Order Obojga Sycylii
 Awers insygniów komandorskich i kawalerskich | |
 Awers odznak | |
 Gwiazda | |
 Baretka | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wycofano | |
| Dewiza |
PRO RENOVATA PATRIA |
| Powiązane |
inne ordery ery napoleońskiej: |
Order Królewski Obojga Sycylii pot. Krzyż Neapolitański (fr. Ordre Royal des Deux-Siciles, wł. Ordine reale delle Due Sicilie) – odznaczenie Królestwa Neapolu, ustanowione przez Józefa Bonaparte, nieco zmieniony przez jego następcę Joachima I Napoleona (Murata)[1], nadawane w latach 1808-1819. Zastąpione przez Ferdynanda IV Burbona, późniejszego króla Obojga Sycylii, nowym Orderem Wojskowym św. Jerzego od Połączenia, którego insygnia wręczono wszystkim żyjącym odznaczonym wcześniejszym orderem, który ci musieli zwrócić.
Podział na klasy[edytuj | edytuj kod]
Podzielony był na trzy klasy, z limitem osób odznaczonych od 1 sierpnia 1808:
- I klasa – Dygnitarz (Dignitari) – 50 osób, noszony na wielkiej wstędze lub łańcuchu z gwiazdą
- II klasa – Komandor (Commendatore) – 100 nadań, wieszany na wstędze na szyi
- III klasa – Kawaler (Cavaliere) – 650 osób[1], przypinany na wstążce do lewej piersi
 | ||
| Kawaler | Komandor | Dygnitarz |
Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]
Spośród Polaków order otrzymali:
- I klasę – Dygnitarze
ks. Józef Poniatowski (1809)[1], ks. Antoni Paweł Sułkowski (1813)[1][2], gen. Aleksander Rożniecki[2], hr. Stanisław Kostka Zamoyski (1810)[2]
- II klasę – Komandorzy
gen. Józef Benedykt Łączyński (1814)[1]
- III klasę – Kawalerowie
mjr Aleksander Alfonce (1813)[2], mjr Józef Axamitowski (1813)[2], Paweł Biały[2], kpt. Aleksander Błędowski[2], kpt. Jan Belke[2], szef szw. Stanisław Denhoff (1815)[2], gen. Hipolit Falkowski (1814)[1][2], Edward Gierałdowski (1813)[2], gen. Maurycy Hauke[2], por. Józef Jankowski[2], szef szw. Jan Paweł Jerzmanowski[2], por. Adam Kasperowski[2], por. Jan Kicki[2], kpt. Ludwik Kicki (1814)[2], gen. Izydor Krasiński[2], gen. Józef Antoni Kossakowski (1813)[1], płk Józef Dominik Kossakowski (1813)[3], gen. Jan Krukowiecki (1814)[1][2], kpt. Dominik Kwiatkowski[2], kpt. Jakub Walenty Lewiński (1813)[2], kpt. Wojciech Jerzy Lipowski (1815)[2], gen. Karol Morawski[1] (1814)[2], gen. Józef Niemojewski[1] (1814)[2], płk Józef Nowicki[1] (1814)[2], płk Aleksander Oborski (1814)[2], por. Tadeusz Ostrowski[2], por. Artur Potocki[2], por. Józef Radzimiński (1813)[2], płk Jakub Redel[1] (1813)[2], szef szw. Jan Chryzostom Schwerin (1814)[2], kpt. Wacław Sierakowski (1814)[2], płk Maciej Straszewski[2], szef szw. Wincenty Szeptycki[4], mjr Pantaleon Świdziński[2], płk Marcin Amor Tarnowski[2], gen. Józef Toliński (1812)[1], szef szw. Stanisław Dunin Wąsowicz (1813)[2], gen. Edward Żółtowski (1814)[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Tadeusz Jeziorowski: The Napoleonic Orders. Ordery Napoleońskie. Warszawa: Karabela, 2018, s. 65, 71-75, 147-148.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak Stanisław Łoza. Order Obojga Sycylii zwany Neapolitańskim. „Żołnierz Polski. Pismo poświęcone czynowi i doli żołnierza polskiego”. Nr 18 (350). Rok V. 1923. s. 15-17.
- ↑ Irena Homola: Kossakowski Józef Dominik h. Ślepowron, przydomek Korwin (1771–1840). [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968-1969 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2018-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-17)].
- ↑ Michał Baczkowski: Szeptycki Wincenty Wiktor Leon (1782–1836). [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XLVIII/2012-2013 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2018-11-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: 1939, s. 611.
- Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: 1893, s. 530-531. (niem.).
- Royaumedes Deux-Siciles. musee-legiondhonneur.fr (Musée de la Légion d’honneur et des ordres de chevalerie). [dostęp 2016-11-06]. (fr.).
- Ordini Cavallereschi – Regno delle Due Sicilie. cnicg.net (Corpo della Nobiltà Italiana – Circolo Giovanile). [dostęp 2016-11-06]. (wł.).
- Ordine Reale delle Due Sicilie. nobili-napoletani.it. [dostęp 2016-11-06]. (wł.).
- Bullettino delle leggi del Regno di Napoli. Neapol: 1809, s. 421.
- La chiave del bullettino delle leggi del Regno di Napoli dal 15. febbraio 1806 al 4. maggio 1815. Neapol: 1840, s. 141-142.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ordre des Deux-Siciles (Order of the Two Sicilies) – fotografie. [dostęp 2016-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)].
| Rodzaj odznaczenia | |
|---|---|
| Elementy insygniów | |
| Formy zredukowane |
|
| Lista odznaczeń w | |
| Lista baretek w | |
| Prawo | |
| System odznaczeń w Polsce |
