Starszy ogniomistrz sztabowy
| Oznaczenie stopnia do 2004 | |
 naramiennik | |
 kurtka nieprzemakalna |
Starszy ogniomistrz sztabowy (st.ogn. szt.) – stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii.
W Wojsku Polskim wprowadzony w 1967 roku[1]. Odpowiadał starszemu sierżantowi sztabowemu i w Marynarce Wojennej starszemu bosmanowi sztabowemu. W 2004 stopień został zniesiony, ale żołnierze awansowani na ten stopień przed tą datą, zachowują go dożywotnio.
W Siłach Zbrojnych PRL należał do grupy podoficerów starszych[2].
Oznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Oznaczenie stopnia w Wojsku Polskim to dwie srebrne krokiewki i pasek na naramiennikach i otoku czapki; naramienniki obszyte matowosrebrną taśmą[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
- Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.