Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Park infobox}} + WP:SK
Linia 1: Linia 1:
{{Park infobox
{{Park infobox
|nazwa = Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego
| zabytek =
|zdjęcie = Dendrology Garden Poznan.JPG
| nazwa parku = Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego
|opis zdjęcia = Ogólny widok założenia
| zdjęcie = Dendrology Garden Poznan.JPG
|państwo = Polska
| opis = Ogólny widok założenia
| państwo = [[Polska]]
|miejscowość = [[Poznań]]
|dzielnica =
| miasto = [[Poznań]]
|powierzchnia = 4,17
| dzielnica =
| powierzchnia = 4,17
|data założenia = 1919
| data = 1919
|projektant =
|stopniN = 52 |minutN = 25 |sekundN = 32.95
| projektant =
|stopniE = 16 |minutE = 53 |sekundE = 39.83
| data zabytek =
| commons =
|commons =
| www =
|www =
| stopniN = 52 |minutN = 25 |sekundN = 32.95
| stopniE = 16 |minutE = 53 |sekundE = 39.83
}}
}}
[[Plik:Dendrology Garden Poznan Rubus.JPG|thumb|240px|Narodowa kolekcja ''Rubus'']]
[[Plik:Dendrology Garden Poznan Rubus.JPG|thumb|240px|Narodowa kolekcja ''Rubus'']]
Linia 30: Linia 28:
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w [[Europa|Europie]] kolekcja [[jeżyna|jeżyn]] i [[malina (roślina)|malin]] (''Rubus''), która w [[2007]] uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj ''Rubus'' jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany.
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w [[Europa|Europie]] kolekcja [[jeżyna|jeżyn]] i [[malina (roślina)|malin]] (''Rubus''), która w [[2007]] uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj ''Rubus'' jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany.


Innymi ważnymi roślinami są [[Finlandia|fińskie]] odmiany [[różanecznik]]ów, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40°C). Prace nad nimi rozpoczęli w [[Helsinki|Helsinkach]] P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w [[1973]]. Są to odmiany ''Haaga'', ''Helliki'', ''Helsinki University'', ''P.M.A.Tigerstedt'' i ''St.Michael''. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone.
Innymi ważnymi roślinami są [[Finlandia|fińskie]] odmiany [[różanecznik]]ów, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40 °C). Prace nad nimi rozpoczęli w [[Helsinki|Helsinkach]] P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w [[1973]]. Są to odmiany ''Haaga'', ''Helliki'', ''Helsinki University'', ''P.M.A.Tigerstedt'' i ''St.Michael''. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone.


Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]].
Z rzadszych [[grzyby|grzybów]] na terenie ogrodu napotkać można [[czasznica olbrzymia|czasznicę olbrzymią]].
Linia 48: Linia 46:
# tablice informacyjne w Ogrodzie
# tablice informacyjne w Ogrodzie


{{Szablon:Parki i ogrody Poznania}}
{{Parki i ogrody Poznania}}


[[Kategoria:Parki i ogrody Poznania|Dendrologiczny]]
[[Kategoria:Parki i ogrody Poznania|Dendrologiczny]]

Wersja z 13:33, 5 lis 2012

Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego
Ilustracja
Ogólny widok założenia
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

{{{adres}}}

Powierzchnia

4,17 ha

Data założenia

1919

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Narodowa kolekcja Rubus
Staw

Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniuarboretum należące do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowane w części Golęcina - Niestachowie, na terenach Lasku Golęcińskiego, tuż przy jego granicy z Sołaczem. Projektantami byli: Władysław Marciniec i Rudolf Boettner.

Ogród został założony w październiku 1919, jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego (nie istniała jeszcze wtedy Akademia Rolnicza, czyli obecny Uniwersytet Przyrodniczy). Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w 1923. W 1927 były w Ogrodzie 452 gatunki i odmiany roślin, a w 1939 liczba ich wzrosła do około 900. W czasie II wojny światowej Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli (głównie krzewy), zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich.

Po wojnie ogród uporządkował (w latach 60.) doc. Stanisław Kościelny. Wprowadził nowe odmiany, głównie rośliny nagonasienne. Od 1991 placówką kieruje dr inż. Władysław Danielewicz. W 1993 Ogród został członkiem Rady Ogrodów Botanicznych przy Komitecie Botaniki PAN. Od 1996 jest jednostką samodzielną Wydziału Leśnego UP.

Obecnie zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony ul. Niestachowskiej, gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek.

Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków drzewiastych, posadzonych w porządku systematycznym. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: cyprysowate, widowiskowy zbiór sosen (w tym sosna Schwerina i Jeffreya) oraz różaneczników. Oglądać można także cypryśnik błotny, rosnący w delcie Missisipi, metasekwoję chińską oraz kolekcję odmian miłorzębów wyhodowanych na Uniwersytecie Przyrodniczym.

Do najcenniejszych eksponatów należy największa w Europie kolekcja jeżyn i malin (Rubus), która w 2007 uzyskała status Kolekcji Narodowej. Wszystkie gatunki pozyskano z siedlisk naturalnych. W kolekcji są m.in. prawie wszystkie gatunki polskie. O unikatowości kolekcji decyduje także to, że rodzaj Rubus jest stosunkowo mało poznany, a w Polsce, poza Ogrodem Dendrologicznym w Poznaniu, właściwie nie uprawiany.

Innymi ważnymi roślinami są fińskie odmiany różaneczników, odporne na niezwykle niskie temperatury (do prawie minus 40 °C). Prace nad nimi rozpoczęli w Helsinkach P.M.A.Tigerstedt i M.Uosukainen w 1973. Są to odmiany Haaga, Helliki, Helsinki University, P.M.A.Tigerstedt i St.Michael. Wszystkimi z nich dysponuje Ogród. Są to rośliny zawsze zielone.

Z rzadszych grzybów na terenie ogrodu napotkać można czasznicę olbrzymią.

Zobacz też

Bibliografia

  1. Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepaniak-Janyszek, Władysław Danielewicz, Dorota Wrońska-Pilarek, W dolinie Bogdanki, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3/2002, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2002, ss.214-215, ISSN ISSN 0137-3552
  2. Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.49, ISBN 83-89525-07-0
  3. Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
  4. tablice informacyjne w Ogrodzie