Język buriacki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Federacja Rosyjska, Chiny, Mongolia | |
| Liczba mówiących | ok. 329 tys. (2010)[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki ałtajskie
| |
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| język urzędowy | Buriacja (Federacja Rosyjska) | |
| Kody języka | ||
| ?↗ | bua | |
| ?↗ | bua | |
| IETF | bua | |
| Glottolog | buri1258 | |
| GOST 7.75–97 | бур 125 | |
| SIL | {{{sil}}} | |
| Dialekty | ||
| ISO 639-3: bxu - Chiny ISO 639-3: bxm - Mongolia ISO 639-3: bxr - Rosja | ||
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata | ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język buriacki – język Buriatów, należący do podrodziny języków mongolskich. Większość użytkowników języka zamieszkuje w autonomicznej republice Buriacji na terenie Federacji Rosyjskiej. Oprócz odmiany używanej w Rosji istnieją również odmiany języka używane w Chinach i Mongolii.
Większość użytkowników języka buriackiego w Rosji płynnie zna także język rosyjski jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||
