Język tofa
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
93 | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | kim | ||
| IETF | kim | ||
| Glottolog | kara1462 | ||
| Ethnologue | kim | ||
| WALS | tof | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tofa, tofałarski (zwany też karagas) – język z północnego odłamu języków tureckich, którym posługuje się około 60 osób z centralnej Syberii.
Alfabet[edytuj | edytuj kod]
Współczesny alfabet języka tofa składa się z 41 liter[1]:
| А а | Б б | В в | Г г | Ғ ғ | Д д | Е е | Ё ё |
| Ж ж | З з | И и | i | Й й | К к | Ӄ ӄ | Һ һ |
| Л л | М м | Н н | ӈ | О о | Ө ө | П п | Р р |
| С с | Т т | У у | Ү ү | Ф ф | Х х | Ч ч |  
|
| Ш ш | Щ щ | ъ | Ы ы | ь | Э э | ә | Ю ю |
| Я я |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W. I. Rassadin: Słowarʹ tofałarsko-russkij i russko-tofałarskij: Uczeb. posobije dla ucz-sia sr. szk.. Sankt Petersburg: Drofa, 2005.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karagas, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2017-08-20] (ang.).