Przejdź do zawartości

7 Brygada Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Brygada Artylerii Haubic
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Tradycje
Kontynuacja

70 Pułk Artylerii Haubic

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Jan Krusznarewicz

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

2 Łużycka Dywizja Artylerii

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

7 Brygada Artylerii Haubiczwiązek taktyczny artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowana w rejonie Adampola (okolice Włodawy) na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze brygady złożyli w grudniu 1944 w Adampolu.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

Stan etatowy:

żołnierzy – 2036 (oficerów – 237, podoficerów - 572, szeregowców – 1227)

Podstawowe uzbrojenie brygady

[edytuj | edytuj kod]
  • 122 mm haubice – 60
  • rusznice przeciwpancerne – 60
  • karabiny maszynowe – 30
  • samochody – 240

Działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Brygada wchodziła w skład 2 Łużyckiej Dywizji Artylerii[1].

W marcu 1945 wspierała sowiecką piechotę w natarciu pod Drawnem, a następnie 47 Armię w likwidacji niemieckiego przyczółka pod Gryfinem i Dąbiem.

W kwietniu powróciła do macierzystej dywizji i wspólnie z 8 DP i 1 Korpusem Pancernym forsowała Nysę Łużycką.

Brała udział w bojach o Niesky i w walkach obronnych 8 i 9 DP na rubieży: Zischelmühle, Sproitz, Quitzdorf, Ober Horka. Uczestniczyła w ciężkich walkach pod: Welka, Lubachau i Quatitz.

W operacji praskiej wspierała natarcie 5 DP i dotarła do Łaby pod Bad Schandau. 11 maja 1945 zakończyła szlak bojowy.

Dowództwo brygady

[edytuj | edytuj kod]

Obsada dowództwa w czasie wojny[2]:

  • dowódca brygady – ppłk Jan Krusznarewicz
  • zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – por. Wilhelm Szechner
  • szef sztabu brygady:
mjr Teodor Kulikow
ppłk Sergiusz Towpeko

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Kaczmarek: Druga Armia Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii, Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.