Stéphane Séjourné

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stéphane Séjourné
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1985
Wersal

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

minister spraw zagranicznych (od 2024)

Stéphane Séjourné (wym. [stepanə seʒuɾne]; ur. 26 marca 1985 w Wersalu) – francuski polityk, w latach 2017–2018 doradca polityczny prezydenta Emmanuela Macrona, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji, od 2021 przewodniczący frakcji Odnówmy Europę, od 2022 sekretarz generalny Renaissance, od 2024 minister spraw zagranicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodości mieszkał w Hiszpanii i Argentynie. W 2001 wstąpił do Partii Socjalistycznej[1]. Studiował na Université de Poitiers, był aktywistą studenckim, a w 2006 jednym z przywódców protestów na tej uczelni przeciwko rządowemu projektowi zmian w prawie dotyczącym umów o pracę[2]. Działał w kilkuosobowej grupie zwanej „la bande de Poitiers”, skupiającej młodych współpracowników Dominique'a Strauss-Kahna[3]. Pracował m.in. jako asystent parlamentarzystów[4], a także w gabinecie Jeana-Paula Huchona, prezydenta regionu Île-de-France[5].

W 2015 dołączył do gabinetu ministra gospodarki Emmanuela Macrona[5]. Stał się jednym z jego najbliższych współpracowników, brał udział w organizowaniu ruchu politycznego En Marche![2], a także inicjował powołanie organizacji młodzieżowej „Les Jeunes avec Macron”[6].

W 2017, po zwycięstwie Emmanuela Macrona w wyborach prezydenckich, został mianowany jego doradcą politycznym[2]. Opuścił to stanowisko po kilkunastu miesiącach w 2018[7] w związku z objęciem funkcji dyrektora kampanii LREM w wyborach europejskich w 2019[1]. W wyborach tych sam również uzyskał mandat europosła IX kadencji[8]. W 2021 został wybrany na przewodniczącego frakcji Odnówmy Europę w PE[9].

We wrześniu 2022 objął funkcję sekretarza generalnego partii Renaissance[10]. W styczniu 2024 powołany na urząd ministra do spraw Europy i spraw zagranicznych w rządzie Gabriela Attala[11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Zawarł rejestrowany związek partnerski z politykiem Gabrielem Attalem[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b LREM: Stéphane Séjourné, un pilote en campagne pour les européennes. leparisien.fr, 11 marca 2019. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  2. a b c Ces Poitevins qui gravitent dans la galaxie Macron. lanouvellerepublique.fr, 26 września 2017. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  3. Comment les „DSK boys” ont pris leur revanche grâce à Macron. lejdd.fr, 4 lipca 2017. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  4. M. Stéphane Séjournén. lesbiographies.com. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  5. a b L'ex-étudiant frondeur dans l'ombre de Macron. lanouvellerepublique.fr, 22 lutego 2015. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  6. Jeunes avec Macron: histoire d’un hold-up politique. franceinter.fr, 15 września 2018. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  7. Européennes: Stéphane Séjourné, du combat anti-CPE à l'UE pro-Macron. liberation.fr, 29 października 2018. [dostęp 2019-03-25]. (fr.).
  8. Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
  9. Maïa de La Baume: Stéphane Séjourné elected as Renew Europe leader. politico.eu, 19 października 2021. [dostęp 2021-11-10]. (ang.).
  10. En Marche devient Renaissance, les difficultés commencent. la-croix.com. [dostęp 2022-09-18]. (fr.).
  11. La nomination du Gouvernement de Gabriel Attal. gouvernement.fr, 11 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-11]. (fr.).
  12. Grégoire Biseau: Stéphane Séjourné et Gabriel Attal, un couple au cœur du pouvoir. lemonde.fr, 31 października 2021. [dostęp 2022-05-02]. (fr.).