Innocenty (Wasiecki)
| ||
| ||
| Biskup jełabuski | ||
| Kraj działania |  Rosja
| |
| Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1977 Piatigorsk | |
| Biskup magnitogorski i wierchnieuralski | ||
| Okres sprawowania | 2012–2019 | |
| Biskup jełabuski | ||
| Okres sprawowania | od 2019 | |
| Wyznanie | prawosławne | |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
| Inkardynacja | Eparchia kazańska | |
| Śluby zakonne | 25 stycznia 1998 | |
| Diakonat | 7 stycznia 1998 | |
| Prezbiterat | 7 kwietnia 2001 | |
| Nominacja biskupia | 2012 | |
| Sakra biskupia | 11 października 2012 | |
| |||||||||
| Data konsekracji | 11 października 2012 | ||||||||
| Miejscowość | Chotkowo | ||||||||
| Miejsce | Monaster Opieki Matki Bożej | ||||||||
| Konsekrator | Cyryl | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Warsonofiusz (Sudakow), Teofan (Aszurkow), Teofilakt (Kurjanow), Sergiusz (Czaszyn) | ||||||||
| |||||||||
Innocenty, imię świeckie Iwan Stiepanowicz Wasiecki (ur. 16 kwietnia 1977 w Piatigorsku) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1994 wstąpił do seminarium duchownego w Stawropolu; ukończył je pięć lat później. W czasie nauki był hipodiakonem metropolity stawropolskiej i władykaukaskiego Gedeona. Ten sam hierarcha wyświęcił go na diakona 7 stycznia 1998 w soborze św. Andrzeja w Stawropolu. 25 stycznia tego samego roku Iwan Wasiecki złożył przed metropolitą Gedeonem wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Innocenty na cześć św. Innocentego z Alaski[1]. Przez dwa lata służył w soborze św. Andrzeja, zaś od 2000 do 2001 w cerkwi św. Eliasza we Władykaukazie. 7 kwietnia 2001 przyjął święcenia kapłańskie, w czerwcu tego samego roku wrócił do służby w soborze w Stawropolu, jednak już we wrześniu tego roku został proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Nowoaleksandrowsku. W latach 2001–2005 studiował zaocznie teologię na Kijowskiej Akademii Duchownej[1]. Równocześnie od 1998 do 2000 i od 2001 do 2010 był wykładowcą seminarium duchownego w Stawropolu[1].
W 2007 otrzymał godność ihumena. Od 2010 do 2011 był proboszczem parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Ałagirze. Od 2011 służył w eparchii czelabińskiej, w soborze św. Symeona w Czelabińsku. W 2012 został nominowany na biskupa magnitogorskiego i wierchnieuralskiego, pierwszego ordynariusza nowo powstałej eparchii[2]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 11 października 2012 w monasterze Opieki Matki Bożej w Chotkowie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, czelabińskiego i złatoustowskiego Teofana, biskupów piatigorskiego i czerkieskiego Teofilakta oraz sołniecznogorskiego Sergiusza[3].
W 2019 r. przeniesiony do eparchii kazańskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa jełabuskiego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c [www.patriarchia.ru/db/text/2439360.html Иннокентий, архимандрит (Васецкий Иван Степанович)]
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 26 июля 2012 года
- ↑ Предстоятель Русской Церкви совершил великое освящение Никольского собора Покровского Хотькова монастыря и возглавил хиротонию архимандрита Иннокентия (Васецкого) во епископа Магнитогорского
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 30 августа 2019 года (ros.). patriarchia.ru, 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-31].
| Poprzednik Powstanie eparchii |
Biskup magnitogorski 2012 – 2019 |
Następca vacat |
