39 Pułk Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
39 Pułk Artylerii Haubic
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1957

Tradycje
Rodowód

39 Pułk Artylerii Lekkiej

Kontynuacja

33 Dywizjon Artylerii Haubic

Organizacja
Dyslokacja

Strzegom[1]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

10 Sudecka Dywizja Pancerna

Skład

etat Nr 5/86

39 Pułk Artylerii Haubic (39 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

W 1951 roku stacjonujący w Strzegomiu 39 pułk artylerii lekkiej został przeformowany w 39 pułk artylerii haubic. Jednostka wchodziła w skład 10 Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej[1].

W 1955 roku pułk został przeformowany w 33 dywizjon artylerii haubic. W 1957 roku dyon został rozformowany, a jego miejsce w strukturze 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej zajął 115 dywizjon artylerii haubic w Tarnowskich Górach.

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Organizacja pułku[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo i sztab
  • dwa dywizjony artylerii
  • dywizjon szkolny artylerii

Uzbrojenie stanowiło 26 haubic 120 mm wz. 1938.

Dowódcy jednostki[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy 33 dah:

  • mjr Zenon Lewicki (był w 1956)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 430.
  2. Nalepa 1992 ↓, s. 85.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.