Język nogajski
| ||
| Obszar | Rosja, w mniejszym stopniu Kazachstan oraz Uzbekistan | |
| Liczba mówiących | 90 000 | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki uralo-ałtajskie *Języki ałtajskie **Języki tureckie ***Języki kipczackie ****Języki kipczacko-nogajskie *****Język nogajski | |
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | nog | |
| Kod ISO 639-3↗ | nog | |
| IETF | nog | |
| Glottolog | noga1249 | |
| Ethnologue | nog | |
| GOST 7.75–97 | ног 505 | |
| WALS | nog, nok | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język nogajski (nog. Ногай тили) – język należący do podgrupy kipczacko-nogajskiej, grupy kipczackiej języków tureckich[1], używany przez około 90 000 ludzi (w tym 75 000 Nogajów), przede wszystkim w Rosji, ale też w Kazachstanie i Uzbekistanie[2]. Wewnątrz języka rozróżnia się dialekty: środkowy oraz tak zwane biały i czarny nogajski[2]. Nogajski oddziaływał intensywnie na północne dialekty języka krymskotatarskiego. Nogajski jest przede wszystkim językiem domowym, używanym w lokalnych społecznościach, choć naucza się go także w szkołach podstawowych i średnich[2].
Piśmiennictwo nogajskie rozwija się w alfabecie arabskim od XVIII wieku. W 1928 roku zmodyfikowano dla nogajszczyzny alfabet łaciński. Od 1938 po dzień dzisiejszy używana jest zaś cyrylica[3]. Na nogajski przetłumaczono też w latach 1659-1699 fragmenty Pisma Świętego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Łabenda: Język kazachski. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2000.
- ↑ a b c d Ethnologue report for language code: nog
- ↑ Kaukaz.net - Ludzie, Kultura, Nauka, www.kaukaz.net [dostęp 2017-11-24] (pol.).
