Indonezyjskie Siły Powietrzne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Udara
Godło
Godło Indonezyjskich Sił Powietrznych
Państwo

 Indonezja

Siły zbrojne

Indonezyjskie Siły Zbrojne

Data utworzenia

1946

Znak rozpoznawczy

Indonezyjskie Siły Powietrzne (indonez. Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Udara) – siły powietrzne Indonezji, które bazują obecnie w dużej mierze na własnym i amerykańskim sprzęcie wojskowym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Indonezja produkowała samoloty transportowe CASA C-212 Aviocar oraz śmigłowce Bo-105 i Aerospatiale AS-332 Super Puma w zakładach Nurtanio. Swoje projekty wojskowe kupują razem z siłami morskimi, do czego używają wyposażenia wyprodukowanego w kraju. Obecnie głównym dostawcą sprzętu do Indonezji są Stany Zjednoczone. Od połowy lat 80. dowództwo składa się z KOOPSAU i KOOPSAU II. KOPSAU I ma swoją siedzibę w stolicy kraju Dżakarcie i broni zachodniej części kraju, a KOOPSAU II z siedzibą w Ujung-Pandang. Najważniejszą formacja bojową jest Narodowe Dowództwo Obrony Powietrznej. Podlegają mu dowództwo szkoleniowe i zaopatrzeniowe.

Obecnie Indonezja dysponuje dziesięcioma samolotami F-16 Fighting Falcon. Samoloty te stacjonują w bazie lotniczej w Malangu i służą u boku Northropów F-5E Tigerów II. Maszyny te wykorzystywane są jako myśliwsko-szturmowe. Funkcję tę pełnią razem z samolotami A-4E Skyhawk dostarczonymi z USA przez Izrael, razem z eskadrą szkoleniową TA-4H. Indonezja dysponuje także samolotami przeciwpartyzanckimi Rockwell OV-10F Bronco w liczbie dwunastu sztuk. Funkcję lekkich samolotów szturmowych mogą pełnić także samoloty BAE Hawk T-53 i Beech T-34C-1 Turbo-Mentor. Głównymi zadaniami samolotów są rozpoznanie, transport, zaopatrywanie w paliwo podczas lotu oraz operacje poszukiwawczo-ratownicze, szkoleniowe i rolnicze.

W listopadzie 2016 roku siły powietrzne odebrały pierwsze dwa H225M Caracale w wersji SAR; ogółem Indonezja zamówiła sześć H225M i jedenaście AS565 MBe Pantherów dla marynarki[1].

Wypadki[edytuj | edytuj kod]

30 czerwca 2015 rozbił się należący do AU KC-130B Hercules ze 113 osobami na pokładzie, nikt nie ocalał, na ziemi zginęły ponadto 22 osoby[2]. 20 grudnia 2015 roku w czasie pokazów lotniczych w mieście Yogyakarta rozbił się samolot T-50 Golden Eagle. Obaj piloci zginęli[3]. 18 grudnia 2016 roku o 6:09 czasu lokalnego znikł z ekranu radaru samolot transportowy C-130H Hercules lecący z bazy Timika-Moses Kilagin na Papui w Indonezji do odległej o blisko 200 km bazy Wamena jego wrak znaleziono na zboczu góry Lisuwa niedaleko Wamena. Z 13 osób na pokładzie nikt nie przeżył[4].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie Samolot Producent Typ Wersja Liczba sztuk[5] Uwagi
Samoloty bojowe
Rafale  Francja myśliwiec wielozadaniowy Rafale C 48 Dostawy do 2024 roku.
Su-27  Rosja myśliwiec wielozadaniowy Su-27SK

Su-27SKM

2

3

Dostawy 2 SK w 2003 roku.

Dostawy 3 SKM w 2009 roku.

Su-30  Rosja myśliwiec wielozadaniowy Su-30MK

Su-30MK2

2

9

Dostawy 2 MK w 2003 roku.

Dostawy 3 MK2 w 2009 roku.

Dostawy 6 MK2 w 2013 roku.

Su-35  Rosja myśliwiec wielozadaniowy 0/16 Z zakupu zrezygnowano na rzecz Dassault Rafale
General Dynamics F-16 Fighting Falcon  Stany Zjednoczone myśliwiec wielozadaniowy F-16A Block 15 OCU

F-16B Block 15 OCU

7


3

Utracono 2 z 12 samolotów.

Zamówiono 24 używane F-16 Block 25, z terminem dostaw w 2014 roku.

Wszystkie 34 samoloty F-16 zostaną zmodernizowane do wersji Block 20 MLU (Block 52) za ok. 800 mln USD.

Northrop F-5 Tiger II  Stany Zjednoczone lekki myśliwiec F-5E Tiger II

F-5F Tiger II

6

3

12 F-5E i 4 F-5F dostarczono w 1980 roku.

W późniejszym terminie dokupiono kolejne F-5E.

12 samolotów zmodernizowano w Belgii.

BAE Hawk  Wielka Brytania lekki odrzutowiec szturmowy Hawk 209 23 Wersja jednomiejscowa.
Embraer EMB 314 Super Tucano  Brazylia lekki samolot szkolno-bojowy A-29B 4 Zamówiono 16 sztuk.

Zastąpią wycofane samoloty OV-10F.

KAI T-50 Golden Eagle  Korea Południowa szkolno-bojowy odrzutowiec T-50i 15 Zamówiono 16 sztuk za 400 mln USD (wersja bojowa).
Samoloty transportowe/specjalne
Boeing 737  Stany Zjednoczone VIP

morski patrolowiec

737-2Q8

737-4U3


737-2X9

1
2

3

Lockheed C-130 Hercules  Stany Zjednoczone średni samolot transportowy

tankowiec powietrzny

C-130-H/-H-30

L-100-30


KC-130B

7

6


1

CASA C-212 Aviocar  Hiszpania lekki samolot transportowy NC-212-200/400 8
CASA CN-235  Hiszpania
 Indonezja
lekki samolot transportowy

morski patrolowiec

CN-235 110/220M

CN-235 MPA

15

3

CASA C-295  Hiszpania
 Indonezja
lekki samolot transportowy C-295M 5 Zamówiono 9 sztuk (7 zostanie wyprodukowanych na licencji w Indonezji).
Fokker F27 Friendship  Holandia samolot transportowy F27-400M 5
Samoloty szkolno-treningowe
BAE Hawk  Wielka Brytania szkolenie zaawansowane Hawk 53

Hawk 109

6

7

Zastępowane przez TA-50.
KAI KT-1 Woongbi  Korea Południowa szkolenie podstawowe KT-1B 16 Utracono 1 samolot.
Beechcraft T-34 Mentor  Stany Zjednoczone szkolenie podstawowe T-34C 14
FFA AS-202 Bravo  Szwajcaria szkolenie wstępne AS/SA 202-18A 28 Z 40 pierwotnie posiadanych.
Grob G-120  Niemcy szkolenie wstępne G120TP 4 Zamówiono 18 samolotów.
Aermacchi SF.260  Włochy szkolenie wstępne SF-260M/W 15 Z 19 sztuk podarowanych przez Singapur.
Śmigłowce
Aérospatiale Puma  Francja śmigłowiec transportowy NAS 330J 11
Bell 412  Stany Zjednoczone
 Indonezja
śmigłowiec użytkowy NBell 412S

NBell 412HP

4

4

Bölkow Bo 105  Niemcy śmigłowiec SAR NBO-105 CB/S 7
Eurocopter Colibri  Francja śmigłowiec użytkowy EC 120B 10
Eurocopter Super Puma  Francja śmigłowiec transportowy/SAR

VIP

NAS-332 7

2

Zamówiono 7 śmigłowców.

Airbus H225M Caracal  Francja śmigłowiec transportowy/SAR 2 H225M Zamówiono 6 sztuk, dostawy od 2016 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PTDI delivers first H225Ms to Indonesian air force.
  2. ASN Aircraft accident Lockheed KC-130B Hercules A-1310. aviation-safety, dostęp: 1 lipca 2015.
  3. Maciej Hypś: Katastrofa T-50 w Indonezji. konflikty.pl, 20 grudnia 2015. [dostęp 2017-02-02].
  4. Katastrofa indonezyjskiego C-130H. altair.com.pl, 18 grudnia 2016. [dostęp 2017-02-02].
  5. World Air Forces 2014.. flightglobal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-11)]. flightglobal.com

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]