Małpa (znak pisarski)
@ (małpa) – znak pisarski wykorzystywany m. in. w adresie poczty elektronicznej, protokole transferu plików, protokole komunikacji błyskawicznej oraz jako identyfikator (handle) użytkownika na mikroblogach takich jak Twitter czy Instagram.
Spis treści
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Znak pochodzi z łacińskiej ligatury zastępującej w średniowiecznych i renesansowych rękopisach handlowych słowo „ad” (do, przy) i oznaczające m. in. odbiorcę przesyłki. Po raz pierwszy pojawił się w 1448 roku w dokumencie o nazwie „Taula de Ariza”, będącym rejestrem dostaw pszenicy z Królestwa Kastylii do Królestwa Aragonii[1].
Zastosowania w informatyce[edytuj | edytuj kod]
Zastosowanie dla tego symbolu w adresowaniu e-maili znalazł Ray Tomlinson we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Zaczynał wtedy pracować dla firmy BBN Technologies, która stworzyła ARPANET - zalążek dzisiejszego Internetu i jak sam twierdził, nie był pewien czy powinien dzielić się swoim osiągnięciem, ponieważ miał pracować nad czymś innym[2]. Tomlinson zajmował się programem SNDMSG (pozwalającym na pozostawianie na komputerze wiadomości dla innych korzystających z niego osób) oraz testowaniem CYPNET (programu przesyłającego pliki pomiędzy komputerami korzystającymi z ARPANET). Połączenie tych dwóch projektów dało możliwość przesyłania wiadomości pomiędzy komputerami, co pociągało za sobą problem z ich adresowaniem. Szukając na klawiaturze symbolu, który nie byłby używany w nazwach użytkowników oraz nazwach komputerów, natrafił właśnie na @[2]. Sam Ray Tomlinson twierdzi, że użyłby symbolu „On” (na) lub „Of” (o, z), gdyby taki istniał[2].
Często w celu zmylenia botów internetowych, zbierających napotkane na stronach internetowych adresy mailowe do tzw. spamlisty, znak @ zastępuje się elementem graficznym lub jego opisem, np.: (at)
, (małpa)
, (maupa)
, (na)
czy (you-know-what)
(sam wiesz co)
.
Symbol ten stosowany jest również w składni języków programowania:
- Pascal: @argument – utworzenie wskazania (adresu) argumentu;
- Clipper: praca w trybie tekstowym, instrukcja rozkazu – rozkazy we/wy, utworzenia ramki, czyszczenia obszaru ekranu, bezpośrednio po znaku @ definiuje się współrzędne ekranu;
- Perl: tablica;
- Ruby: zmienna obiektu;
- Java: adnotacja;
- Python: dekorator funkcji.
W Unikodzie znak at występuje w wersji:
Znak | Unicode | Kod HTML | Nazwa unikodowa | Nazwa polska |
---|---|---|---|---|
@ | U+0040 | @ lub @ |
COMMERCIAL AT | handlowe „przy” |
W różnych językach[edytuj | edytuj kod]
![]() |
Zasugerowano, aby ta sekcja została przeniesiona do określ projekt siostrzany. Proponowaną stroną docelową jest . |
- a commerciale lub alpha commerciale (a. handlowe) – francuski (Kanada, Québec)
- a keong (ślimacze a) – indonezyjski
- a kura-kura (żółwie a) – indonezyjski
- aapstert (małpi ogon) – afrikaans
- Affenohr, das (małpie ucho) – niemiecki
- Affenschaukel, die (“małpia huśtawka”, jungle gym) – niemiecki
- Affenschwanz, der (małpi ogon) – niemiecki (Niemcy, Szwajcaria)
- afna (małpa) – słoweński
- Alef – niemiecki
- alfa – duński
- Alphakringel, der (alfa w kółku) – niemiecki (Austria)
- apenstaartje (małpi ogonek) – holenderski
- a-rond (okrągłe a) – rumuński
- arobas lub arrobas / arobase lub arrobase / arobasse lub arrobasse (un = r. męski) (od arroba) – francuski
- arroba (od jednostki miary wagi i objętości oznaczanej tym znakiem) – hiszpański, portugalski
- arrova lub rova (od arroba) – kataloński
- at – angielski
- atto māku アットマーク (znak at) – japoński (potocznie)
- At-Zeichen, das (w skrócie At), również ad-Zeichen (w skrócie ad) – niemiecki
- bejgli (strucla, rogalik) – węgierski
- chiocciola (ślimak) – włoski
- coada de maimuta (ogon małpy) – rumuński
- ĉe (przy [=at]) – esperanto
- dalphaengi (ślimak) – koreański
- da yiba a (a z długim ogonem) – chiński (dialekt mandaryński)
- escargot (ślimak) lub petit escargot (mały ślimak) – francuski
- elefantöra (ucho słonia) – szwedzki
- grisehale (świński ogon) – duński, norweski
- gül (róża) – turecki
- heliko (ślimak) – esperanto
- kattfot (kocia stopa) – szwedzki
- kattsvans (koci ogon) – szwedzki
- kissanhäntä (ogon kota) – fiński
- Klammeraffe, der (czepiak / małpka-pająk, tj. Ateles paniscus) – niemiecki (Niemcy)
- коммерческое at [kommerczeskoje at] (handlowe at) – rosyjski
- kotek – polski (USA)
- krøll-alfa (zakręcona alfa) – norweski
- kudiani a (a z ogonem) – gruziński
- kukac (robak, larwa) – węgierski
- majmun (małpa) – serbski
- majmunski rep (małpi ogon) – serbski
- majmunsko a (małpie a) – bułgarski, serbski
- małpa lub małpka – polski
- miau, miumau, miuku, miukumauku (naśladujące miauczenie) – fiński
- monkey (małpa) – po angielsku w Chorwacji (nie spotykane w krajach anglojęzycznych)
- naruto (wir) – japoński
- παπάκι [papáki] (kaczątko) – grecki
- Schweinekringel, der (świński ogon) – niemiecki (Niemcy)
- shablul (ślimak) – hebrajski
- Shenja e Majmunit (znak małpy) – albański
- le signe (znak) – francuski
- שטרודל [sztrudel], strudel) – hebrajski
- собака [sobaka] (pies) – rosyjski
- собачка [sobaczka] (piesek) – rosyjski
- tanka kigō 単価記号 (symbol ceny jednostki) – japoński (nazwa formalna)
- zavináč (rolmops, zawijany marynowany śledź) – czeski, słowacki
Według języków[edytuj | edytuj kod]
![]() |
Zasugerowano, aby ta sekcja została przeniesiona do określ projekt siostrzany. Proponowaną stroną docelową jest . |
- czeski – zavináč (rolmops, zawijany marynowany śledź)
- esperanto – heliko (ślimak), ĉe (przy [=at])
- japoński – naruto (wir, zawijas, spirala)
- niemiecki – das At-Zeichen (w skrócie At), również ad-Zeichen (w skrócie ad),
potocznie:
-
-
- der Affenschwanz (małpi ogon),
- das Affenohr (małpie ucho),
- die Affenschaukel (“małpia huśtawka”, jungle gym),
- der Klammeraffe (czepiak / małpka-pająk, tj. Ateles paniscus),
- Alef
-
- rosyjski – oficjalnie: коммерческое at [kommerczeskoje at] (handlowe at),
potocznie: собака [sobaka] (pies) - słowacki – zavináč (rolmops, zawijany marynowany śledź)
- turecki – gül (róża)
- węgierski – kukac (robak, larwa), @ jel (znak @), bejgli (strucla, rogalik)
- włoski – la chiocciola (ślimak)
Klawiatura komputerowa zgodna z PC
(Windows, układ QWERTY) |
||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Esc | F1 | F2 | F3 | F4 | F5 | F6 | F7 | F8 | F9 | F10 | F11 | F12 | PrtSc/ SysRq |
ScrLk | Pause/ Break |
|||||||||
![]() |
Ins | Home | PgUp | Num | / | * | - | |||||||||||||||||
Del | End | PgDn | 7 | 8 | 9 | + | ||||||||||||||||||
4 | 5 | 6 | ||||||||||||||||||||||
↑ | 1 | 2 | 3 | Ent | ||||||||||||||||||||
← | ↓ | → | 0 | . |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Antoni Olbrychski: Średniowieczne korzenie symbolu „@”. Portal historyczny Histmag.org, 2017-04-10. [dostęp 2017-04-12].
- ↑ a b c www.computerworld.com: Unsung innovators: Ray Tomlinson, who put the @ sign in every e-mail address (ang.). [dostęp 23 maja 2009].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|