Język sybeński
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
30 tys. (2000) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | sjo | ||
IETF | sjo | ||
Glottolog | xibe1242 | ||
Ethnologue | sjo | ||
Linguist List | sjo | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język sybeński (sibeński, sibo, xibe) – najliczniejszy z wymierających języków rodziny tunguskiej (około 30 tys. użytkowników, blisko 200 tys. ludności etnicznej), używany w chińskim regionie autonomicznym Sinciang[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Xibe, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-11] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).