I.M. Pei
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Ieoh Ming Pei (2006) | ||
| Imię i nazwisko | Ieoh Ming Pei | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1917 Kanton | |
| Data i miejsce śmierci | 16 maja 2019 Nowy Jork | |
| Narodowość | chińska | |
| Dziedzina sztuki | architektura | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
|
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
| |||||||||
Commerce Court w Toronto
I.M. Pei, właśc. Ieoh Ming Pei (ur. 26 kwietnia 1917 w Kantonie[1], zm. 16 maja 2019 w Nowym Jorku[2][3]) – amerykański architekt modernistyczny i postmodernistyczny chińskiego pochodzenia, laureat Nagrody Pritzkera.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się najpierw w Hongkongu i Szanghaju. Po otrzymaniu średniego wykształcenia wyjechał w 1935 do USA, aby studiować architekturę. Początkowo kształcił się na Uniwersytecie Pensylwanii, następnie przeniósł się na Massachusetts Institute of Technology, gdzie w 1940 otrzymał tytuł bachelora (B.Arch.)[4]. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie mógł wrócić do Chin, pozostał więc w USA. Kontynuował studia w Harvard University (Harvard Graduate School of Design), gdzie otrzymał stopień magistra (M.Arch.) w 1946[4]. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny współpracował z National Defense Research Committee. W latach 1945–1948 był adiunktem na Uniwersytecie Harvarda[1].
W 1954 został obywatelem amerykańskim. W 1955 założył własne biuro architektoniczne pod nazwą I. M. Pei & Partners[1], które w 1989 zmieniło nazwę na Pei Cobb Freed & Partners, honorując dwóch głównych partnerów Jamesa Freeda (zm. 2005) i Henry’ego Cobba.
Dwaj synowie Peia, Chien Chung (Didi) Pei i Li Chung (Sandi) Pei są również architektami.
Zmarł 16 maja 2019 w wieku 102 lat[2][3].
Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 1983 Nagroda Pritzkera
- 1988 National Medal of Arts
- 1992 Prezydencki Medal Wolności
- 2010 Royal Gold Medal RIBA
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- National Center for Atmospheric Research w Boulder w stanie Kolorado, 1961–1967
- 50 wież kontroli lotów na różnych lotniskach w USA, 1968–1972
- Ratusz w Dallas, 1972
- John Hancock Tower w Bostonie, 1976
- Biblioteka Johna F. Kennedy’ego w Bostonie, 1979
- Bank of China Tower w Hongkongu, 1982–1990
- Piramida Luwru w Paryżu, 1989
- Rock and Roll Hall of Fame w Cleveland, 1995
- Musée d’Art Moderne Grand-Duc Jean w Luksemburgu, 1999
- Tour EDF w La Défense, Paryż, Francja, 2002
- Museum of Islamic Art w Ad-Dauha, Katar, 2004
- Torre Espacio, Madryt, Hiszpania, 2004
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c I.M. Pei (ang.). britannica.com. [dostęp 2019-05-17].
- ↑ a b Zmarł I.M. Pei, jeden z czołowych architektów świata. Jego najsławniejsze dzieło stoi w Luwrze (pol.). Onet Wiadomości, 2019-05-17. [dostęp 2019-05-16].
- ↑ a b Paul Goldberger, I.M. Pei, World-Renowned Architect, Is Dead at 102, „The New York Times”, 16 maja 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-05-16] (ang.).
- ↑ a b Biography: I.M. Pei. (ang.) pritzkerprize. com [dostęp 2019-05-18]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona internetowa firmy Pei Cobb Freed & Partners
- Nagroda Pritzkera – Ieoh Ming Pei
- I. M. Pei laureatem Królewskiego Złotego Medalu RIBA 2009
- Wywiad z I.M. Pei (ang.) z czerwca 2004
- I.M. Pei – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)
|
|
|
|
Kategorie:
- Absolwenci Massachusetts Institute of Technology
- Amerykanie pochodzenia chińskiego
- Amerykańscy architekci
- Amerykańscy stulatkowie
- Architekci modernizmu
- Laureaci Nagrody Pritzkera
- Ludzie urodzeni w Kantonie (Chiny)
- Odznaczeni Prezydenckim Medalem Wolności
- Odznaczeni National Medal Of Arts
- Urodzeni w 1917
- Zmarli w 2019
