Papirus 108

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 108 (GA)
P. Oxyrhynchus 4447
Ilustracja
Jan 17,1-2
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

Ewangelia Jana 17; 18 †

Język

grecki

Rozmiary

14,5 × 18,5 cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Miejsce przechowywania

Ashmolean Museum

Papirus 108 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Jana.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Jana (17,23-24; 18,1-5)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 18,5 cm. Tekst pisany jest w 23 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez skrybę wprawionego w pisaniu dokumentów[2].

Nomina sacra pisane są skrótami. W J 17,23 zawiera błąd itacyzmu[2].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Tekst jest zgodny z Kodeksem Synajskim[2].

Rękopis nie posiada żadnych szczególnych wariantów tekstowych poza błędem itacyzmu - γειν]ωσκη w J 17,23 (verso, linia 5)[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4447. Tekst rękopisu opublikował W. E. H. Cockle w 1998 roku[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 108[1].

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Paleograficznie jest pokrewny z Chester Beatty IX-X (zawiera Księgę Ezechiela). Comfort datuje rękopis na koniec II lub początek III wieku[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4447) w Oksfordzie[1][5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
  2. a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 651. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
  3. Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), 403.
  4. W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 16–18.
  5. „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 16–18.
  • Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 650-652. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]