Język eweński
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Obszar | Rosja | |
| Liczba mówiących | ok. 7 tys. osób (2002)[1] | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki ałtajskie *Języki tungusko-mandżurskie **Język eweński | |
| Pismo/alfabet | cyrylica | |
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
| Regulowany przez | nieregulowany | |
| Ethnologue | 7 niestały↗ | |
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-3↗ | eve | |
| IETF | eve | |
| Glottolog | even1260 | |
| Ethnologue | eve | |
| GOST 7.75–97 | эвн 830 | |
| WALS | evn | |
| SIL | eve | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język eweński (lamucki) – język z grupy tungusko-mandżurskiej, którym posługuje się tunguski lud Ewenów, zamieszkujących rosyjską Syberię. Blisko spokrewniony z językiem ewenkijskim
Język ten jest dość szybko wypierany przez język rosyjski; obecnie jedynie 7 tys. spośród 19 tysięcy[1] Ewenów posługuje się rodzimym językiem.
Do zapisu języka eweńskiego używana jest cyrylica.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||
