Język eweński
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
| Obszar | Rosja | ||
| Liczba mówiących | ok. 7 tys. osób (2002)[1] | ||
| Pismo/alfabet | cyrylica | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Status oficjalny | |||
| Organ regulujący | nieregulowany | ||
| Ethnologue | 7 niestały↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | eve | ||
| IETF | eve | ||
| Glottolog | even1260 | ||
| Ethnologue | eve | ||
| GOST 7.75–97 | эвн 830 | ||
| WALS | evn | ||
| SIL | eve | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język eweński (lamucki) – język z grupy tungusko-mandżurskiej, którym posługuje się tunguski lud Ewenów, zamieszkujących rosyjską Syberię. Blisko spokrewniony z językiem ewenkijskim
Język ten jest dość szybko wypierany przez język rosyjski; obecnie jedynie 7 tys. spośród 19 tysięcy[1] Ewenów posługuje się rodzimym językiem.
Do zapisu języka eweńskiego używana jest cyrylica.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||
