Sawwacjusz (Zagriebielny): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Duchowny infobox}}
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Duchowny infobox}}
Linia 11: Linia 11:
|dewiza =
|dewiza =
|dewiza - j. polski =
|dewiza - j. polski =
|państwo = RUS
|kraj działania = [[Rosja]]
|data urodzenia = 5 sierpnia 1967
|data urodzenia = 5 sierpnia 1967
|miejsce urodzenia = Sosnowskoje
|miejsce urodzenia = Sosnowskoje

Wersja z 08:38, 16 lis 2021

Sawwacjusz
Siergiej Zagriebielny
Biskup bronnicki
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1967
Sosnowskoje

Biskup tarski i tiukaliński
Okres sprawowania

2012–2021

Biskup bronnicki
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska miejska

Śluby zakonne

2002

Diakonat

4 listopada 1995

Prezbiterat

5 listopada 1995

Nominacja biskupia

6 czerwca 2012

Chirotonia biskupia

21 lipca 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 lipca 2012

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Objawienia Pańskiego

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Wincenty (Morar), Włodzimierz (Ikim), Arseniusz (Jepifanow), Sawa (Michiejew), Sergiusz (Czaszyn)

Sawwacjusz, imię świeckie Siergiej Nikołajewicz Zagriebielnyj (ur. 5 sierpnia 1967 w Sosnowskim) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Absolwent Omskiej Wyższej Ogólnowojskowej Szkoły Dowódczej (dyplom w 1988). Został skierowany na służbę w komisji wojskowej miasta Pieczenga w stopniu porucznika. W 1990 ożenił się i przyjął chrzest; jego małżeństwo zostało zakończone rozwodem w 1999, ze związku tego urodziła się córka Anastasija. W 1993 został przeniesiony na stanowisko zastępcy rejonowej komisji wojskowej w Czistooziernym (obwód nowosybirski), zaś w 1995 – do komisji wojskowej w Tarze[1].

4 listopada 1995 został wyświęcony na diakona, zaś następnego dnia – na kapłana. W lipcu 1996 został przeniesiony do rezerwy. Równocześnie objął obowiązki proboszcza parafii św. Mikołaja w Ust'-Iszymie; równocześnie koordynował prace nad odbudową cerkwi św. Bazylego Wielkiego we wsi Wiatka. W 1999 zaczął organizować przy niej wspólnotę mniszą. W 2002 złożył wieczyste śluby mnisze. Wiosną 2005 został przełożonym połączonych wspólnot mniszych z Wiatki i ze wsi Bolszekułaczje. Rok później ukończył seminarium duchowne w Tobolsku. W 2007 otrzymał godność ihumena[1].

6 czerwca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tarskiego i tiukalińskiego. W związku z tą decyzją otrzymał godność archimandryty[1]. Jego chirotonia miała miejsce 21 lipca 2012 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów taszkenckiego i uzbeckiego Wincentego, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, omskiego i tawriczeskiego Włodzimierza, arcybiskupa istrińskiego Arseniusza, biskupów woskriesieńskiego Sawy i sołniecznogorskiego Sergiusza[2].

W 2021 r. został przeniesiony do eparchii moskiewskiej miejskiej, z tytułem biskupa bronnickiego[3].

Przypisy

Szablon:Władca