatkowa
(turniej halowy)
Mistrzostwa świata
złoto Meksyk 1974 siatkówka
Mistrzostwa Europy
srebro Belgrad 1975 siatkówka
srebro Helsinki 1977 siatkówka
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Włodzimierz Andrzej Stefański (ur. 20 listopada 1949 we Wrocławiu) – polski siatkarz Gwardii Wrocław, Skry, AZS Warszawa, Legii i Resovii. Mistrz świata (1974) i mistrz olimpijski (1976). 267-krotny reprezentant Polski (19691980).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent warszawskiej AWF (1979), gdzie otrzymał tytuł magistra sportu[1]. Siatkarz (192 cm, 90 kg) Gwardii Wrocław (od 1965), warszawskich drużyn Skry, AZS i Legii, rzeszowskiej Resovii, stołecznej i fińskich klubów: KIMMO Lahti i Mikheli Vauhti. Z Resovią zdobył 3 m. w finałach PEZP (1973/74), 2 tytuły mistrza Polski (1974, 1975) oraz 3-krotnie brązowy medal MP 1977, 1978, 1980 (Legia Warszawa).

2-krotny olimpijczyk: członek złotej drużyny z Igrzysk Olimpijskich 1976 w Montrealu, oraz drużyny na Igrzyska Olimpijskie 1972 w Monachium (9 m.). Mistrz świata z Meksyku (1974), finalista mistrzostw świata 1978 z Rzymu (8 m.) i 2-krotny uczestnik Pucharu Świata 1973 Praga (2 m.) i 1977 Tokio (4 m.). 2-krotny srebrny medalista ME z Belgradu (1975) i Helsinek (1977) oraz finalista ME 1971 z Mediolanu (6 m.)[1].

W trakcie kariery prześladowały go kontuzje, m.in. z powodu kontuzji nie dostał się do reprezentacji Polski na Igrzyska Olimpijskie 1980 w Moskwie.

Odznaczony m.in. dwukrotnie złotym i raz srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Mieszka w Finlandii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Włodzimierz Stefański – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]