Samir Handanovič pierwsze kroki stawiał w Slovanie Lublana skąd przeniósł się w 2003 r. do NK Domžale. W sezonie 2003/04 został wypożyczony do NK Zagorje, grającego w drugiej lidze. Po dwóch sezonach spędzonych jako zawodnik tego słoweńskiego klubu został za 40.000 euro[2] piłkarzem grającego w Serie AUdinese Calcio.
W Udine przegrał na początku rywalizację o miano pierwszego bramkarza z Morganem de Sanctisem i rozegrał tylko trzy spotkania. Pierwszy raz Słoweniec pojawił się w zespole Biancorosso w meczu Pucharu Włoch z US Lecce (5:4) 20 listopada 2004 r. W pierwszej lidze zadebiutował 15 maja 2005 podczas zremisowanego 0:0 spotkania z Sampdorią.
Następnie Handanovič został wypożyczony do innego włoskiego klubu – Treviso. Tam również pełnił rolę rezerwowego i także zaliczył trzy występy. Debiut w drużynie ze Stadio Omobono Tenni miał miejsce 28 sierpnia w spotkaniu ligowym z Interem. W styczniu 2006 Słoweniec został w wyniku wymiany na Matteo Sereniego zawodnikiem S.S. Lazio, gdzie podstawowym golkiperem był Angelo Peruzzi. Dla Biancocelestich zagrał jedynie w ostatniej kolejce Serie A z Parmą. Kolejnym klubem w karierze Handanoviča było Rimini, w barwach którego udało mu się przebić do podstawowej jedenastki. Pierwszy mecz na Stadio Romeo Neri przypadł na starcie ze zdegradowanym do Serie BJuventusem 9 września 2006. Bardzo dobre występy sprawiły, iż został wybrany drugim najlepszym bramkarzem ligi, za Gianluigim Buffonem[3]. Dla Biancorosso Handanovič zanotował 39 ligowych występów, po czym ponownie trafił do Udinese Calcio, gdyż Rimini nie zdecydowało się wyłożyć umówione 1,2 mln euro, .
Po powrocie na Stadio Friuli wychowanek NK Domžale, po odejściu Morgana De Sanctisa, wygrał rywalizację z doświadczonym Antonio Chimentim i został podstawowym golkiperem drużyny. Złożona przez Rimini oferta transferowa została odrzucona, a Samir podpisał kontrakt z klubem z Udine do czerwca 2012 r. W 2009 r. IFFHS ogłosiła go 11 najlepszym bramkarzem roku[4]. W maju 2011 r. ustanowił rekord ligi broniąc sześć rzutów karnych w sezonie. W sierpniu 2011 podpisał nowy kontrakt z Zebrami. W sumie dla Udinese Handanovič rozegrał 182 ligowe pojedynki.
W lipcu 2012 roku postanowił przenieść się do Interu Mediolan. Mediolańczycy zapłacili za niego 11 mln euro oraz oddali połowę karty zawodniczej Marco Davide Faraoniego, który przeniósł się do Udine[5]. Na mocy postanowień czteroletniej umowy zarabia 1,8 mln euro rocznie[6]. Pierwszym meczem Słoweńca dla Nerazzurrich było rozegrane 2 sierpnia spotkanie eliminacyjne w ramach Ligi Europy z Hajdukiem Split. Popisem nieprzeciętnych umiejętności Handanoviča, po przejściu do Interu, było derbowe spotkanie z Milanem, gdy wybronił wiele najtrudniejszych uderzeń na bramkę[7]. Rozegrany 9 grudnia 2012 r. mecz z SSC Napoli był dla niego 200 w Serie A. 21 kwietnia 2013 r. zagrał po raz 300 dla włoskiej drużyny (mecz z FC Parma)[8]. W Interze stał się jednym z najlepszych, jeśli nie najlepszym, piłkarzem[9]. 19 czerwca 2013 został ostatecznie wykupiony przez Nerazzurrich. Kwoty transferu nie ujawniono, jednak została ona pomniejszona poprzez oddanie Udinese reszty praw do Faraoniego[10]. Prawdopodobnie wyniosła ona ok. 8 mln euro[11].
W reprezentacji Słowenii Handanovič zadebiutował 17 listopada 2004 w zremisowanym 0:0 spotkaniu ze Słowacją. Wcześniej grywał w drużynie do lat 21. Z seniorską kadrą brał między innymi udział w nieudanych dla Słoweńców eliminacjach do Euro 2008, w których był podstawowym bramkarzem kadry prowadzonej przez Matjaža Keka. W 2009 razem z zespołem narodowym Handanovič wywalczył awans do Mistrzostw Świata w RPA. Na mundialu Słoweńcy odpadli w rundzie grupowej, a Samir wystąpił we wszystkich 3 spotkaniach.
Rodzice Samira mają bośniackie korzenie i pochodzą z Sanskiego Mostu. Jego ojciec zajmuje się sprzedażą używanych aut[12]. Jest żonaty z Zoją Trobec - byłą cheerleaderką KK Union Olimpija, z którą ma syna Alena urodzonego 19 stycznia 2011 roku i urodzonego 3 października 2013 Iana [13][14]. Ślub odbył się w maju 2012 r. Jego kuzyn Jasmin jest bramkarzem słowieńskiego klubu NK Maribor, a szwagierka jest żoną koszykarza Jasmina Hukicia. Wzorem dla Handanoviča jest Peter Schmeichel[15].
Jest obdarzony świetnym refleksem. Nawet gdy nie uda się mu odbić do boku strzału z dystansu potrafi szybko naprawić swój błąd. Dynamicznie wybiega z bramki i bezpardonowo rzuca się napastnikom pod nogi. Jego szybkość i dynamika sprawiają, że ozdobą spotkań są jego parady po strzałach z dystansu oraz interwencje przy rzutach karnych[16]. Umiejętnie się ustawia, a także posiada daleki wyrzut[17]. Jest tytanem pracy, którą uwielbia[18].
.jpg)
.jpg)
Słowacja
Niemcy
Białoruś
Mołdawia
Walia
Szkocja
Rumunia
Wybrzeże Kości Słoniowej
Estonia
Albania
Holandia
Czarnogóra
Luksemburg
Bułgaria
Dania
Węgry
Szwecja
Chorwacja
Polska
Irlandia Północna
Czechy
Bośnia i Hercegowina
Belgia
San Marino
Słowenia
Anglia
Rosja
Katar
Nowa Zelandia
Algieria
Stany Zjednoczone
Australia
Serbia
Wyspy Owcze
Gruzja
Włochy
Grecja
Cypr
Macedonia Północna
Islandia
Finlandia
Norwegia
Szwajcaria
