Skąpoogonki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Pnoepygidae[1] | ||
| Gelang, Cibois, Pasquet, Olsson, Alström & Ericson, 2009 | ||
 Przedstawiciel rodziny – skąpoogonek płowy (P. albiventer) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Nadrząd | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | śpiewające | |
| Rodzina | skąpoogonki | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Tesia albiventer Hodgson |
||
| Rodzaje | ||
Skąpoogonki[4] (Pnoepygidae) – nowo wyróżniona, monotypowa rodzina ptaków[5] z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Występowanie[edytuj]
Rodzina obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[6].
Morfologia[edytuj]
Długość ciała 7,5–10 cm, masa ciała 11–23 g[7].
Systematyka[edytuj]
Etymologia[edytuj]
Greckie πνοη pnoē – dmuchanie < πνεω pneō – oddychać; πυγη pugē – kuper[8].
Podział systematyczny[edytuj]
takson ten należał wcześniej do tymaliowatych (Timaliidae). Ostatnie badania sugerują bliskie pokrewieństwo skąpoogonków z trzciniakami (Acrocephalidae), mimikami (Donacobiidae), madagaskarniczkami (Bernieridae) i świerszczakami (Locustellidae)[9][10]. Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:
- Pnoepyga immaculata – skąpoogonek nepalski
- Pnoepyga pusilla – skąpoogonek mały
- Pnoepyga albiventer – skąpoogonek płowy
- Pnoepyga formosana – skąpoogonek tajwański – takson wyodrębniony ostatnio z P. albiventer[11]
Przypisy
- ↑ Pnoepygidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Pnoepyga. w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 2012-09-05]
- ↑ B.H. Hodgson: The Origins of Himalayan Studies. W: J.E. Gray: The Zoological miscellany. Cz. 3. London: Treuttel, Wurtz, 1844, s. 82. (ang.)
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Pnoepygidae Gelang, Cibois, Pasquet, Olsson, Alström & Ericson, 2009 - skąpoogonki - Wren babblers (wersja: 2015-05-27). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-02-28].
- ↑ M. Gelang, A. Cibois, E. Pasquet, U. Olsson, P. Alström, P.G.P. Ericson. Phylogeny of babblers (Aves, Passeriformes): major lineages, family limits and classification. „Zoologica Scripta”. 38 (3), s. 226-236, 2009. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2008.00374.x (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker: Wren-babblers, crombecs, bush warblers, Streaked Scrub Warbler, yellow flycatchers & hylias (ang.). IOC World Bird List: Version 6.1. [dostęp 2016-02-28].
- ↑ N.J. Collar, N. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007. ISBN 84-96553-42-6. (ang.)
- ↑ J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-02-28]. (ang.)
- ↑ P. Alström, J. Fjeldså, S. Fregin, U. Olsson. Gross morphology betrays phylogeny: the Scrub Warbler Scotocerca inquieta is not a cisticolid. „Ibis”. 153 (1), s. 87-97, 2011. DOI: 10.1111/j.1474-919X.2010.01093.x (ang.).
- ↑ Martin Irestedt, Magnus Gelang, George Sangster, Urban Olsson, Per G. P. Ericson, Per Alström. Neumann's Warbler Hemitesia neumanni (Sylvioidea): the sole African member of a Palaeotropic Miocene avifauna. „Ibis”. 153 (1), s. 78-86, 2011. DOI: 10.1111/j.1474-919X.2010.01084.x (ang.).
- ↑ N.J. Collar. A partial revision of the Asian babblers (Timaliidae). „Forktail”. 22, s. 85-112, 2006 (ang.).
