Bestla (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bestla
ilustracja
Planeta

Saturn

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden

Data odkrycia

grudzień 2004

Tymczasowe oznaczenie

S/2004 S 18

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

20 209 000 km[1]

Mimośród

0,5145[1]

Okres obiegu

1088,02 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

145,136°[1]

Długość węzła wstępującego

288,308°[1]

Argument perycentrum

81,185°[1]

Anomalia średnia

239,156°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

7 km[2]

Masa

4,1×1014 kg

Średnia gęstość

2,3 g/cm³[2]

Albedo

0,04[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

23,8m[2]

Bestla (Saturn XXXIX) – mały księżyc Saturna odkryty przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę na zdjęciach wykonanych za pomocą teleskopów naziemnych w okresie grudzień 2004 – marzec 2005[3]. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[4].

Należy ona do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[4]. Bestla wraz z Narvim tworzy podgrupę o inklinacji bliskiej 145°.

Nazwa pochodzi z mitologii nordyckiej, Bestla była olbrzymką, matką najwyższego boga Odyna[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
  2. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
  3. IAUC 8523: New satellites of Saturn. Central Bureau for Astronomical Telegrams, 2005-05-04. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
  4. a b c Bestla. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Bestla. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).