Język ulczyjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
нани / ульча, nani / ulcza
Obszar

Rosja (Kraj Chabarowski)

Liczba mówiących

150 (2010)

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 5 krytycznie zagrożony
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-3 ulc
IETF ulc
Glottolog ulch1241
Ethnologue ulc
GOST 7.75–97 уль 725
WALS ulc
SIL ulc
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ulczyjski (olcza) – zagrożony wymarciem język z rodziny tunguskiej, używany w Kraju Chabarowskim w Rosji[1].

W 1989 r. podano, że ma mniej niż 1000 rodowitych użytkowników (przy czym grupa etniczna liczyła 3200 osób)[2]. Według danych z 2010 r. posługuje się nim 150 osób[1].

Silnie zagrożony wymarciem. Jest wypierany przez język rosyjski[2].

Rodzima nazwa tego języka to naani[2].

Alfabet[edytuj | edytuj kod]

Alfabet ulczyjski został wprowadzony w końcu lat 80. XX wieku i od tamtego czasu nie uległ zmianom[3]:

А а (Ā ā) Б б В в Г г Д д Д’ д’ Е е
(Ē ē) Ё ё (Ё̄ ё̄) Ж ж З з И и (Ӣ ӣ) Й й
К к Л л М м Н н Н’ н’ Ӈ ӈ О о О̄ о̄
П п Р р С с Т т У у (Ӯ ӯ) Ф ф Х х
Ц ц Ч ч Ш ш Щ щ Ъ ъ Ы ы Ь ь Э э
(Э̄ э̄) Ю ю (Ю̄ ю̄) Я я (Я̄ я̄)

W nawiasach zawarto litery nieuwzględnione w alfabecie, ale używane w piśmie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ulch, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c Salminen 2007 ↓, s. 274.
  3. Dieczuli K. F., Siem. Ł. I. Buwarʹ dla 1 kłassa ulczskich szkoł. Petersburg, 2001 (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]