Przejdź do zawartości

Świadkowie Jehowy w Tunezji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy w Tunezji
Państwo

 Tunezja

Liczebność
(2009)

ok. 50

% ludności kraju
(2009)

ok. 0,0005%

Liczba zborów
(2009)

1

Rozpoczęcie działalności

1952

Tunezja na globie ziemskim
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata w języku arabskim wydano w 1998 roku (część) oraz w 2004 roku (całość)
Czy na tym życiu wszystko się kończy? w języku arabskim

Świadkowie Jehowy w Tunezji – społeczność wyznaniowa w Tunezji, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy[1].

Społeczność Świadków Jehowy w Tunezji należy do zboru w Tunisie i prowadzących działalność kaznodziejską nieoficjalnie, ponieważ ich wyznanie jest w tym kraju niezalegalizowane – z tego powodu szczegółowa liczebność członków wyznania nie jest podawana do wiadomości publicznej. Działalność Świadków Jehowy w Tunezji koordynuje francuskie Biuro Oddziału[2].

Według danych z lat 2005–2009 w kraju działało 50 głosicieli, z których połowa nie jest rodowitymi Tunezyjczykami[3][4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Historia działalności religijnej tego wyznania w Tunezji sięga roku 1952, kiedy oficjalne statystyki odnotowały pierwszego Świadka Jehowy. W ciągu dwóch lat liczba wyznawców wzrosła do 29 w jedynym zborze, a w roku 1955 – do 35[5]. W 1956 roku pięcioosobowa rodzina Świadków Jehowy musiała opuścić Tunezję w obawie przed negatywnymi reakcjami na prowadzoną przez nich działalność ewangelizacyjną. Rodzina ta przeniosła się do Maroka, aby tam dalej głosić.

Na początku lat 60. XX wieku Annie Bianucci działała w Tunezji jako tzw. pionier specjalny. W tym okresie Tunezję odwiedzał misjonarz – absolwent Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Emmanuel Paterakis, który był również nadzorcą strefy (przedstawiciel Biura Głównego Świadków Jehowy), nadzorującym działalność w 26 krajach północnoafrykańskich i Bliskiego Wschodu. W 1961 roku liczba głosicieli wynosiła 74 osoby.

Ograniczenia działalności

[edytuj | edytuj kod]

W 1964 roku Liga Arabska wydała dekret, według którego Świadków Jehowy uznała za syjonistów. Wielu ówczesnych cudzoziemskich wyznawców zmuszonych było do opuszczenia Tunezji – niektórzy z nich wyjechali do Francji i innych krajów.

W późniejszym okresie liczba wyznawców w tym islamskim kraju wahała się pomiędzy 30 a 60.

W sierpniu 2001 roku delegacja Świadków Jehowy z Tunezji uczestniczyła w kongresie międzynarodowym „Nauczyciele słowa Bożego” w Rzymie[6][7], a latem 2009 roku w kongresie międzynarodowym „Czuwajcie!” w Rzymie[8].

Świadkowie Jehowy wydają publikacje w języku arabskim, również w dialekcie tunezyjskim[9]. W tym dialekcie dostępny jest także oficjalny serwis internetowy – jw.org[10].

Ostatnie opublikowane oficjalnie sprawozdanie Świadków Jehowy z Tunezji pochodzi z 1993 roku. Obecnie sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do ogólnego z 33 krajów, w których działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: 2012 Report on International Religious Freedom – Tunisia. 20 maja 2013. (ang.).
  2. Watchtower, Kontakt z lokalnym przedstawicielem [online], jw.org.
  3. United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: U.S. Department of State Annual Report on International Religious Freedom for 2006 – Tunisia. 15 września 2006. (ang.).
  4. United States Department of State, „Bureau of Democracy, Human Rights and Labor”: 2010 Report on International Religious Freedom – Tunisia. 17 listopada 2010. (ang.).
  5. 1956 Yearbook of Jehovah's Witnesses, Watchtower, 1956, s. 152 (ang.).
  6. Volontari al Lavoro, „Cronaca”, 3 sierpnia 2001 (wł.).
  7. Al Delle Alpi va in campo Geova, „Cronaca”, 7 sierpnia 2001 (wł.).
  8. International Convention in Italy - Jehovah's Witnesses (5,09 min). 21 czerwca 2009. (ang.).
  9. Watchtower, Publikacje w języku arabskim (Tunezja) [online], jw.org [dostęp 2017-05-08].
  10. Watchtower, JW.org (arabski [Tunezja]) [online], jw.org [dostęp 2018-11-12] (arab.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 475

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]