s/y Bies

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bies
Ilustracja
Bies w Nærøyfjord
Bandera

 Polska

Numer na żaglu

POL 67

Znak wywoławczy

SPS 2041

Port macierzysty

Szczecin

Armator

Wojciech Kaczor

Dane podstawowe
Typ

Dziwna 2

Materiał

stal

Historia
Stocznia

Zakłady Urządzeń Przemysłowych Przedsiębiorstwo Państwowe w Nysie, Morska Stocznia Jachtowa im. Leonida Teligi

Data budowy

1972

Data wodowania

1972

Dane techniczne
Liczebność załogi

min. 2 / max. 10

Długość całkowita (L)

15,48 m

Długość kadłuba

13,10 m

Szerokość (B)

3,45 m

Zanurzenie (D)

2,50 m

Pojemność

19,02 ton rej. 53,87 m³ (netto) RT

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

kecz bermudzki

Liczba żagli

3

Powierzchnia ożaglowania

80 m²

Wysokość masztów

17

Liczba masztów

2

Napęd mechaniczny
Silnik

stacjonarny PZM Puck 38

Moc silnika

38 KM, 28 kW

Bies – zbudowany sposobem gospodarczym jacht morski, kecz typu Dziwna 2, pływający po Bałtyku i Morzu Północnym. Jego armatorem był przez wiele lat Klub Żeglarski "Nysa"[1] w Głębinowie, obecnym armatorem jest Wojciech Kaczor.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od imienia przedsłowiańskiego demona Bies, które oznaczało „powodujący strach, przerażenie”. Nazwa typu jachtu (Dziwna 2) nawiązuje do nazwy cieśniny łączącej Zalew Szczeciński z Morzem Bałtyckim.

Parametry i wyposażenie jachtu[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj, typ i klasa jachtu[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe parametry kadłuba[edytuj | edytuj kod]

  • wysokość boczna = 3,38 m
  • kokpit = 0,62 m³
  • maksymalna wysokość w kabinie = 1,85 m
  • liczba kabin = 3 (kubryk w części dziobowej, mesa w części środkowej kadłuba i kabina w części rufowej)
  • liczba koi = 10 (4 w kubryku w części dziobowej, 4 w mesie i 2 w kabinie rufowej)
  • liczba zejściówek = 2 (do kabiny nawigacyjnej i do kubryku w części dziobowej)
  • liczba toalet (kingstonów) = 1
  • liczba kambuzów = 1
  • zbiornik na wodę = 400 l
  • zbiornik na paliwo = 400 l
  • ster = koło sterowe.

Jacht typu Dziwna 2 posiada dużą dzielność morską. Ma bardzo wygodną mesę oraz dużą kabinę nawigacyjną. Może bez trudu pomieścić dziesięcioosobową załogę.

Plan rozmieszczenia pomieszczeń w SY Bies

Plan rozmieszczenia pomieszczeń[edytuj | edytuj kod]

s/y Bies z dwoma suszącymi się fokami: normalnym i sztormowym, zacumowany w Bergen, 2010

Żagle[edytuj | edytuj kod]

Jacht nosi białe, dakronowe żagle. Wyposażony jest w następujący komplet:

Nazwy, wymiary i oznaczenia żagli Biesa
Nazwa żagla Powierzchnia ożaglowania m² Oznaczenie żagla
Fok 33 F
Grot 34 G
Bezan 13 B
Fok sztormowy 6,5 F sz
Grot sztormowy 13,5 G sz
Bezan sztormowy 6,5 B sz
Fok mały 19 F m
Kliwer 24 K
Genua fok 54 G f
Spinaker 80 S
Grot mały 20 G m
Grot stary (zapas) 34 G

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jacht ma dosyć podstawowe wyposażenie, na pokładzie znajdują się m.in.:

Wyposażenie eksploatacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • akumulator, gniazdo 12 V, oświetlenie elektryczne, gniazda 230 V (po podłączeniu do zewnętrznego zasilania)
  • 2 butle z gazem, kambuz z pełnym wyposażeniem, w tym kuchenką gazową na "kardanie" i zlewozmywakiem
  • skrzynka narzędziowa

Wyposażenie nawigacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie bezpieczeństwa[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kadłub Biesa został wybudowany na początku lat 70. XX wieku w Zakładach Urządzeń Przemysłowych w Nysie, a następnie zabudowany i wyposażony w Stoczni Jachtowej w Szczecinie. W lipcu 1972 roku został wodowany i od tej pory pływa po morzach w rejsach żeglarskich organizowanych przez klub sportowy MZKS Nysa.

Na początku lat 80. jacht został przekazany do eksploatacji w Okręgowym Opolskim Związku Żeglarskim, który do końca 2006 roku organizował rejsy żeglarskie dla żeglarzy z Opolszczyzny oraz innych rejonów Polski.

Z początkiem roku 2007 jacht Bies powrócił do Klubu Żeglarskiego Nysa (następcy klubu sportowego MZKS Nysa)[1]. W 2012 roku jacht zmienił właściciela. Obecnie jest nim Wojciech Kaczor.

Rejsy[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Strona Klubu Żeglarskiego Nysa.
  2. Opis jachtu typu Dziwna-2 (dostęp 25 września 2010 r.)
  3. Polski Rejestr Statków. Przepisy klasyfikacji i budowy jachtów morskich. [dostęp 2009-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)].
  4. Historia Klubu Żeglarskiego w Nysie - lata 1970-1974 (dostęp 11 października 2010 r.)
  5. Opis wyprawy po Bałtyku (dostęp 27 września 2010 r.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]