Przejdź do zawartości

Formuła 1 Sezon 1963

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1963 Mistrzostw Świata Formuły 1
ilustracja
Inauguracja

26 maja

Zakończenie

28 grudnia

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Jim Clark

Konstruktorzy

Lotus-Climax

Poprzedni sezon Następny sezon

Formuła 1 Sezon 1963 – 14. sezon Formuły 1 rozpoczęty 26 maja w Monte Carlo, a zakończony 28 grudnia w Południowej Afryce.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzem został Jim Clark, który po słabym starcie do sezonu (8 miejsce w Monako), w pozostałych 9 zdeklasował przeciwników i tylko dwukrotnie nie wygrał zajmując 2 miejsce w Niemczech (zwyciężył John Surtees) oraz 3 miejsce w USA (przegrana z Grahamem Hillem i Richie Gintherem). Sezon ten był także początkiem końca byłego mistrza świata – Phila Hilla.

Eliminacje

[edytuj | edytuj kod]
Runda Nazwa Tor Data Pole position Najszybsze okr. Zwycięzca Stajnia Opony Wyniki
1 Monako Grand Prix Monako Circuit de Monaco 26 maja Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania John Surtees Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki
2 Belgia Grand Prix Belgii Circuit de Spa-Francorchamps 9 czerwca Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
3 Holandia Grand Prix Holandii Circuit Park Zandvoort 23 czerwca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
4 Francja Grand Prix Francji Reims-Gueux 30 czerwca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
5 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Silverstone Circuit 20 lipca Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania John Surtees Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
6 Niemcy Grand Prix Niemiec Nürburgring 4 sierpnia Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania John Surtees Wielka Brytania John Surtees Włochy Ferrari D wyniki
7 Włochy Grand Prix Włoch Autodromo Nazionale di Monza 8 września Wielka Brytania John Surtees Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
8 Stany Zjednoczone Grand Prix Stanów Zjednoczonych Watkins Glen International 6 października Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM D wyniki
9 Meksyk Grand Prix Meksyku Autódromo Hermanos Rodríguez 27 października Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki
10 Grand Prix Południowej Afryki Prince George Circuit 28 grudnia Wielka Brytania Jim Clark Stany Zjednoczone Dan Gurney Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax D wyniki

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników

Poz. Kierowca MON
Monako
BEL
Belgia
NED
Holandia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
RSA
Pkt.
1 Wielka Brytania Jim Clark 8 1 1 1 1 (2) 1 (3) 1 (1) 54 (73)
2 Wielka Brytania Graham Hill 1 NU NU 3‡ 3 NU 16 1 4 3 29
3 Stany Zjednoczone Richie Ginther 2 4 (5) NU (4) 3 2 2 3 NU 29 (34)
4 Wielka Brytania John Surtees 4 NU 3 NU 2 1 NU 9 DK NU 22
5 Stany Zjednoczone Dan Gurney NU 3 2 5 NU NU 14 NU 6 2 19
6 Nowa Zelandia Bruce McLaren 3 2 NU 12 NU NU 3 11 NU 4 17
7 Australia Jack Brabham 9 NU NU 4 NU 7 5 4 2 13 14
8 Tony Maggs 5 7 NU 2 9 NU 6 NU NU 7 9
9 Wielka Brytania Innes Ireland NU NU 4 9 NU NU 4 6
10 Włochy Lorenzo Bandini 10 5 NU NU 5 NU 5 6
11 Szwecja Jo Bonnier 7 5 11 NS NU 6 7 8 5 6 6
12 Gerhard Mitter NU 4 3
13 Stany Zjednoczone Jim Hall NU NU 8 11 6 5 8 10 8 3
14 Holandia Carel Godin de Beaufort 6 9 10 NU NZ 6 10 10 2
15 Szwajcaria Jo Siffert NU NU 7 6 NU 9 NU NU 9 1
16 Wielka Brytania Trevor Taylor 6 NU 10 13 NU 8 NU NU 8 1
17 Włochy Ludovico Scarfiotti 6 NW 1
Nowa Zelandia Chris Amon NW NU NU 7 7 NU NW NU 0
Stany Zjednoczone Hap Sharp NU 7 0
Kanada Peter Broeker 7 0
Francja Maurice Trintignant NU 8 9 0
Wielka Brytania Mike Hailwood 8 10 0
Stany Zjednoczone Tony Settember 8 NU NU NU NZ 0
Federacja Rodezji i Niasy John Love 9 0
Francja Bernard Collomb NZ 10 0
Stany Zjednoczone Phil Hill NU NU NS 11 NU NU 0
Stany Zjednoczone Masten Gregory NU 11 NU NU NU 0
Meksyk Moisés Solana 11 0
Doug Serrurier 11 0
Wielka Brytania Bob Anderson 12 12 0
Trevor Blokdyk 12 0
Wielka Brytania John Campbell-Jones 13 0
Wielka Brytania Mike Spence 13 0
Brausch Niemann 14 0
Włochy Giancarlo Baghetti NU NU 15 NU NU 0
Belgia Willy Mairesse NU NU NU 0
Wielka Brytania Ian Burgess NU NU 0
Meksyk Pedro Rodríguez NU NU 0
Wielka Brytania Ian Raby NU NZ NZ 0
Belgia Lucien Bianchi NU 0
Portugalia Mário de Araújo Cabral NU NW 0
Stany Zjednoczone Rodger Ward NU 0
Peter de Klerk NU 0
Federacja Rodezji i Niasy Sam Tingle NU 0
Ernie Pieterse NU 0
Wielka Brytania David Prophet NU 0
Belgia André Pilette NZ NZ 0
Wielka Brytania Tim Parnell NZ 0
Kurt Kuhnke NZ 0
Włochy Roberto Lippi NZ 0
Włochy Ernesto Brambilla NZ 0
Stany Zjednoczone Frank Dochnal NW 0
Poz. Kierowca MON
Monako
BEL
Belgia
NED
Holandia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
RSA
Pkt.

Klasyfikacja konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników
Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty

Poz. Konstruktor MON
Monako
BEL
Belgia
NED
Holandia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
RSA
Pkt.
1 Wielka Brytania Lotus-Climax (6) 1 1 1 1 (2) 1 (3) 1 (1) 54 (74)
2 Wielka Brytania BRM 1 (4) (5) 10 3 3 2 1 3 (3) 36 (45)
3 Wielka Brytania Brabham-Climax NU 3 2 4 NU 7 (5) 4 2 2 28 (30)
4 Włochy Ferrari 4 NU 3 NU 2 1 NU 5 NU 5 26
5 Wielka Brytania Cooper-Climax 3 2 11 2 9 (6) 3 8 5 4 25 (26)
6 Wielka Brytania BRP-BRM NU 4 9 NU 4 WD WD 6
7 Porsche 6 9 10 4 NZ 6 10 10 5
8 Wielka Brytania Lotus-BRM NU NU 7 6 6 5 8 10 7 NW 4
Wielka Brytania Lola-Climax NU NU NU 7 7 NU 10 NU NU 0
Kanada Stebro-Ford 7 0
Wielka Brytania Scirocco-BRM WD 8 WD NU NU NU NZ 0
Włochy ATS WD NU NU WD WD WD 11 NU NU 0
LDS-Alfa Romeo 11 0
Wielka Brytania Cooper-Maserati NZ 12 0
Wielka Brytania Lotus-Ford 14 0
Wielka Brytania Gilby-BRM NU NZ NZ 0
Włochy Alfa Romeo NU 0
Wielka Brytania Lotus-Borgward NZ 0
Włochy De Tomaso-Ferrari NZ 0
Poz. Konstruktor MON
Monako
BEL
Belgia
NED
Holandia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
GER
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
RSA
Pkt.