Antoni Andrzejewicz
| Biskup tytularny Philomelium | |
.jpg) Antoni Andrzejewicz (przed 1901) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1837 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 września 1907 |
| Biskup pomocniczy gnieźnieński | |
| Okres sprawowania |
1890–1907 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
2 czerwca 1860 |
| Prezbiterat |
8 lipca 1860 |
| Nominacja biskupia |
23 czerwca 1890 |
| Sakra biskupia |
3 sierpnia 1890 |
| Data konsekracji |
3 sierpnia 1890 |
|---|---|
| Miejscowość |
Gniezno |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Antoni Andrzejewicz (ur. 21 maja 1837 w Kotowiecku, zm. 15 września 1907 w Zabartowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1890–1907.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 21 maja 1837 w Kotowiecku w rodzinie Jana, ekonoma, i Klementyny z Janiszewskich[1]. Kształcił się wpierw w szkółkach w Jedlcu i Gołuchowie, a od 1848 do 1856 w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie zdał egzamin dojrzałości. W latach 1856–1860 odbył studia teologiczne, najpierw trzyletni kurs teologiczny w seminarium duchownym w Poznaniu, po czym roczny kurs praktyczny w seminarium duchownym w Gnieźnie[2]. 2 czerwca 1860 przyjął święcenia diakonatu, a 8 lipca 1860 został wyświęcony na prezbitera[3].
W latach 1860–1865 pracował jako wikariusz w parafii w Trzemesznie, a następnie w latach 1865–1867 w parafii św. Wawrzyńca w Gnieźnie. W tym okresie był wyróżniającym kaznodzieją. W latach 1867–1875 prowadził wykłady w seminarium w Gnieźnie i zajmował w nim stanowisko subregensa, po przywróceniu działalności seminarium w 1886 został jego regensem[1].
W czasie kulturkampfu zaangażował się w polski ruch wyborczy. Należał do komitetu wyborczego powiatu gnieźnieńskiego i przemawiał na wiecach[1]. Był członkiem Towarzystwa Piusa, udzielającego pomocy księżom pozbawionych urzędów[1], podejmował działalność duszpasterską w gnieźnieńskich parafiach, z których usunięto proboszczów[2]. W Gnieźnie prowadził bibliotekę Towarzystwa Czytelni Ludowych. Był wieloletnim członkiem Towarzystwa Pomocy Naukowej, wspierał kształcącą się młodzież. W Żninie ufundował dom parafialny, a w Gnieźnie Dom Sierot, ustanowił także Bractwo Matek Chrześcijańskich[1].
23 czerwca 1890 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej ze stolicą tytularną Philomelium[4]. Święcenia biskupie przyjął 3 sierpnia 1890 w archikatedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie. Konsekrował go Leon Redner, biskup diecezjalny chełmiński, w asyście biskupów pomocniczych poznańskich: Edwarda Likowskiego i Jana Chryzostoma Janiszewskiego[5] (brata jego matki)[6].
Zmarł nagle 15 września 1907 w Zabartowie[6], gdzie przebywał na wizytacji[1]. Pochowany został 19 września 1907 w archikatedrze gnieźnieńskiej[7][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Andrzejewicz Antoni. goluchow.pl. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ a b Zgon ś. p. ks. biskupa Andrzejewicza. „Kurier Poznański”. R. 2, nr 214, s. 3, 5 (dodatek), 18 września 1907. Nowa Drukarnia Polska. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Antoni Andrzejewicz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2024-04-01]. (ang.).
- ↑ P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 9–10. ISBN 83-211-1311-7.
- ↑ K.R. Prokop: Sakry i sukcesja święceń biskupich episkopatu Kościoła katolickiego w Polsce w XIX i XX wieku (na tle wcześniejszych okresów dziejowych). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2012, s. 360. ISBN 978-83-7306-593-2.
- ↑ a b Ś. p. Biskup ks. Andrzejewicz. „Kurier Poznański”. R. 2, nr 213, s. 1, 17 września 1907. Nowa Drukarnia Polska. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Pogrzeb ś. p. ks. biskupa Andrzejewicza. „Kurier Poznański”. R. 2, nr 216, s. 3, 20 września 1907. Nowa Drukarnia Polska. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Eksportacya zwłok śp. biskupa Andrzejewicza. „Dziennik Poznański”. R. 49, nr 216, s. 4, 20 września 1907. Drukarnia Dziennika Poznańskiego S.A.. [dostęp 2024-04-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Andrzejewicz [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-08] (ang.).