Papirus 121

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 121 (GA)
P. Oxyrhynchus 4805
Ilustracja
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

Ewangelia Jana 19 †

Język

grecki

Rozmiary

[28] × [12] cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski (?)

Odkrywca

Oksyrynchos

Miejsce przechowywania

Ashmolean Museum

Papirus 121 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się tylko niewielki fragment jednej karty Ewangelii Jana (19,17-18,25-26). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę. Oryginalna karta miała 37 linijek tekstu na stronę. Zachowały się tylko 4 niepełne linijki[1].

Nomina sacra pisane są skrótami (ΙΣ, ΜΗΙ, ΜΗΡ).

Zawiera tylko 20 liter na stronie recto, i 18 liter na stronie verso.

Stosowana jest diereza, dwukropek nad literą iota. Na stronie recto, w dolnej linijce, od lewej strony skryba zapomniał wpisać literę iota w słowie και (i), pomimo że umieścił dierezę nad literą alfa. Prawdopodobnie jest to błąd skryby.

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Strona recto 121
Strona verso 121
νιου Τοπον ο λεγεται Εβραιστι Γολγοθα

οπου αυτον εσταρωσαν και μετ' αυτου

αλλους δυο εντευθεν κα εντευθεν μεσον

η ΙΣ ουν ιδων την μητερα και τον

μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα

λεγει τη ΜΗΙ Γυναι ιδε ο υιος

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos umieszczony został na pozycji 4805. Tekst rękopisu opublikowany został w 2007 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 121[1].

Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na III wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (Papyrology Rooms, P. Oxy. 4805) w Oksfordzie[1][3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d INTF, Papirus 121 (GA), [w:] Liste Handschriften [online], Münster [dostęp 2011-08-15].
  2. R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa, The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), ss. 9–11.
  3. „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), pp. 9–11.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Liste Handschriften, Münster: Institute for New Testament Textual Research [dostęp 2011-08-15].
  • P. Oxy.LXIV 4805 from Papyrology at Oxford's "POxy: Oxyrhynchus Online"