Język buriacki
|
||
| Obszar | Federacja Rosyjska, Chiny, Mongolia | |
| Liczba mówiących | ok. 329 tys. (2010)[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki ałtajskie
|
|
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Status oficjalny | ||
| język urzędowy | Buriacja (Federacja Rosyjska) | |
| ISO 639-2 | bua | |
| ISO 639-3 | bua | |
| Dialekty | ||
| ISO 639-3: bxu - Chiny ISO 639-3: bxm - Mongolia ISO 639-3: bxr - Rosja |
||
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język buriacki – język Buriatów, należący do podrodziny języków mongolskich. Większość użytkowników języka zamieszkuje w autonomicznej republice Buriacji na terenie Federacji Rosyjskiej. Oprócz odmiany używanej w Rosji istnieją również odmiany języka używane w Chinach i Mongolii.
Większość użytkowników języka buriackiego w Rosji płynnie zna także język rosyjski jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej.
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||||||
