Twierdzenie Fermata o zerowaniu się pochodnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Fermata o zerowaniu się pochodnejtwierdzenie klasycznej analizy matematycznej mówiące o zerowaniu się pochodnej funkcji różniczkowalnej osiągającej maksimum lub minimum w punkcie wewnętrznym przedziału.

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Ustalmy

Jeśli funkcja jest różniczkowalna w punkcie oraz lub to

Dowód[edytuj | edytuj kod]

Aby udowodnić to twierdzenie należy rozpatrzeć wartość granicy prawostronnej i lewostronnej ilorazu różnicowego. Funkcja z założenia jest różniczkowalna w punkcie więc granice jednostronne są sobie równe.

Dowód w przypadku, gdy = max

Ponieważ

więc

i korzystając z twierdzenia o zachowaniu słabej nierówności dla funkcji

Podobnie wykazujemy

Pochodne jednostronne są sobie równe. Ponieważ więc

Przypadku, gdy = min dowodzi się analogicznie.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Twierdzenie o zerowaniu się pochodnej jest używane między innymi przy dowodzie twierdzenia Rolle’a.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Fermat theorem (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2023-02-07].