Homomorfizm
Homomorfizm (gr. ὅμοιος, homoios – podobny; μορφή, morphē – kształt, forma) – funkcja odwzorowująca jedną algebrę ogólną (np. monoid, grupę, pierścień czy przestrzeń wektorową) w drugą, zachowująca przy tym odpowiadające sobie działania, jakie są zdefiniowane w obu algebrach[1].
Homomorfizm bijektywny, nazywa się izomorfizmem algebr i z punktu widzenia algebry oznacza ich identyczność.
Ogólna definicja homomorfizmu
[edytuj | edytuj kod]Niech i oznaczają algebry ogólne tego samego typu (monoidy, grupy, pierścienie itp.), gdzie:
- są zbiorami,
- są działaniami zdefiniowanymi na elementach zbioru (np. +, *, potęgowanie itp.),
- są działaniami zdefiniowanymi na elementach zbioru odpowiadającymi działaniom w zbiorze
- liczby argumentów działania są równe liczbie argumentów działania
Funkcja przekształcającą zbiór w zbiór jest homomorfizmem algebry w algebrę jeśli dla wszystkich odpowiadających sobie działań oraz i dla każdego ciągu elementów zbioru zachodzi równość:
O funkcji mówi się, że przeprowadza każde działanie w odpowiadające mu działanie
Rodzaje homomorfizmów
[edytuj | edytuj kod]Homomorfizm, który jest:
- iniekcją, nazywamy monomorfizmem,
- suriekcją, nazywamy epimorfizmem,
- bijekcją, nazywamy izomorfizmem (zatem każdy monomorfizm będący jednocześnie epimorfizmem jest izomorfizmem),
- odwzorowaniem struktury w samą siebie nazywamy endomorfizmem,
- wzajemnie jednoznacznym odwzorowaniem struktury w samą siebie (tzn. będący jednocześnie izomorfizmem i endomorfizmem), nazywamy automorfizmem.
Typy homomorfizmów
[edytuj | edytuj kod]Każdy typ struktury algebraicznej posiada swój własny typ homomorfizmu, czyli istnieją:
Homomorfizm grup
[edytuj | edytuj kod]Niech oraz oznaczają grupy w zapisie addytywnym (niekoniecznie abelowe).
Odwzorowanie nazywamy homomorfizmem grupy w grupę jeżeli spełnione są warunki:
a)
tzn. jest funkcją ze zbioru w zbiór
b)
tzn. wynik działania wykonanego na wszystkich parach elementów zbioru i następnie odwzorowany do zbioru za pomocą funkcji jest równy wynikowi działania wykonanego na obrazach elementów (wynik ten jest na pewno elementem zbioru ponieważ operacja jest działaniem w ).
Mówimy, że homomorfizm przeprowadza działanie grupowe na działanie
Twierdzenie
[edytuj | edytuj kod]Tw. Jeżeli jest homomorfizmem to
a) przekształca element neutralny działania w na element neutralny działania w tzn.
b) przekształca element odwrotny działania w na element odwrotny działania w tzn.
gdzie oznacza element przeciwny do elementu w zaś oznacza element przeciwny do w
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]Homomorfizm pierścieni
[edytuj | edytuj kod](1) Rozważmy dwa pierścienie:
a) pierścień liczb rzeczywistych z działaniami dodawania liczb i mnożenia liczb,
b) pierścień macierzy 2×2 (tj. zbiór macierzy 2×2) z działaniami dodawania macierzy i mnożenia macierzy.
(2) Definiujemy funkcję ze zbioru na zbiór macierzy
(3) Funkcja jest homomorfizmem powyższych pierścieni, gdyż:
1) zachowuje dodawanie przy przejściu z jednego pierścienia do drugiego
2) zachowuje mnożenie
3) element neutralny dodawania w przechodzi w element neutralny dodawania macierzy
4) element neutralny mnożenia w przechodzi w element neutralny mnożenia macierzy
Z powyższych własności wynika, że funkcja jest homomorfizmem ze zbioru do zbioru
Ponadto:
5) funkcja jest injekcją (funkcją różnowartościową), gdyż każdym dwóm elementom ze zbioru odpowiadają dokładnie dwa różne elementy ze zbioru Z powyższych własności wynika, że funkcja jest monomorfizmem zbiorów oraz
Brak homomorfizmu pierścieni
[edytuj | edytuj kod]Zbiory oraz są pierścieniami z działaniami dodawania i mnożenia liczb. Rozważmy funkcję która przypisuje liczbie zespolonej jej moduł, tj.
Funkcja ta nie jest homomorfizmem, gdyż na ogół nie zachowuje dodawania, tj. na ogół
Np. niech Wtedy mamy:
ale
Homomorfizm grup
[edytuj | edytuj kod]Jeżeli ograniczymy odpowiednio wyżej omawiane zbiory, to możemy zdefiniować homomorfizm grup.
(1) Rozważmy zbiory niezerowych liczb zespolonych oraz niezerowych liczb rzeczywistych Zbiory te tworzą grupy z działaniami mnożenia liczb.
(2) Definiujemy funkcję która przypisuje liczbie zespolonej jej moduł (który jest liczbą rzeczywistą)
(3) Funkcja jest homomorfizmem z w gdyż odtwarza działanie mnożenia w tj.
Homomorfizm monoidów
[edytuj | edytuj kod]1) Niech będzie funkcją z monoidu liczb naturalnych z działaniem dodawania (N, +, 0) do monoidu liczb naturalnych z działaniem mnożenia (N, *, 1), taką że:
Funkcja ta jest homomorfizmem z (N, +, 0) do (N, *, 1), gdyż
- oraz
tzn.
- oraz
czyli działanie + w pierwszym monoidzie przechodzi na działanie * w drugim, a element neutralny działania + przechodzi na element neutralny działania *.
Homomorfizm ten jest injektywny, ale nie surjektywny (tzn. nie wszystkim elementom monoidu (N, *, 1) będzie przypisany element monoidu (N, +, 0) – zobacz rysunek obok).
2) Niech oznacza zbiór liczb naturalnych z działaniem dodawania a oznacza zbiór liczb rzeczywistych z działaniem mnożenia *. Homomorfizmem jest np. funkcja wykładnicza Uzasadnienie jest identyczne jak w poprzednim przykładzie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Homomorfizm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-22] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T. Trajdos, Matematyka, cz. III, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004, s. 1–27.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Homomorphism (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-04-05].