Ford Aerostar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ford Aerostar
Ilustracja
Ford Aerostar przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Czerwiec 1985

Okres produkcji

1985 – 1997

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Hazelwood

Poprzednik

Ford Country Squire

Następca

Ford Windstar

Dane techniczne
Segment

minivan segmentu D

Typy nadwozia

4 i 5-drzwiowy minivan

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa automatyczna

Napęd

tylny lub AWD

Długość

4442 mm
4834 mm (LWB)

Szerokość

1821 mm

Wysokość

1836 mm
1869 mm (LWB)

Rozstaw osi

3020 mm

Liczba miejsc

2-7

Dane dodatkowe
Konkurencja

Chevrolet Astro
Dodge Caravan
GMC Safari
Plymouth Voyager

Ford Aerostarsamochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1985 – 1997.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Ford Aerostar - tył
Ford Aerostar LWB
Ford Aerostar po liftingu

Pojazd zaprezentowany został w 1984 roku jako samochód koncepcyjny, cechujący się charakterystycznym, aerodynamicznym kształtem nadwozia. Do produkcji wszedł rok później, pod względem stylistycznym uległ niewielkim zmianom (w szczególności lamp przednich oraz maskownicy)[1].

Aerostar był pierwszym dużym rodzinnym minivanem Forda przeznaczonym na rynek amerykański[1]. Był to pojazd czterodrzwiowy (w części tylnej posiadał przesuwane drzwi z prawej strony oraz drzwi bagażnika), oferowany w wersji osobowej (z 5-7 miejscami) oraz dostawczej (2-miejscowej). Samochód produkowany był w wersjach 4,4-metrowej oraz 4,8-metrowej (Extended), o jednakowym rozstawie osi.

W 1990 roku Ford Aerostar został wybrany przez magazyn Motor Trend na „Ciężarówkę Roku” (Truck of the Year)[2]. Produkcja modelu zakończyła się w 1997 roku, dwa lata po wprowadzeniu do sprzedaży jego następcy – Forda Windstara.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • L4 2.3l Lima
  • V6 2.8l Cologne
  • V6 3.0l Vulcan
  • V6 4.0l Cologne[3]


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jim Dunne. Ford's aero van. „Popular Science”. 184, s. 54, kwiecień 1984. Bonnier Corporation. ISSN 0161-7370. 
  2. Motor Trend Truck of the Year Complete Winners List. Motor Trend. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. (ang.).
  3. Richard Stepler. New-generation mini-vans. „Popular Science”. 226, s. 74-86, luty 1985. Bonnier Corporation. ISSN 0161-7370.