Sawwacjusz (Zagriebielny): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: porządkuję parametry szablonu {{Władca}} |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
4 listopada 1995 został wyświęcony na diakona, zaś następnego dnia – na kapłana. W lipcu 1996 został przeniesiony do rezerwy. Równocześnie objął obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Ust'-Iszymie; równocześnie koordynował prace nad odbudową cerkwi św. Bazylego Wielkiego we wsi Wiatka. W 1999 zaczął organizować przy niej wspólnotę mniszą. W 2002 złożył wieczyste śluby mnisze. Wiosną 2005 został przełożonym połączonych wspólnot mniszych z Wiatki i ze wsi Bolszekułaczje. Rok później ukończył seminarium duchowne w [[Tobolsk]]u. W 2007 otrzymał godność [[Igumen|ihumen]]a<ref name="pat">[http://www.patriarchia.ru/db/text/2329921.html Савватий, епископ Тарский и Тюкалинский (Загребельный Сергей Николаевич)]</ref>. |
4 listopada 1995 został wyświęcony na diakona, zaś następnego dnia – na kapłana. W lipcu 1996 został przeniesiony do rezerwy. Równocześnie objął obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Ust'-Iszymie; równocześnie koordynował prace nad odbudową cerkwi św. Bazylego Wielkiego we wsi Wiatka. W 1999 zaczął organizować przy niej wspólnotę mniszą. W 2002 złożył wieczyste śluby mnisze. Wiosną 2005 został przełożonym połączonych wspólnot mniszych z Wiatki i ze wsi Bolszekułaczje. Rok później ukończył seminarium duchowne w [[Tobolsk]]u. W 2007 otrzymał godność [[Igumen|ihumen]]a<ref name="pat">[http://www.patriarchia.ru/db/text/2329921.html Савватий, епископ Тарский и Тюкалинский (Загребельный Сергей Николаевич)]</ref>. |
||
6 czerwca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tarskiego i tiukalińskiego. W związku z tą decyzją otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]]<ref name="pat"/>. Jego [[chirotonia]] miała miejsce 21 lipca 2012 w [[sobór Objawienia Pańskiego w Moskwie|soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie]] z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryla]], metropolitów [[eparchia taszkencka|taszkenckiego i uzbeckiego]] [[Wincenty (Morar)|Wincentego]], [[eparchia sarańska i mordowska|sarańskiego i mordowskiego]] [[Warsonofiusz (Sudakow)|Warsonofiusza]], [[eparchia omska|omskiego i tawriczeskiego]] [[Włodzimierz (Ikim)|Włodzimierza]], arcybiskupa istrińskiego [[Arseniusz (Jepifanow)|Arseniusza]], biskupów woskriesieńskiego [[Sawa (Michiejew)|Sawy]] i sołniecznogorskiego [[Sergiusz (Czaszyn)|Sergiusza]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/2357207.html В праздник Казанской иконы Божией Матери Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Богоявленском соборе г. Москвы и возглавил хиротонию архимандрита Савватия (Загребельного) во епископа Тарского]</ref>. |
6 czerwca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tarskiego i tiukalińskiego. W związku z tą decyzją otrzymał godność [[archimandryta|archimandryty]]<ref name="pat"/>. Jego [[chirotonia]] miała miejsce 21 lipca 2012 w [[sobór Objawienia Pańskiego w Moskwie|soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie]] z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi [[Cyryl I (patriarcha Moskwy)|Cyryla]], metropolitów [[eparchia taszkencka|taszkenckiego i uzbeckiego]] [[Wincenty (Morar)|Wincentego]], [[eparchia sarańska i mordowska|sarańskiego i mordowskiego]] [[Warsonofiusz (Sudakow)|Warsonofiusza]], [[eparchia omska|omskiego i tawriczeskiego]] [[Włodzimierz (Ikim)|Włodzimierza]], arcybiskupa istrińskiego [[Arseniusz (Jepifanow)|Arseniusza]], biskupów woskriesieńskiego [[Sawa (Michiejew)|Sawy]] i sołniecznogorskiego [[Sergiusz (Czaszyn)|Sergiusza]]<ref>[http://www.patriarchia.ru/db/text/2357207.html В праздник Казанской иконы Божией Матери Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в Богоявленском соборе г. Москвы и возглавил хиротонию архимандрита Савватия (Загребельного) во епископа Тарского]</ref>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Władca |
{{Władca |
Wersja z 16:51, 21 sty 2018
Siergiej Zagriebielny | |
biskup tarski i tiukaliński | |
Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1967 |
---|---|
biskup tarski i tiukaliński | |
Okres sprawowania |
od 2012 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
2002 |
Diakonat |
4 listopada 1995 |
Prezbiterat |
5 listopada 1995 |
Nominacja biskupia |
6 czerwca 2012 |
Chirotonia biskupia |
21 lipca 2012 |
Data konsekracji |
21 lipca 2012 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy |
Warsonofiusz (Sudakow), Wincenty (Morar), Włodzimierz (Ikim), Arseniusz (Jepifanow), Sawa (Michiejew), Sergiusz (Czaszyn) | ||||
|
Sawwacjusz, imię świeckie Siergiej Nikołajewicz Zagriebielnyj (ur. 5 sierpnia 1967 w Sosnowskim) – rosyjski biskup prawosławny.
Absolwent Omskiej Wyższej Ogólnowojskowej Szkoły Dowódczej (dyplom w 1988). Został skierowany na służbę w komisji wojskowej miasta Pieczenga w stopniu porucznika. W 1990 ożenił się i przyjął chrzest; jego małżeństwo zostało zakończone rozwodem w 1999, ze związku tego przyszła na świat córka Anastasija. W 1993 został przeniesiony na stanowisko zastępcy rejonowej komisji wojskowej w Czistooziernym (obwód nowosybirski), zaś w 1995 – do komisji wojskowej w Tarze[1].
4 listopada 1995 został wyświęcony na diakona, zaś następnego dnia – na kapłana. W lipcu 1996 został przeniesiony do rezerwy. Równocześnie objął obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Ust'-Iszymie; równocześnie koordynował prace nad odbudową cerkwi św. Bazylego Wielkiego we wsi Wiatka. W 1999 zaczął organizować przy niej wspólnotę mniszą. W 2002 złożył wieczyste śluby mnisze. Wiosną 2005 został przełożonym połączonych wspólnot mniszych z Wiatki i ze wsi Bolszekułaczje. Rok później ukończył seminarium duchowne w Tobolsku. W 2007 otrzymał godność ihumena[1].
6 czerwca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tarskiego i tiukalińskiego. W związku z tą decyzją otrzymał godność archimandryty[1]. Jego chirotonia miała miejsce 21 lipca 2012 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów taszkenckiego i uzbeckiego Wincentego, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, omskiego i tawriczeskiego Włodzimierza, arcybiskupa istrińskiego Arseniusza, biskupów woskriesieńskiego Sawy i sołniecznogorskiego Sergiusza[2].