Język ulczyjski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
150 (2010) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Organ regulujący | nieregulowany | ||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | ulc | ||
| IETF | ulc | ||
| Glottolog | ulch1241 | ||
| Ethnologue | ulc | ||
| GOST 7.75–97 | уль 725 | ||
| WALS | ulc | ||
| SIL | ulc | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język ulczyjski (olcza) – zagrożony wymarciem język z rodziny tunguskiej, używany w Kraju Chabarowskim w Rosji[1].
Alfabet[edytuj | edytuj kod]
Alfabet ulczyjski został wprowadzony w końcu lat 80. XX wieku i od tamtego czasu nie uległ zmianom[2]:
| А а | (Ā ā) | Б б | В в | Г г | Д д | Д’ д’ | Е е |
| (Ē ē) | Ё ё | (Ё̄ ё̄) | Ж ж | З з | И и | (Ӣ ӣ) | Й й |
| К к | Л л | М м | Н н | Н’ н’ | Ӈ ӈ | О о | О̄ о̄ |
| П п | Р р | С с | Т т | У у | (Ӯ ӯ) | Ф ф | Х х |
| Ц ц | Ч ч | Ш ш | Щ щ | Ъ ъ | Ы ы | Ь ь | Э э |
| (Э̄ э̄) | Ю ю | (Ю̄ ю̄) | Я я | (Я̄ я̄) |
W nawiasach zawarto litery nieuwzględnione w alfabecie, ale używane w piśmie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ulch, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-21] (ang.).
- ↑ Dieczuli K. F., Siem. Ł. I. Buwarʹ dla 1 kłassa ulczskich szkoł. Petersburg, 2001