Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie
2011 2013
Miejsce finału

Calgary, Kanada

Podium
Pierwsze miejsce

 Szwecja

Drugie miejsce

 Rosja

Trzecie miejsce

 Kanada

Statystyki indywidualne
MVP

Rosja Jewgienij Kuzniecow

Król strzelców

Szwecja Max Friberg
(9 bramek)

36. Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie – turniej hokejowy, który odbył się od 26 grudnia 2011 do 5 stycznia 2012 w dwóch największych miastach kanadyjskiej prowincji Alberta, czyli Calgary i Edmonton. Mecze rozgrywane były w dwóch halach: Scotiabank Saddledome oraz Rexall Place. Były to pierwsze w historii mistrzostwa w tych miastach, zaś po raz dziesiąty zawodnicy tej kategorii wiekowej rozegrali turniej o mistrzostwo świata w Kanadzie. Poprzednio to państwo organizowało czempionat w 2010 roku.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego była reprezentacja Rosji, którzy w 2011 roku w Buffalo pokonali reprezentację Kanady 5:3 .

Złoty medal zdobyli reprezentanci Szwecji pokonując w finale Rosjan 1:0 po dogrywce[1]. Było to pierwsze zwycięstwo Małych koron w mistrzostwach świata od 31 lat.

Elita[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
 Szwecja
 Rosja
 Kanada
4  Finlandia
5  Czechy
6  Słowacja
7  Stany Zjednoczone
8  Szwajcaria
9  Łotwa
10  Dania
Scotiabank Saddledome

W tej części mistrzostw uczestniczyło 10 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw drużyny grały w dwóch grupach, każda po 5 drużyn. Z niej najlepsza bezpośrednio awansowała do półfinałów, a z miejsc drugich i trzecich, walczyły na krzyż między sobą o awans do finałowej czwórki. Najgorsze dwie drużyny każdej z grup walczyły w meczach między sobą o utrzymanie w elicie. Najgorsza drużyna spadła do pierwszej dywizji.

Mistrzostwa odbył się w Calgary i Edmonton. Finałowe spotkanie na mogącej pomieścić 19.289 osób hali Scotiabank Saddledome oraz w hali Rexall Place mogącej pomieścić 16.839 osób.

Meczem otwarcia w turnieju juniorów było spotkanie Finlandia - Kanada odbyło się ono 26 grudnia 2011 roku w Rexall Place. Mistrzostwo Świata Juniorów wywalczyła reprezentacja Szwecji, która pokonała 1:0 po dogrywce w finale zespół Rosji. Trzecie miejsce zajęła drużyna narodowa Kanady, która pokonała Finlandię 4:0.

Meczem otwarcia w turnieju juniorów było spotkanie Niemcy - Szwajcaria odbyło się ono 26 grudnia 2010 roku w HSBC Arena. Podczas mistrzostw strzelono 230 bramek. Najwięcej bo osiem strzelonych bramek zdobył Max Friberg, który został królem strzelców[2]. W punktacji kanadyjskiej zwyciężył reprezentant Rosji Jewgienij Kuzniecow, który zdobył 13 punktów (6 bramki i 7 asyst). Zawodnik ten zdobył również tytuł MVP turnieju. Do piątki gwiazd zaliczono: na pozycji bramkarza reprezentant Czech - Mrázek, obrońców: Kanadyjczyka Gormleya i Szweda Klefboma, zaś wśród napastników: Rosjanin Kuzniecow, Szwed Friberg oraz Fin Mikael Granlund[3].

Pierwsza dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Niemcy
2  Białoruś
3  Norwegia
4  Słowenia
5  Austria
6  Wielka Brytania

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Francja
2  Kazachstan
3  Włochy
4 Polska Polska
5  Chorwacja
6  Japonia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata elity w 2013 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do drugiej dywizji.

Grupa A mecze rozgrywała w Niemczech w Garmisch-Partenkirchen. Turniej odbył się w dniach 11 - 17 grudnia 2011 roku.

Grupa B mecze rozgrywała w Polsce w Tychach. Turniej odbył się w dniach 12 - 18 grudnia 2011 roku.
Mecze Polaków:

12 grudnia 2011 Polska Polska 9:1  Chorwacja Stadion Zimowy, Tychy
13 grudnia 2011 Kazachstan Kazachstan 2:0  Polska Stadion Zimowy, Tychy
15 grudnia 2011 Włochy Włochy 4:2  Polska Stadion Zimowy, Tychy
16 grudnia 2011 Japonia Japonia 3:2 pd.  Polska Stadion Zimowy, Tychy
18 grudnia 2011 Polska Polska 3:2  Francja Stadion Zimowy, Tychy

Druga dywizja[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

Lp. Drużyna
1  Ukraina
2  Litwa
3  Węgry
4  Hiszpania
5  Holandia
6  Korea Południowa

Grupa B

Lp. Drużyna
1  Rumunia
2  Estonia
3  Serbia
4  Belgia
5  Australia
6  Meksyk

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turnieju grupy A awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2013 roku, zaś najsłabsza drużyna grupy B spadła do trzeciej dywizji.

Grupa A mecze rozgrywała na Ukrainie w Doniecku. Turniej odbył się w dniach 12 - 18 grudnia 2011 roku.

Grupa B mecze rozgrywała w stolicy Estonii - Tallinnie. Turniej odbył się w dniach 10 - 16 grudnia 2011 roku.

Trzecia dywizja[edytuj | edytuj kod]

Lp. Drużyna
1  Islandia
2  Chiny
3  Nowa Zelandia
4  Bułgaria
5  Turcja

W mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 5 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansowali do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2013 roku.

Turniej rozegrany został w Dunedin Ice Stadium w nowozelandzkim Dunedin. Odbył się w dniach 17 - 22 stycznia 2012.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]