Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Bibliografia: usunięcie szablonów Szablon:bibliografia start i Szablon:bibliografia stop |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Park infobox}} + WP:SK |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Park infobox |
{{Park infobox |
||
⚫ | |||
| zabytek = |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|państwo = Polska |
|||
⚫ | |||
| |
|miejscowość = [[Poznań]] |
||
⚫ | |||
| miasto = [[Poznań]] |
|||
|powierzchnia = 4,17 |
|||
⚫ | |||
| |
|data założenia = 1919 |
||
| |
|projektant = |
||
⚫ | |||
| projektant = |
|||
⚫ | |||
| data zabytek = |
|||
| |
|commons = |
||
| |
|www = |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
}} |
}} |
||
[[Plik:Dendrology Garden Poznan Rubus.JPG|thumb|240px|Narodowa kolekcja ''Rubus'']] |
[[Plik:Dendrology Garden Poznan Rubus.JPG|thumb|240px|Narodowa kolekcja ''Rubus'']] |
||
Linia 30: | Linia 28: | ||
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w [[Europa|Europie]] kolekcja [[jeżyna|jeżyn]] i [[malina (roślina)|malin]] (''Rubus''), która w [[2007]] uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj ''Rubus'' jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany. |
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w [[Europa|Europie]] kolekcja [[jeżyna|jeżyn]] i [[malina (roślina)|malin]] (''Rubus''), która w [[2007]] uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj ''Rubus'' jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany. |
||
Innymi ważnymi roślinami są [[Finlandia|fińskie]] odmiany [[różanecznik]]ów, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40°C). Prace nad nimi rozpoczęli w [[Helsinki|Helsinkach]] P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w [[1973]]. Są to odmiany ''Haaga'', ''Helliki'', ''Helsinki University'', ''P.M.A.Tigerstedt'' i ''St.Michael''. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone. |
Innymi ważnymi roślinami są [[Finlandia|fińskie]] odmiany [[różanecznik]]ów, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40 °C). Prace nad nimi rozpoczęli w [[Helsinki|Helsinkach]] P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w [[1973]]. Są to odmiany ''Haaga'', ''Helliki'', ''Helsinki University'', ''P.M.A.Tigerstedt'' i ''St.Michael''. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone. |
||
Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]]. |
Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]]. |
||
Linia 48: | Linia 46: | ||
# tablice informacyjne w Ogrodzie |
# tablice informacyjne w Ogrodzie |
||
{{ |
{{Parki i ogrody Poznania}} |
||
[[Kategoria:Parki i ogrody Poznania|Dendrologiczny]] |
[[Kategoria:Parki i ogrody Poznania|Dendrologiczny]] |
Wersja z 13:33, 5 lis 2012
Ogólny widok założenia | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
{{{adres}}} |
Powierzchnia |
4,17 ha |
Data założenia |
1919 |
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – arboretum należące do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowane w części Golęcina - Niestachowie, na terenach Lasku Golęcińskiego, tuż przy jego granicy z Sołaczem. Projektantami byli: Władysław Marciniec i Rudolf Boettner.
Ogród został założony w październiku 1919, jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego (nie istniała jeszcze wtedy Akademia Rolnicza, czyli obecny Uniwersytet Przyrodniczy). Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w 1923. W 1927 były w Ogrodzie 452 gatunki i odmiany roślin, a w 1939 liczba ich wzrosła do około 900. W czasie II wojny światowej Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli (głównie krzewy), zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich.
Po wojnie ogród uporządkował (w latach 60.) doc. Stanisław Kościelny. Wprowadził nowe odmiany, głównie rośliny nagonasienne. Od 1991 placówką kieruje dr inż. Władysław Danielewicz. W 1993 Ogród został członkiem Rady Ogrodów Botanicznych przy Komitecie Botaniki PAN. Od 1996 jest jednostką samodzielną Wydziału Leśnego UP.
Obecnie zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony ul. Niestachowskiej, gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek.
Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków drzewiastych, posadzonych w porządku systematycznym. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: cyprysowate, widowiskowy zbiór sosen (w tym sosna Schwerina i Jeffreya) oraz różaneczników. Oglądać można także cypryśnik błotny, rosnący w delcie Missisipi, metasekwoję chińską oraz kolekcję odmian miłorzębów wyhodowanych na Uniwersytecie Przyrodniczym.
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w Europie kolekcja jeżyn i malin (Rubus), która w 2007 uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj Rubus jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany.
Innymi ważnymi roślinami są fińskie odmiany różaneczników, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40 °C). Prace nad nimi rozpoczęli w Helsinkach P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w 1973. Są to odmiany Haaga, Helliki, Helsinki University, P.M.A.Tigerstedt i St.Michael. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone.
Z rzadszych grzybów na terenie ogrodu napotkać można czasznicę olbrzymią.
Zobacz też
- Ogród Botaniczny w Poznaniu
- Ogród Roślin przy Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu - nieistniejący
- Ogród farmakognostyczny w Poznaniu - po drugiej stronie ulicy
- Kolej szklarniowa Akademii Rolniczej w Poznaniu - nieistniejąca, dawniej po drugiej stronie ulicy
- Kolegium Rungego - w pobliżu
- Pomnik Józefa Rivolego w Poznaniu - w pobliżu
Bibliografia
- Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepaniak-Janyszek, Władysław Danielewicz, Dorota Wrońska-Pilarek, W dolinie Bogdanki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002, ss.214-215, ISSN ISSN 0137-3552
- Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.49, ISBN 83-89525-07-0
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
- tablice informacyjne w Ogrodzie