Thomas Müller (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Thomas Müller
Ilustracja
Thomas Müller (2019)
Data i miejsce urodzenia

13 września 1989
Weilheim in Oberbayern

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Bayern Monachium

Numer w klubie

25

Kariera juniorska
Lata Klub
1993–2000 TSV Pähl
2000−2008 Bayern Monachium
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008−2009 Bayern Monachium II 35 (16)
2008− Bayern Monachium 431 (141)
W sumie: 466 (157)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004−2005  Niemcy U-16 6 (0)
2007  Niemcy U-19 3 (0)
2008  Niemcy U-20 1 (1)
2009  Niemcy U-21 6 (1)
2010–  Niemcy 121 (44)
W sumie: 137 (46)
  1. Aktualne na: 4 marca 2023.
  2. Aktualne na: 1 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Brazylia 2014
III miejsce RPA 2010
Mistrzostwa Europy
brąz Polska/Ukraina 2012
brąz Francja 2016
Strona internetowa

Thomas Müller (ur. 13 września 1989 w Weilheim in Oberbayern) – niemiecki piłkarz, występujący na pozycji napastnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Niemiec.

Złoty medalista Mistrzostw Świata 2014, brązowy medalista Mistrzostw Świata 2010, uczestnik Mistrzostw Świata 2018, 2022, Mistrzostw Europy 2012, 2016 i 2020. Dwukrotny zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z Bayernem Monachium w sezonie 2012/2013 i 2019/2020 .

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Thomas Müller dołączył do zespołu Bayernu Monachium w 2000, w wieku 10 lat. W marcu 2008 zadebiutował w zespole rezerw Bayernu Monachium w spotkaniu Regionalliga przeciwko SpVgg Unterhaching. W swoim debiucie zdobył gola.

W następnym sezonie w 3. lidze stał się kluczowym zawodnikiem Bayernu Monachium II, rozgrywając 32 spotkania na 38 możliwych oraz strzelając 15 bramek. Po tych bardzo dobrych występach w Bayernie Monachium II, został powoływany na towarzyskie spotkania przedsezonowe pierwszego zespołu. W nich również bardzo dobrze się spisywał co zaowocowało debiutem w Bundeslidze, w spotkaniu przeciwko Hamburgerowi SV 15 sierpnia 2008. Oprócz tego spotkania rozegrał jeszcze 3 mecze w Bundeslidze. 10 marca 2009 zadebiutował w Lidze Mistrzów zmieniając w 72. minucie Bastiana Schweinsteigera w spotkaniu przeciwko Sportingowi CP. Müller strzelił w tym meczu gola, a Bayern przeszedł do ćwierćfinału z wynikiem dwumeczu 12:1. 12 września 2009 Thomas Müller wszedł z ławki rezerwowych, strzelając dwie bramki Borussii Dortmund w wygranym 5:1 spotkaniu przez Bayern Monachium. 15 września 2009 w meczu grupowym Ligi Mistrzów strzelił dwie bramki Maccabi Hajfa, a Bayern Monachium wygrał 3:0. 19 maja 2012 strzelił gola w finale Ligi Mistrzów, ostatecznie zremisowanym 1:1 i przegranym w rzutach karnych przez Bayern. 23 kwietnia 2013 w półfinałowym dwumeczu z FC Barceloną strzelił 3 bramki. Końcowy wynik dwumeczu wyniósł 7:0 dla Bayernu.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dzięki występom w Bayernie Monachium został zauważony przez trenera reprezentacji Niemiec do lat 21. W sierpniu 2009 Müller zadebiutował w przegranym 3:1 spotkaniu z reprezentacją Turcji do lat 21.

18 listopada 2009 zadebiutował w pierwszej dorosłej reprezentacji w zremisowanym 2:2 towarzyskim meczu z Wybrzeżem Kości Słoniowej. Pierwszego gola dla reprezentacji Niemiec zdobył 13 czerwca 2010 w meczu z Australią na Mistrzostwach Świata 2010 w RPA. 27 czerwca 2010 w meczu 1/8 finału Mistrzostw Świata 2010 w RPA strzelił 2 gole Anglii. Następnie w 1/4 finału zdobył gola w 3. minucie z Argentyną. Ostatniego gola zaliczył w meczu o 3. miejsce przeciwko Urugwajowi. Ostatecznie zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata 2010. Strzelił pięć bramek i został jednym z czterech królów strzelców mistrzostw świata, ale dzięki temu, że miał najwięcej asyst, to on zdobył Złotego Buta[1]. Otrzymał także tytuł najlepszego młodego zawodnika na tym turnieju[1]. Na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii strzelił pierwszego na nich hat tricka. Było to 16 czerwca 2014 w meczu Niemiec z Portugalią. Niemieccy piłkarze wygrali wtedy 4:0 (jednego z goli strzelił Mats Hummels).

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 4 marca 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar Niemiec Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Bayern Monachium II 2007/2008 Fußball-Regionalliga 3 1 3 1
2008/2009 3. Fußball-Liga 32 15 32 15
Ogólnie 35 16 0 0 0 0 0 0 35 16
Bayern Monachium 2008/2009 Bundesliga 4 0 1 1 5 1
2009/2010 34 13 6 4 12 2 52 19
2010/2011 34 12 5 3 8 3 1 1 48 19
2011/2012 34 7 5 2 14 2 53 11
2012/2013 28 13 5 1 13 8 1 1 47 23
2013/2014 31 13 5 8 12 5 3 0 51 26
2014/2015 32 13 5 1 10 7 1 0 48 21
2015/2016 31 20 5 4 12 8 1 0 49 32
2016/2017 29 5 3 0 9 3 1 1 42 9
2017/2018 29 8 5 4 10 3 1 0 45 15
2018/2019 32 6 6 3 6 0 1 0 45 9
2019/2020 33 8 6 2 10 4 1 0 50 14
2020/2021 32 11 2 1 9 2 3 1 46 15
2021/2022 32 8 2 0 10 4 1 1 45 13
2022/2023 16 4 3 0 5 1 1 0 25 5
Ogólnie 431 141 63 33 141 53 16 5 651 232
Ogólnie w karierze 466 157 63 33 141 53 16 5 686 248

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na 1 grudnia 2022)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Niemcy
2010 12 5
2011 13 5
2012 13 0
2013 9 6
2014 15 10
2015 6 5
2016 15 5
2017 6 1
2018 11 1
2021 10 4
2022 11 2
Ogólnie 121 44

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium[edytuj | edytuj kod]

Niemcy[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa Europy

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

  • Najskuteczniejszy niemiecki zawodnik w historii Ligi Mistrzów UEFA: 53 gole[8]
  • Najskuteczniejszy niemiecki zawodnik w historii Superpucharu Niemiec: 5 goli
  • Najskuteczniejszy asystent w historii Bundesligi w jednym sezonie: 21 asyst (sezon 2019/2020)[9]
  • Najwięcej występów w historii Superpucharu Niemiec: 12 meczów[e]
  • Najwięcej występów w historii Der Klassiker: 40 meczów
  • Najwięcej zwycięstw w historii Bundesligi w barwach Bayernu Monachium: 310 zwycięstw[10][11]
  • Najwięcej zwycięstw w historii Bundesligi w barwach jednego klubu: 310 zwycięstw (Bayern Monachium)[f][11]
  • Najbardziej utytułowany zawodnik w historii Bundesligi: 11 mistrzostw Niemiec[12]
  • Najbardziej utytułowany zawodnik w historii Bundesligi w barwach Bayernu Monachium: 11 mistrzostw Niemiec[12]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 139 (53)
    kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 2 (0)
  2. Uwzględniono:
    Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 2 (0)
    Superpuchar Niemiec – 12 (5)
  3. Ex aequoDiego Forlán, Wesley Sneijder i David Villa
  4. Ex aequoLucas Barrios i Sahr Senesie
  5. Pobity rekord Roberta Lewandowskiego – 11 meczów
  6. Pobity rekord Manfreda Kaltza – 291 zwycięstw (Hamburger SV).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Forlan and Muller strike gold. fifa.com. [dostęp 2010-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-25)]. (ang.).
  2. Bundesliga Stats 2020-2021. bundesliga.com. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).
  3. Bravo Award na rsssf.com [data dostępu:2010-02-13 (ang.)
  4. Aleksander Bernard: Kibice Bayernu wybrali piłkarza sezonu. Szok. Lewandowski dopiero trzeci. sport.pl, 2022-06-28. [dostęp 2022-07-10]. (pol.).
  5. Wojciech Obrembski: Bundesliga. Thomas Mueller lepszy od Roberta Lewandowskiego w głosowaniu na piłkarza miesiąca. sport.tvp.pl. [dostęp 2022-02-19]. (pol.).
  6. DFB-Elf erhält Silbernes Lorbeerblatt (niem.) [data dostępu:2010-12-19]
  7. Robert Lewandowski wyróżniony przez "Kickera". sport.interia.pl, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (pol.).
  8. All-time Topscorers. worldfootball.net. [dostęp 2021-04-08]. (ang.).
  9. Lepszego asystenta Niemcy nie widzieli. Thomas Mueller pobił rekord Bundesligi. eurosport.tvn24.pl. [dostęp 2020-06-27]. (pol.).
  10. 260. Bundesliga-Sieg: Thomas Müller stellt Vereinsrekord ein und zieht mit Kahn gleich. fcbayern.com. [dostęp 2020-11-02]. (niem.).
  11. a b Mueller wyrównał wielki rekord Bundesligi. Jubileuszowy triumf Nagelsmanna. eurosport.tvn24.pl, 2021-12-12. [dostęp 2021-12-13]. (pol.).
  12. a b Wojciech Górski: Thomas Mueller pobił rekord i "oszalał". To nagranie już robi furorę. sport.interia.pl, 2022-04-23. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]