Gilby Engineering

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilby
Pełna nazwa

Gilby Engineering

Aktywna

19541963

Siedziba

Ongar

Ważni ludzie
Założyciel

Sid Greene

Kierowcy

Roy Salvadori
Ivor Bueb
Keith Greene

Inne
Debiut

Grand Prix Francji 1954

Ostatni wyścig

Grand Prix Włoch 1963

Gilby Engineering – dawny brytyjski zespół i konstruktor wyścigowy założony przez Sida Greene'a, w latach 19541963 uczestnik Mistrzostw Świata Formuły 1.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Właściciel warsztatu w Ongar, Sid Greene, na początku lat 50. wystawiał sportowe samochody Maserati dla różnych kierowców, w tym Roya Salvadoriego. W 1954 roku zakupił Maserati 250F, który wystawiał dla Salvadoriego w Formule 1. Salvadori w debiucie w nieoficjalnych zawodach Lavant Cup na torze Goodwood, a sześć tygodni później wygrał wyścig Curtis Trophy F1. W lipcu Greene wystawił swój zespół w Grand Prix Francji na torze Reims. Salvadori zakwalifikował się na dziesiątej pozycji, ale odpadł z wyścigu z powodu awarii. Następnie kierowca ten zajął trzecie miejsce w wyścigu w Rouen. Do Grand Prix Wielkiej Brytanii zakwalifikował się na piątym miejscu, ale wyścigu nie ukończył. W sierpniu, podczas zawodów Oulton Park Gold Cup, w samochodzie Salvadoriego zacięła się przepustnica i Brytyjczyk uderzył w drzewo. Nie odniósł on jednak poważnych obrażeń, a samochód został naprawiony. Salvadori ścigał się jeszcze jesienią.

Sezon 1955 Salvadori rozpoczął zwycięstwem w zawodach Glover Trophy w kwietniu, następnie był drugi w wyścigu International Trophy i wygrał po raz drugi Curtis Trophy. Grand Prix Wielkiej Brytanii Salvadori nie ukończył, a następny wyścig wygrał we wrześniu, odnosząc triumf w zawodach Daily Telegraph Trophy na torze Aintree. Na koniec sezonu Greene wystawił zespół do wyścigu na torze Pescara, którego jednak Salvadori nie ukończył.

Na początku sezonu 1956 Salvadori miał wypadek podczas zawodów International Trophy, ale nie był poważnie ranny. W czerwcu, na wyścig a Aintree, Tommy Atkins wypożyczył dla zespołu Connaughta, ale na Grand Prix Wielkiej Brytanii powrócono do Maserati. W wyścigu tym Salvadori jechał na drugim miejscu, ale jego samochód zepsuł się. Następnie wygrał Vanwall Trophy na torze Snetterton, a później uczestniczył między innymi w Grand Prix Niemiec (gdzie odpadł po dwóch okrążeniach) i Grand Prix Włoch. Pod koniec roku Salvadori odszedł do BRM i Gilby zatrudnił Jima Russella i następnie Ivora Bueba, którzy rywalizowali w wybranych wyścigach. W tym samym roku Greene jeden raz wynajął Coopera dla jego syna Keitha na wyścig Formuły 2 w Snetterton.

Maserati używane przez zespół było już wówczas przestarzałe, stąd Greene wystawiał dla syna Lotusa w Formule 2, jednakże bez większych sukcesów. Na sezon 1959 zakupił Coopera i Keith Greene spisywał się lepiej, kończąc wyścigi BARC 200 i Whitchurch na drugim miejscu.

W roku 1960 Greene wystawiał w Formule 1 Coopera-Maserati, jednakże głównie w brytyjskich wyścigach. W tym samym roku namówił Lena Terry'ego do zaprojektowania samochodu Formuły 1. Gilby 1961 był wyposażony w silnik Coventry Climax i zadebiutował na torze w Goodwood. Samochód nie był zbyt konkurencyjny, a wiosną w Grand Prix Napoli Greene poważnie go rozbił. Pojazd został naprawiony i latem Greene zajął szóste miejsce w Grand Prix Danii na Roskilderingu. Na koniec roku Greene był czwarty w zawodach Lewis-Evans Trophy na torze Brands Hatch.

Na początku sezonu 1962 Greene był czwarty w Grand Prix Brukseli, Lombank Trophy i Lavant Cup. Pod koniec roku samochód został sprzedany Ianowi Raby'emu, który zajął nim w 1963 roku trzecie miejsce na torze Vallelunga i w wyścigu Kanonloppet. Pod koniec roku Raby zrezygnował z Gilby'ego, zakupując Brabhama.

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Jako zespół[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Samochód Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1954 Argentyna Stany Zjednoczone Belgia Francja Wielka Brytania Niemcy Szwajcaria Włochy Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Maserati 250F Maserati Wielka Brytania Roy Salvadori - - - NU NU - - - - 0 NS [a] [a]
1955 Argentyna Monako Stany Zjednoczone Belgia Holandia Wielka Brytania Włochy Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Maserati 250F Maserati Wielka Brytania Roy Salvadori - - - - - NU - 0 NS [a] [a]
1956 Argentyna Monako Stany Zjednoczone Belgia Francja Wielka Brytania Niemcy Włochy Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Maserati 250F Maserati Wielka Brytania Roy Salvadori - - - - - NU NU 11 0 41 [a] [a]
1957 Argentyna Monako Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Włochy Włochy Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Maserati 250F Maserati Wielka Brytania Ivor Bueb - - - - NS - - - 0 30 [a] [a]
1959 Monako Stany Zjednoczone Holandia Francja Wielka Brytania Niemcy Portugalia Włochy Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Cooper T43 Climax Wielka Brytania Keith Greene - - - - NZ - - - - 0 NS 0 (40) 1
1960 Argentyna Monako Stany Zjednoczone Holandia Belgia Francja Wielka Brytania Portugalia Włochy Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Cooper T45 Maserati Wielka Brytania Keith Greene - - - - - - NU - - - 0 NS 0 (3) 5

Jako konstruktor[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Samochód Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1961 Monako Holandia Belgia Francja Wielka Brytania Niemcy Włochy Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Gilby 1961 Climax Wielka Brytania Keith Greene - - - - 15 - - - 0 34 0 7
1962 Holandia Monako Belgia Francja Wielka Brytania Niemcy Włochy Stany Zjednoczone Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Gilby Engineering Gilby 1962 BRM Wielka Brytania Keith Greene - - - - - NU NZ - - 0 NS 0 NS
1963 Monako Belgia Holandia Francja Wielka Brytania Niemcy Włochy Stany Zjednoczone Meksyk Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Ian Raby Racing Gilby 1962 BRM Wielka Brytania Ian Raby - - - - NU NZ NZ - - - 0 NS 0 NS

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Do sezonu 1957 włącznie nie przyznawano punktów w klasyfikacji konstruktorów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]