Kalikst Witkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Kalikst Witkowski
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1818 ; Kobryń
Data i miejsce śmierci	24 lipca 1877 ; Karlsbad
	Prezydent Warszawy
Okres	od 16 września 1863; do 1 października 1875
Poprzednik	Zygmunt Wielopolski
Następca	Sokrat Starynkiewicz
	Odznaczenia

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:06, 25 sty 2021

Kalikst Witkowski (ur. 2 kwietnia 1818 w kobryniu, zm. 24 lipca 1877 w Karlsbadzie) – rosyjski generał, w latach 1863–1875 prezydent Warszawy.

Życiorys

Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853–1856 brał udział w wojnie krymskiej. W latach 1861–1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy^[1]. Od 16 września 1863 sprawował urząd komisarycznego prezydenta Warszawy, jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na Pawiaku, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników powstania styczniowego i uczestników ruchów niepodległościowych.

W okresie jego prezydentury^[2]:

otwarto pierwszy stały most w mieście – most Aleksandryjski tzw. most Kierbedzia (1864)
otwarto pierwszy most kolejowy (1875)
uruchomiono pierwszy tramwaj konny (1866)
uruchomiono Praskie wodociągi (1869)

Władzę Witkowski sprawował do 1 października 1875, a jego rządy – mimo rozbudowy miasta – były kojarzone przede wszystkim z bezlitosnym ściąganiem od mieszczan kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe, on sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.

Odznaczenia^[3]

Order Świętej Anny 3, 2 i 1 klasy z mieczami
Order Świętego Stanisława 2 i 1 klasy
Order Świętego Włodzimierza 2 i 3 klasy
Order Orła Białego
Znak Honorowy Nieskazitelnej Służby za lat XV
Brązowy Medal Wstędze Świętego Andrzeja za wojnę 1853–1856
Order Korony Żelaznej 3 i 1 klasy
Order Orła Czerwonego 3 i 2 klasy

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-9/10)^[4].

Przypisy

↑ Mariusz Kulik Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1915) wyd. Warszawa 2008, s. 69, 103.
↑ Warszawy historia ukryta - Kalikst Witkowski
↑ Informacje o odznaczeniach na podstawie treści tablicy epitafijnej opublikowanej na stronie Sejmu Wielkiego
↑ Cmentarz Stare Powązki: WITKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-23] .

[1] Mariusz Kulik Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1915) wyd. Warszawa 2008, s. 69, 103.

[2] Warszawy historia ukryta - Kalikst Witkowski

[3] Informacje o odznaczeniach na podstawie treści tablicy epitafijnej opublikowanej na stronie Sejmu Wielkiego

[4] Cmentarz Stare Powązki: WITKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-23] .

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 17: / Linia 17: @@
  | quote               =
 }}
-[[Plik:Kalikst Witkowski grób.JPG|thumb|240px|Grób generała Kaliksta Witkowskiego na Starych Powązkach w Warszawie]]
+[[Plik:Kalikst Witkowski grób.JPG|thumb|240px|Grób generała Kaliksta Witkowskiego na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Starych Powązkach]] w Warszawie]]
 '''Kalikst Witkowski''' (ur. [[2 kwietnia]] [[1818]] w [[Kobryń|kobryniu]], zm. [[24 lipca]] [[1877]] w [[Karlowe Wary|Karlsbad]]zie) – [[Rosja|rosyjski]] generał, w latach 1863–1875 [[Prezydent miasta stołecznego Warszawy|prezydent Warszawy]].
 == Życiorys ==
-Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853-1856 brał udział w [[Wojna krymska|wojnie krymskiej]]. W latach 1861-1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy.<ref>Mariusz Kulik ''Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1915)'' wyd. Warszawa 2008, s. 69, 103.</ref> Od [[16 września]] [[1863]] r., sprawował urząd komisarycznego prezydenta [[Warszawa|Warszawy]], jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na [[Pawiak]]u, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników [[Powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] i uczestników ruchów niepodległościowych.
+Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853–1856 brał udział w [[Wojna krymska|wojnie krymskiej]]. W latach 1861–1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy<ref>Mariusz Kulik ''Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1915)'' wyd. Warszawa 2008, s. 69, 103.</ref>. Od 16 września [[1863]] sprawował urząd komisarycznego prezydenta [[Warszawa|Warszawy]], jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na [[Pawiak]]u, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników [[Powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] i uczestników ruchów niepodległościowych.
 W okresie jego prezydentury<ref>[https://whu.org.pl/2016/06/10/hale-na-placu-witkowskiego-kalikst-witkowski/ Warszawy historia ukryta - Kalikst Witkowski]</ref>:
@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 * uruchomiono Praskie wodociągi (1869)
-Władzę Witkowski sprawował do [[1 października]] [[1875]] r., a jego rządy mimo rozbudowy miasta były kojarzone przede wszystkim z bezlitosnym ściąganiem od mieszczan kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe, on sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.
+Władzę Witkowski sprawował do 1 października 1875, a jego rządy – mimo rozbudowy miasta – były kojarzone przede wszystkim z bezlitosnym ściąganiem od mieszczan kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe, on sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.
-== Odznaczenia <ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/15.536.88 Informacje o odznaczeniach na podstawie treści tablicy epitafijnej opublikowanej na stronie Sejmu Wielkiego]</ref>==
+== Odznaczenia<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b/15.536.88 Informacje o odznaczeniach na podstawie treści tablicy epitafijnej opublikowanej na stronie Sejmu Wielkiego]</ref>==
 * [[Order Świętej Anny]] 3, 2 i 1 klasy z mieczami
 * [[Order Świętego Stanisława (Rosja)|Order Świętego Stanisława]] 2 i 1 klasy
@@ Linia 37: / Linia 37: @@
 * [[Order Orła Białego (Rosja)|Order Orła Białego]]
 * [[Znak Honorowy|Znak Honorowy Nieskazitelnej Służby za lat XV]]
-* [[Order Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)|Brązowy Medal Wstędze Świętego Andrzeja za wojnę 1853-1856]]
+* [[Order Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)|Brązowy Medal Wstędze Świętego Andrzeja za wojnę 1853–1856]]
 * [[Order Korony Żelaznej]] 3 i 1 klasy
 * [[Order Orła Czerwonego]] 3 i 2 klasy

Prezydenci Warszawy (1792–1863)	Ignacy Wyssogota Zakrzewski (1792) Józef Michał Łukasiewicz (1792–1793) Andrzej Rafałowicz (1793–1794) Ignacy Wyssogota Zakrzewski (1794) Józef Michał Łukasiewicz i Andrzej Rafałowicz (1794–1796) Franz Schimmelpfennig von der Oye (1796–1799) Friedrich Georg Tilly (1799–1806) Joachim Moszyński (1807) Paweł Bieliński (1807) Stanisław Węgrzecki (1807–1815) Karol Fryderyk Woyda (1816–1830) Stanisław Węgrzecki (1830–1831) Jakub Ignacy Łaszczyński (1831–1837) Aleksander Graybner (1837–1847) Teodor Andrault de Langeron (1847–1862) Kazimierz Woyda (1862) Zygmunt Wielopolski (1862–1863)
Komisarze Warszawy (1863–1915)	Kalikst Witkowski (1863–1875) Sokrat Starynkiewicz (1875–1892) Mikołaj Bibikow (1892–1906) Wiktor Litwiński (1906–1909) Aleksander Miller (1909–1915)
Prezydenci Warszawy (1916–1939)	Zdzisław Lubomirski (1916–1917) Piotr Drzewiecki (1917–1921) Stanisław Nowodworski (1921–1922) Władysław Jabłoński (1922–1927) Zygmunt Słomiński (1927–1934) Marian Zyndram-Kościałkowski (1934) Stefan Starzyński (1934–1939)
Burmistrz komisaryczny Warszawy (1939–1944)	Julian Kulski (1939–1944)
Komisaryczni prezydenci Warszawy (1939–1941)	Helmut Otto (1939) Oskar Rudolf Dengel (1939–1940) Ludwig Leist (1940–1941)
Prezydenci Warszawy (1944–1950)	Marceli Porowski (1944) Marian Spychalski (1944–1945) Stanisław Tołwiński (1945–1950)
Przewodniczący Prezydium Rady Narodowej Warszawy (1950–1973)	Jerzy Albrecht (1950–1956) Janusz Zarzycki (1956) Zygmunt Dworakowski (1956–1960) Janusz Zarzycki (1960–1967) Jerzy Majewski (1967–1973)
Prezydenci Warszawy (od 1973)	Jerzy Majewski (1973–1982) Mieczysław Dębicki (1982–1986) Jerzy Bolesławski (1986–1990) Stanisław Wyganowski (1990–1994) Mieczysław Bareja (1994) Marcin Święcicki (1994–1999) Paweł Piskorski (1999–2002) Wojciech Kozak (2002) Lech Kaczyński (2002–2005) Mirosław Kochalski (2006) Kazimierz Marcinkiewicz (2006) Hanna Gronkiewicz-Waltz (2006–2018) Rafał Trzaskowski (od 2018)

Wersja z 17:06, 25 sty 2021

Życiorys

Odznaczenia[3]

Przypisy

Odznaczenia^[3]