Papirus 43

Papirus 43

Data powstania	VI/VII wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\mathfrak {P}}^{43}$
Zawartość	Apokalipsa św. Jana 2; 15-16 †
Język	grecki
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Londyn

Papirus 43 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\mathfrak {P}}^{43}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Apokalipsy św. Jana.

Opis

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Apokalipsy św. Jana 2:12-13; 15:8-16:2.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II.

Historia

Tekst rękopisu opublikowany został w 1922 roku, następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 43.

Rękopis datowany jest przez INTF na wiek VI albo VII.

Obecnie przechowywany jest w British Library (Inv. 2241) w Londynie.

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Bibliografia

• W. E. Crum, and H. I. Bell, Coptica III, Wadi Sarga: Coptic and Greek Texts from the Excavations Undertaken by the Byzantine Research Account, (Copenhagen, 1922), pp. 43–51.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 292-295.