Jacek Zieliński (ur. 1967)

{{{imię i nazwisko}}}

[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	{{{wzrost}}}
Pozycja	Obrońca
Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata Klub BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Piłkarz infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | opis grafiki = | klub = | data urodzenia = | kariera trenerska = | commons = | medale = | pełne imię i nazwisko = | wikicytaty = | www = | kariera juniorska = | kariera reprezentacyjna = | imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | data śmierci = | wzrost = | kariera seniorska = | numer w klubie = | miejsce urodzenia = | odznaczenia = | grafika = Nieznane pola: "trener-lata", "krajurodzenia", "obecnyklub", "kluby", "dataurodzenia", "zdjęcie", "reprezentacja", "miastourodzenia", "trener-kluby", "imięinazwisko", "pełneimięinazwisko", "występy(gole)", "występywreprezentacji(gole)", "latawreprezentacji", "lata" oraz "numer".

Jacek Marek Zieliński (ur. 10 października 1967 w Wierzbicy) – polski piłkarz i trener. Jako piłkarz reprezentant Polski, uczestnik Mundialu 2002, w barwach Legii Warszawa trzykrotny Mistrz Polski i trzykrotny zdobywca Pucharu Polski. Uczestnik Ligi Mistrzów. W latach 2010-2012 asystent selekcjonera reprezentacji Polski.

Kariera piłkarska

Występował na pozycji obrońcy, najczęściej jako stoper. Karierę piłkarską rozpoczął w 1979 w drużynie juniorów Orła Wierzbica. W latach 1983–1985 był zawodnikiem pierwszego zespołu Orła, który występował wówczas w lidze okręgowej.

Występy klubowe

Sezon	Klub	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1984/85	Orzeł Wierzbica	?	?	?
1985/86	Igloopol Dębica	I Liga	?	?
1986/87	Igloopol Dębica	I Liga	?	?
1987/88	Igloopol Dębica	I Liga	?	?
1988/89	Igloopol Dębica	I Liga	?	?
1989/90	Igloopol Dębica	I Liga	?	?
1990/91	Igloopol Dębica	Ekstraklasa	21	1
1991/92	Igloopol Dębica	Ekstraklasa	13	0
1991/92	Legia Warszawa	Ekstraklasa	17	0
1992/93	Legia Warszawa	Ekstraklasa	28	0
1993/94	Legia Warszawa	Ekstraklasa	29	1
1994/95	Legia Warszawa	Ekstraklasa	30	0
1995/96	Legia Warszawa	Ekstraklasa	29	0
1996/97	Legia Warszawa	Ekstraklasa	29	3
1997/98	Legia Warszawa	Ekstraklasa	33	0
1998/99	Legia Warszawa	Ekstraklasa	27	0
1999/00	Legia Warszawa	Ekstraklasa	28	1
2000/01	Legia Warszawa	Ekstraklasa	20	1
2001/02	Legia Warszawa	Ekstraklasa	12	0
2002/03	Legia Warszawa	Ekstraklasa	25	1
2003/04	Legia Warszawa	Ekstraklasa	22	0
2004/05	Legia Warszawa	Ekstraklasa	0	0

Igloopol Dębica

W 1985 został zawodnikiem Igloopolu Dębica, grającego w II lidze i aspirującego do awansu do ekstraklasy. Spełnienie tych ambicji nastąpiło w sezonie 1989–1990. Zieliński zaliczał się już wtedy do najważniejszych graczy dębickiej drużyny. 28 lipca 1990, zremisowanym 0:0 meczem z Zagłębiem Lubin Igloopol rozpoczął występy w I lidze. Był to także pierwszoligowy debiut Zielińskiego, który przez niemal cały sezon 1990–1991 był podstawowym graczem obrony dębickiego zespołu. Pierwszą bramkę w ekstraklasie strzelił 23 marca 1991 w zremisowanym 2:2 wyjazdowym meczu z Olimpią Poznań. Strzelcem drugiej bramki był Jerzy Podbrożny, późniejszy partner Zielińskiego w Legii.

Występy w zespole z Dębicy, który w międzyczasie zmienił nazwę na Pegrotour, Zieliński kontynuował w rundzie jesiennej sezonu 1991–1992. Sezon ten, znacznie mniej udany dla dębickiego klubu, zakończył się zajęciem ostatniego miejsca w tabeli i degradacją do II ligi. Zieliński uniknął jednak spadku z ekstraklasy – solidną postawą w rundzie jesiennej zwrócił na siebie uwagę warszawskiej Legii, do której przeniósł się w połowie sezonu. W barwach Igloopolu zaliczył ogółem 34 mecze pierwszoligowe i 1 bramkę.

Legia Warszawa

W przerwie zimowej sezonu 1991–1992 Zieliński dołączył do przeżywającego kryzys zespołu Legii. Warszawska drużyna, mająca za sobą udział w półfinale Pucharu Zdobywców Pucharów rok wcześniej, tym razem walczyła o miejsce w środku tabeli. Zieliński pierwszy raz w koszulce Legii wystąpił 14 marca 1992 w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu z Hutnikiem Kraków. Szybko zdobył zaufanie trenera Krzysztofa Etmanowicza i stał się podstawowym graczem zespołu.

Na początku sezonu 1992–1993 Etmanowicza zastąpił były trener olimpijskiej reprezentacji Polski i zdobywca srebrnego medalu na Igrzyskach w Barcelonie Janusz Wójcik, który również zaufał Zielińskiemu. W warszawskim zespole spotkał także Leszka Pisza, z którym kilka lat wcześniej występował w Igloopolu. Sezon 1992–1993 zakończył się dla Legii nieszczęśliwie – drużyna zajęła pierwsze miejsce, jednak po weryfikacji wyników ostatniej kolejki władze PZPN postanowiły odebrać jej tytuł mistrzowski.

Bardziej udane były dla Zielińskiego dwa kolejne sezony, w których zespół wojskowych prowadzony był przez Pawła Janasa. Pozostając przez cały czas filarem obrony zdobył dwa tytuły Mistrza Polski oraz dwukrotnie sięgnął po Puchar Polski. W rozgrywanym 27 marca 1994 meczu z Siarką Tarnobrzeg strzelił swą pierwszą bramkę w Legii. W sezonie 1995–1996 zdobył Wicemistrzostwo Polski i osiągnął ćwierćfinał Ligi Mistrzów. W kolejnym sezonie raz jeszcze wywalczył Wicemistrzostwo Polski i Puchar Polski.

W późniejszych latach warszawskiej drużynie, mimo mistrzowskich ambicji, nie udawało się zająć pierwszego miejsca w lidze. Kilkakrotnie zmieniali się trenerzy a skład Legii był wiele razy przebudowywany. Mimo to Zieliński przez cały czas był podstawowym zawodnikiem drużyny, obdarzanym zaufaniem przez szkoleniowców. Cieszył się także dużym szacunkiem kolegów z drużyny i kibiców. Wielokrotnie zakładał opaskę kapitańską. Kolejny tytuł Mistrza Polski zdobył dopiero w sezonie 2001–2002, w którym z powodu kontuzji rozegrał zaledwie 12 meczów. Przez cały okres gry w Legii konsekwentnie odrzucał także oferty transferów do klubów zagranicznych. W latach 2003–2004 był jeszcze podstawowym graczem obrony, ale problemy zdrowotne zmusiły go do ograniczenia występów. Karierę zawodniczą zakończył z powodu kontuzji na początku sezonu 2004–2005.

Reprezentacja

Bardzo dobrą grę w drużynie Legii łączył z występami w reprezentacji Polski. W drużynie narodowej zadebiutował 7 czerwca 1995 w meczu ze Słowacją. Ostatnim występem w reprezentacji był mecz z Włochami rozegrany 12 listopada 2003. Ogółem w reprezentacji Polski rozegrał 60 meczów. Jedyną bramkę strzelił w meczu z Czechami rozegranym 12 marca 1997. Wielokrotnie pełnił również funkcję kapitana drużyny narodowej. W 2002 uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Japonii i Korei Południowej (zagrał w ostatnim meczu z reprezentacją USA wygranym przez Polskę 3:1).

Sukcesy

• awans do I ligi w 1990 z Igloopolem Dębica
• Mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002 z Legią Warszawa
• Puchar Polski w 1994, 1995 i 1997 z Legią

Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany (m.in. Piłkarz Roku według Piłki Nożnej w 1999). Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.

Kariera trenerska

Po zwolnieniu Dariusza Kubickiego jesienią 2004 wszedł, obok Lucjana Brychczego i Krzysztofa Gawary, w skład tymczasowego zespołu trenerów Legii. Następnie, kiedy nie udało się zatrudnić w Legii czeskiego szkoleniowca Jozefa Chovanca, na stałe objął obowiązki trenera, które pełnił do września 2005. W pierwszym sezonie pracy z Legią zajął z nią 3. miejsce w lidze oraz dotarł do półfinału Pucharu Polski. Później był asystentem trenera Legii Dariusza Wdowczyka. 13 kwietnia 2007 po dymisji Wdowczyka ponownie objął funkcję pierwszego trenera Legii. Łącznie poprowadził Legię w 50 oficjalnych meczach, 22 wygrał, 13 zremisował a 15 przegrał. 3 czerwca 2007 został zastąpiony przez Jana Urbana. W kolejnym sezonie prowadził drużynę Korony Kielce. Od 23 lipca 2008 do 5 kwietnia 2009 był trenerem Lechii Gdańsk. 5 stycznia 2010 został asystentem selekcjonera reprezentacji Polski Franciszka Smudy. Od kwietnia 2014 pracował jako dyrektor sportowy w Wigrach Suwałki po czym w lutym 2017 przeniósł się do Legii Warszawy, aby odpowiadać za skauting młodzieżowy.

Od sierpnia 2012 do 26 lutego 2014 był trenerem Reprezentacji Polski U-20.

Działacz piłkarski

27 marca 2017 objął stanowisko dyrektora Akademii Piłkarskiej Legii Warszawa. Do jego obowiązków należy dbanie o kompleksowy rozwój akademii.

Linki zewnętrzne

• Jacek Zieliński (ur. 1967) w bazie 90minut.pl
• Jacek Zieliński (ur. 1967) na stronie Legia.Net