50°18′10″N 17°50′32″E/50,302778 17,842222Szonów (województwo opolskie)
| Artykuł |
50°18′10″N 17°50′32″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°21'N, 17°52'E |
| - błąd |
19613 m |
| Odległość |
3 m |
| wieś | |
 Kościół pw. św. Jadwigi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
527[1] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-250[2] |
| Tablice rejestracyjne |
OPR |
| SIMC |
0493913 |
Położenie na mapie gminy Głogówek  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
| 50°18′10″N 17°50′32″E/50,302778 17,842222
| |
| Strona internetowa | |
Szonów (niem. Schönau[3], cz. Šenov[4]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek[5]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Płaskowyżu Głubczyckiego, będącego częścią Niziny Śląskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 527 osób[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 6 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Płaskowyżu Głubczyckiego, tuż przy granicy powiatu prudnickiego z powiatem głubczyckim (gmina Głubczyce). Należy do Euroregionu Pradziad[6]. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[7].
Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]
W Szonowie panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,2 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Szonowa wynoszą 634 mm. Dominują wiatry zachodnie[8].
.jpg)
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość wymieniona jest po raz pierwszy w 1245 jako Sonouo, w 1256 Sconowe in Polonia sita,1274 Sonowo, 1295 Schenau, 1335 Sthinow, 1447 Schonaw 1679 Schoen[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Badania archeologiczne datują osadę na terenie obecnej wsi Szonów na VI–X wiek[10]. We wsi znajdują się stanowiska archeologiczne neolityczne i kultury łużyckiej[11].
Wieś po raz pierwszy wzmiankowana była pod nazwą Szonovo w XII wieku w dokumencie mówiącym o kościele ufundowanym przez śląskiego możnowładcę Piotra Włostowica. Przed rokiem 1256 biskup ołomuniecki Bruno ze Schauenburga otrzymał Szonów od księcia Władysława opolskiego jako odszkodowanie za poniesione szkody spowodowane wtargnięciem Władysława na ziemie biskupstwa w latach 1252–1253[12]. W 1335 o kościele św. Jadwigi pisał nuncjusz apostolski. Obecny kościół został wybudowany w 1580. Był on wielokrotnie palony i odbudowywany[10].
W 1520 w Szonowie wybuchł bunt przeciwko kolegiacie w Głogówku. W XVII wieku ludność wsi zubożała w wyniku licznych przemarszów wojsk przez nią. Pomór w 1645 prawie całkowicie wyniszczył ludność słowiańską. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej hrabia Oppersdorff, właściciel zamku w Głogówku, przesiedlił do Szonowa osadników z Westfalii. W 1774 szonowscy chłopi sprzeciwiający się płaceniu podatku solnego zbuntowali się przeciwko Oppersdorffom[10].
W 1816 Szonów został odłączony od powiatu prudnickiego i przyłączony do głubczyckiego[13].
Do głosowania podczas plebiscytu uprawnionych było w Szonowie 926 osób, z czego 612, ok. 66%, stanowili mieszkańcy (w tym 597, ok. 64,4% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 923 głosów (ok. 99,6% uprawnionych), w tym 922 (ok. 99,8%) ważnych; za Niemcami głosowało 922 osób, a za Polską 0 osób[14].
Według Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, podczas II wojny światowej w Szonowie zamordowano 3 obywateli Polski[15]. Po wyparciu oddziałów niemieckich wieś została przejęta przez polską administrację.
W latach 1945–1950 Szonów należał do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Klisino, w latach 1954–1959 do gromady Klisino, a w latach 1959–1972 była siedzibą gromady Szonów. Od 1975 Szonów znajdował się w gminie Głogówek, a w 1999 został ponownie przyłączony do powiatu prudnickiego[13]. W 2001 Szonów przystąpił do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[16].
Liczba mieszkańców wsi[edytuj | edytuj kod]
- 1910 – 1022[17]
- 1933 – 1297[18]
- 1939 – 1208[18]
- 1998 – 667[19]
- 2002 – 616[19]
- 2009 – 549[19]
- 2011 – 527[19]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[20]:
- kościół par. pw. św. Jadwigi, zabytkowy z 1580 r., przebudowywany w latach 1755 r., 1850 r.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Przez Szonów przebiegają drogi wojewódzkie
Oświata[edytuj | edytuj kod]
W Szonowie pod numerem 46 znajduje się Publiczna Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza z oddziałem przedszkolnym pod numerem 33[21].
Kultura[edytuj | edytuj kod]
Z Szonowa pochodzą liczne podania i legendy ludowe, m.in. o spełniającym życzenia zającu mówiącym ludzkim głosem, o pilnującym wsi dziewięciogłowym czarnym psie, który wskakuje ludziom na plecy, o upiornej zjawie, która zaznała spokoju po zrobieniu kołyski z jarząba, z którym była związana, a także o straszącym ludzi wodniku ukrywającym się w Osobłodze[22].
Religia[edytuj | edytuj kod]
W Szonowie znajduje się katolicki kościół św. Jadwigi, który jest siedzibą parafii św. Jadwigi (dekanat Głogówek)[23]. We wsi znajdują się liczne kapliczki[11] i krzyże przydrożne, a także cmentarz.
Kaplica św. Józefa
Kapliczka
Cmentarz
Krzyż przydrożny
Krzyż przydrożny
Ludzie związani z Szonowem[edytuj | edytuj kod]
- Anton Johann Krocker (1744–1823) – lekarz i botanik, urodzony w Szonowie
- Jan Such (ur. 1931) – filozof, profesor zwyczajny, zamieszkały w Szonowie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1257 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ František Machát, Podrobná mapa Moravy a Slezska, digitalniknihovna.cz, 1922 [dostęp 2021-04-30] (cz.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Mapa interaktywna, emapy.com [dostęp 2020-06-08].
- ↑ Bank Danych o Lasach – Mapa, bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Klimat: Szonów: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org, pl.climate-data.org [dostęp 2020-06-08].
- ↑ Stanisław Drzażdżyński, „Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki”, „Wisła” tom XI 1897, s. 129.
- ↑ a b c Sołectwa Gminy Głogówek, www.gminaglogowek.info [dostęp 2020-06-08].
- ↑ a b Plan odnowy miejscowości Szonów gmina Głogówek powiat prudnicki województwo opolskie, bip.glogowek.pl [dostęp 2022-10-28].
- ↑ Ralph M. Wrobel, Wójtostwo miejskie w Głogówku, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 43.
- ↑ a b Andrzej Dereń, Historia Powiatu Prudnickiego, powiatprudnicki.pl [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Odpis urzędowego dziennika Komisji Międzysojuszniczej Rządzącej i Plebiscytowej na Górnym Śląsku w Opolu „Journal Officiel de Haute-Silesie” Nr 21 z dnia 7-go maja 1921 r., zawierającego wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku, Biuro Sejmu Śląskiego, 1932 [dostęp 2020-06-08].
- ↑ Zestawienie Miejsc Zbrodni Popełnionych na Ludności Cywilnej przez Okupanta Hitlerowskiego na Ziemiach Polskich w latach 1939–1945, Warszawa: Instytut Strat Wojennych im. Jana Karskiego, 1 września 2022, s. 192, ISBN 978-83-954388-3-7.
- ↑ Szonów, gm. Głogówek, Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 23 listopada 2020 [dostęp 2022-10-28] (pol.).
- ↑ Willkommen bei Gemeindeverzeichnis.de, www.gemeindeverzeichnis.de [dostęp 2020-06-08].
- ↑ a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Leobschütz, treemagic.org [dostęp 2020-06-08].
- ↑ a b c d Wieś Szonów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-06-08] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 107. [dostęp 2013-01-09].
- ↑ Jednostki podległe Gminie/Urzędowi, www.gminaglogowek.info [dostęp 2022-10-29].
- ↑ Katarzyna Maler, Legendy z Klisina, Szonowa i Tomic, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 133–135.
- ↑ Parafie według dekanatów, www.diecezja.opole.pl [dostęp 2022-10-29] (pol.).
