Ford Edge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ford Edgesamochód osobowy typu SUV klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford od 2006 roku. Od 2023 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge I
Ilustracja
Ford Edge I przed lifitngiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Grudzień 2005

Okres produkcji

2006 – 2014

Miejsce produkcji

Kanada Oakville

Następca

Ford Edge II

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu D

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

2006–2010:
4717 mm
2010–2014:
4679 mm

Szerokość

2006–2010:
1925 mm
2010–2014:
1930 mm

Wysokość

1702 mm

Rozstaw osi

2824 mm

Masa własna

1946 kg (FWD)
1921 kg (AWD)

Zbiornik paliwa

75 l

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

Chevrolet Equinox
Toyota Highlander

Ford Edge I - tył
Ford Edge I po liftingu
Ford Edge I - tył po liftingu
Ford Edge I Sport

Ford Edge I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2005 roku.

Po prezentacji pierwszych informacji z końcem 2005 roku, pojazd zadebiutował oficjalnie podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2006 roku. Wówczas północnoamerykański oddział Forda przedstawił nowego, średniej wielkości SUV-a opracowanego z myślą o lokalnym rynku[1].

Samochód wypełnił lukę pomiędzy modelami Escape a Explorer, charakteryzując się zaokrągloną, masywną sylwetką. Przód zdobiły charakterystyczne reflektory z wcięciami w stylu innych modeli marki, a atrapa chłodnicy zyskała chromowane poprzeczki[2].

Samochód został zbudowany na płycie podłogowej amerykańskiego modelu Fusion o nazwie CD3, dzieląc z nim wiele rozwiązań technicznych i podzespołów podwozia[3].

Deska rozdzielcza została upodobniona we wzornictwie do innych debiutujących wówczas modeli Forda w północnoamerykańskiej ofericie, wyróżniając się srebrnymi panelami. Kabina pasażerska została zoptymalizowana swoją aranżacją pod walory transportowe, oferując m.in. dzieloną składaną kanapę tylnego rzędu siedzeń, jak i płaską podłogę[4].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2010 roku Ford Edge I przeszedł gruntowną modernizację. Pojawił się zupełnie nowy pas przedni, z większą chromowaną atrapą chłodnicy, a także innym kształtem zderzaków i mniejszymi, bardziej podłużnymi reflektorami. Zmienił się także format tylnych lamp, z czerwonym wypełnieniem, a także wprowadzono nowe kolory malowania nadwozia[5].

Wraz z restylizacją oferta Forda Edge została wzbogacona o wariant Sport, który pod kątem wizualnym odróżnił m.in. pakiet nakładek na zderzaki i progi, większe alufelgi z niskoprofilowanymi oponami, a także ciemniejsze wkłady reflektorów. Samochód napędzał zapożyczony z modelu Mustang 3,7-litrowy silnik V6 o mocy 305 KM[6].

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • S
  • SEL
  • Limited
  • Sport

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.0l EcoBoost
  • V6 3.5l Duratec
  • V6 3.7l Duratec


Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge II
Ilustracja
Ford Edge II przed liftingiem
Inne nazwy

Ford Endura

Producent

Ford

Zaprezentowany

Czerwiec 2014

Okres produkcji

2014 – 2024 (USA)
2016 – 2021 (Europa)
2018 – 2020 (Australia)

Miejsce produkcji

Kanada Oakville

Poprzednik

Ford Edge I (USA)
Ford Territory (Australia)

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu D

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

4779 mm

Szerokość

2184 mm

Wysokość

1692 mm

Rozstaw osi

2850 mm

Masa własna

1912–1949 kg

Zbiornik paliwa

68 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

602 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX
Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

Hyundai Grand Santa Fe
Kia Sorento
Nissan Murano

Ford Edge - tył
Ford Edge II Vignale
Ford Edge II po liftingu
Ford Edge II – tył po liftingu
Ford Edge II ST-Line

Ford Edge II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2014 roku.

Studyjną zapowiedzią drugiej generacji Forda Edge było bliskie formy produkcyjnej studium zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Los Angeles w 2013 roku[7].

W przeciwieństwie do poprzednika, druga generacja Edge powstała jako samochód globalny, realizujący strategię One Ford. Pojazd został zbudowany na nowej modułowej płycie podłogowej pochodzącej od osobowego modelu Mondeo/Fusion[8]. Deskę rozdzielczą zapożyczono z kolei oferowanych w Europie minivanów S-Max/Galaxy.

W stosunku do poprzednika, druga generacja Forda Edge zyskała usztywnione nadwozie, a także przeprojektowaną konstrukcję przedniego zawieszenia[9]. Masywniejsze nadwozie przyozdobiła charakterystyczna, sześciokątna atrapa chłodnicy, a tylne lampy połączyła listwa LED tworząca z nimi jedną całość.

Ford Egde II trafił do sprzedaży zarówno z napędem na jedną, jak i obie osie. Prześwit pojazdu wyniósł 193 mm i jest mniejszy niż w stosunku do pozycjonowanej niżej Kugi/Escape. Specjalnie dla rynku europejskiego, konstruując gamę jednostek napędowych uwzględniono także silniki wysokoprężne[10][11].

Ford Edge w wariancie sprzed modernizacji oferowany był w dwóch wersjach stylizacyjnych: usportowionej – Sport oraz luksusowej – Vignale. Wersja Sport posiadała usztywnione zawieszenie oraz bardziej masywne zderzaki, z tyłu zaś pojawiają się trapezoidalne atrapy końcówek układu wydechowego[12].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2018 roku samochód przeszedł gruntowną modernizację, która objęła głównie wygląd nadwozia. W jej ramach całkowicie zmieniono wygląd przedniej części nadwozia, która zyskała niżej osadzony i bardziej zaokrąglony wlot powietrza, a także węższe, agresywniej ukształtowane reflektory. Tylne lampy przemodelowano, rozdzielając je i nadając im nowe wypełnienie w technologii LED[13].

Przy okazji restylizacji Ford Edge II, gamę wariantów specjalnych poszerzył także topowy, sportowy model ST. Pod kątem wizualnym wyróżniły go alufelgi oraz atrapa chłodnicy malowane na fortepianową czerń, sportowe zderzaki i poczwórna końcówka wydechu, z kolei jednostką napędową stał się 335-konny silnik benzynowy[14].

W październiku 2020 roku Ford Edge II wyłącznie w wariancie amerykańskim przeszedł drugą, tym razem ograniczającą się wyłącznie do deski rozdzielczej restylizację. Dotychczasowy projekt konsoli centralnej zastąpiono rozległym, 12-calowym ekranem dotykowym zastępującym funkcje nie tylko radia, nawigacji czy systemy inforozrywki, jak i klimatyzacji[15], adaptując ten projekt z takiego samego rozwiązania wdrożonego w 2019 roku w Chinach.

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge II powstał jako samochód dla rynków globalnych. Poza rynkiem amerykańskim, meksykańskim i kanadyjskim, samochód skierowano także do sprzedaży w Europie. Premiera na tym rynku miała miejsce podczas Paris Motor Show jesienią 2014[16], jednak sprzedaż ruszyła tutaj dopiero półtora roku później - na początku 2016 roku[17].

Duży SUV Forda trafił do sprzedaży także na licznych rynkach Ameryki Południowej, jak Chile, Brazylia[18] czy Argentyna[19], z kolei w połowie 2018 roku samochód wzbogacił ofertę w Australii i Nowej Zelandii, gdzie otrzymał nazwę Ford Endura[20] i zastąpił lokalny model Territory[21].

W lipcu 2019 roku Ford Edge został wycofany ze sprzedaży w Wielkiej Brytanii z powodu symbolicznej sprzedaży[22]. W 2020 roku pojawiły się informacje, że podobne kroki producent może rozważać na pozostałych europejskich rynkach, również z powodu bardzo małej popularności[23]. Miejsce Edge'a częściowo zastąpiła większa niż dotychczas Kuga trzeciej generacji, która trafiła do salonów wiosną 2020 roku[24]. Sprzedaż modelu była systematycznie ograniczana aż do 2021 roku, kiedy to wygaszono sprzedaż Edge w Europie[25].

Jesienią 2020 roku australijski wariant pod nazwą Ford Endura zniknął z rynku po zaledwie 2 latach obecności z powodu niewielkiego popytu, nie otrzymując następcy[26]. Kilka miesięcy wcześniej prace nad następcą modelu na rynkach globalnych anulowano globalnie[27].

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

Europa[28]

  • Trend
  • Titanium
  • Sport (do 2018)
  • ST-Line (od 2018)
  • Vignale

USA[29]

  • SL
  • SEL
  • ST-Line (od 2022)
  • Titanium
  • Sport (do 2018)
  • ST (od 2018)

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.0l Turbo 245 KM
  • V6 2.7l
  • V6 3.5l (do 2018)
  • R4 2.0l TDCi 180 KM
  • R4 2.0l TDCi 210 KM


Wersja chińska[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge II
Ford Edge Plus
Ilustracja
chiński Ford Edge II przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Listopad 2014

Okres produkcji

od 2015

Miejsce produkcji

Chongqing

Poprzednik

Ford Edge I

Następca

Ford Edge L

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu E

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa automatyczna

Napęd

przedni
AWD

Długość

4808 mm

Szerokość

2184 mm

Wysokość

1692 mm

Rozstaw osi

2850 mm

Zbiornik paliwa

68 l

Liczba miejsc

7

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln MKX
Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Fusion
Lincoln MKZ

Konkurencja

BYD Tang
Changan CS75 Plus
Hyundai Santa Fe

chiński Ford Edge - tył
chiński Ford Edge po liftingu
Ford Edge Plus po drugim liftingu
Ford Edge Plus – tył po drugim liftingu

Ford Edge II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2014 roku.

Specjalnie z myślą o rynku chińskim Ford opracował specjalną, lokalną odmianą modelu Edge charakteryzującą się innymi wymiarami nadwozia. Pojazd stał się dłuższy, a także otrzymał bardziej kanciasty kształt tylnej części nadwozia podyktowaną dodatkowym, trzecim rzędem siedzeń dla dwóch pasażerów[30].

W stosunku do rynków globalnych, chiński Ford Edge zyskał okrojoną gamę silników składającą się z czterocylindrowego silnika benzynowego o pojemności 2 litrów i mocy 245 KM oraz mocniejszego V6 o pojemności 2,7-litra i mocy 329 KM[31]. Samochód trafił do sprzedaży pół roku po debiucie, charateryzując się dostepnością zarówno z napędem przednim, jak i AWD[32].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2019 roku chiński wariant Forda Edge został upodobniony do globalnego modelu, zyskując nowy wygląd przedniej części nadwozia z większym wlotem powietrza, a także przeprojektowanymi tylnymi lampami oraz przemodelowanym zderzakiem z imitacją podwójnych końcówek wydechu. Ponadto, z oferty w Chinach wycofano manualną przekładnię biegów wyłącznie na rzecz automatycznej, ośmiobiegowej[33].

Przy okazji upodobnienia chińskiego Edge'a do wersji globalnej po liftingu, Ford zdecydował się wprowadzić dedykowany dla lokalnej odmiany nowy projekt deski rozdzielczej. Dotychczasowy układ przyrządów zastąpiono dużym, rozległym dotykowym wyświetlaczem o wertykalnym formacie i przekątnej 12,8-cala, pozwalając na sterowanie nie tylko systemem multimedialnym, ale i klimatyzacją[33].

Półtora roku po debiucie zmodernizowanego Forda Edge II w Chinach, specjalnie dla tego rynku w grudniu 2020 roku opracowano model po drugiej, rozleglejszej modernizacji, przy okazji której dokonano korekty nazwy na Ford Edge Plus[34]. Samochód zyskał przeprojektowany pas przedni z większą, chromowaną atrapą chłodnicy i przemodelowanym zderzakiem, a także zmodyfikowano tylną część nadwozia z dużą, chromowaną listwą.

Przy okazji drugiej restylizacji, Ford Edge Plus zyskał zupełnie nowy projekt deski rozdzielczej, którym upodobniono go do nowszych konstrukcji debiutujących w międzyczasie w Chinach. Deskę rozdzielczą zdominowały dwa wyświetlacze przejmujące kolejno funkcję zegarów oraz ekranu multimedialnego, łącznie charakteryzując się przekątną 21 cali[35]. Nowa deska rozdzielcza zyskała panele ze skóry i wstawki z aluminium, a także oświetlenie ambientowe[36].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.0l Turbo 245 KM
  • V6 2.7l Turbo 329 KM


Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge L
Ilustracja
Ford Edge L ST-Line
Producent

Ford

Zaprezentowany

Luty 2023

Okres produkcji

od 2023

Miejsce produkcji

Chongqing

Poprzednik

Ford Edge Plus

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu E

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

8-biegowa automatyczna

Napęd

AWD

Długość

5000 mm

Szerokość

1961 mm

Wysokość

1773 mm

Rozstaw osi

2950 mm

Liczba miejsc

6-7

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Lincoln Nautilus

Pokrewne

Ford Evos
Ford Mondeo
Lincoln Z

Konkurencja

BYD Tang DM-i
Aito M7
Li L8
Voyah Free EREV

Ford Edge L ST-Line - tył
Ford Edge L
Ford Edge L - kokpit

Ford Edge III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2023 roku.

Po 9 latach rynkowej obecności Ford zmienił dotychczasową koncepcję Edge'a, z modelu opracowanego przez amerykańską centralę dla rynków globalnych do konstrukcji powstałej pod nadzorem chińskiego oddziału dla lokalnych potrzeb. Trzecia generacja przeszła kompleksową metamorfozę względem poprzednika, zyskując wyraźnie dłuższe, 5-metrowe nadwozie, a także ostrzejsze i smuklejsze proporcje z charakterystycznym wytłoczeniem przerywającym linię szyb[37].

Pas przedni zdominował obszerny wlot powietrza z listwą LED łaczącą reflektory w kształcie bumerangów. Oparcie na platformie współdzielonej z modelami Evos i Mondeo pozwoliła na wygospodarowanie obszerniejszego nadwozia mogącego pomieścić do 3 rzędów siedzeń z przestrzenią dla 6 lub 7 pasażerów. Deska rozdzielcza została utrzymana z kolei w typowym dla chińskich modeli Forda wzornictwie, z dużą taflą zintegrowanych ze sobą wyświetlaczy ciągnących się od fotelu kierowcy, przez konsolę środkową, aż do pasażera. W czasie gdy cyfrowe zegary mają przekątną 12,3 cali, tak kolejny moduł ma 27 cali[38].

Do napędu Forda Edge'a L wykorzystany został turbodoładowany, czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 2 litrów i mocy 250 KM. Ponadto przewidziano także odmianę hybrydową typu plug-in, która opierając się o ten sam silnik 2.0 rozwija łączną moc 271 KM. Oba warianty napędowe sprzężono wyłącznie z automatyczną skrzynią biegów[39].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Ford Edge L otrzymał dodatkową literę w nazwie dla odróżnienia od równolegle oferowanego w momencie debiutu, starszego Edge'a Plus wywodzącego się z poprzedniej generacji modelu. Samochód opracowany został z myślą o wewnętrznym rynku chińskim, bez planów na eksport na rynkach globalnych, wycofując tym samym stamtąd model Edge z gamy[40].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.0l Turbo 250 KM
  • R4 2.0l PHEV 271 KM


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2007 Ford Edge Crossover Review. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  2. Ford unveils 2007 Edge, Reflex coupe, and Super Chief pickup at the 2006 Detroit auto show. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  3. Ford Edge 2007. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  4. 2007 Ford Edge. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  5. 2011 Ford Edge Facelift - New Sport Model Plus Three New Engines. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  6. First Look: 2011 Ford Edge Sport. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  7. msob: Ford Edge – także dla Europy. magazynauto.pl, 2014-06-25. [dostęp 2014-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  8. Salon Paryż 2014 Ford Edge Duży SUV dla Europy. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  9. Ford Edge oficjalnie - również w Europie!. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  10. Ford Edge zaprezentowany!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. (pol.).
  11. Tomasz Popławski: Ford Edge – Witaj Europo. autogaleria.pl, 2014-06-26. [dostęp 2014-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
  12. Ford Edge w Polsce – opinia, test, wrażenia z jazdy, „Blog motoryzacyjny PremiumMoto.pl”, 3 października 2016 [dostęp 2017-05-12] (pol.).
  13. Ford Edge po liftingu – druga młodość. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  14. Ford Edge po liftingu – debiut wersji ST. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  15. 2021 Ford Edge Gets A New 12-Inch SYNC 4 Infotainment System. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  16. Marcin Lewandowski: Salon Paryż 2014 – Ford Edge – Duży SUV dla Europy. moto.pl, 2014-10-06. [dostęp 2014-10-07].
  17. Ford Edge 2,0 TDCI 210 KM AT Sport - zadziwiająco europejski. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  18. Em versão única, novo Ford Edge chega ao Brasil por R$ 230 mil. [dostęp 2021-04-18]. (port.).
  19. Test Ford Edge ST, diversión para toda la familia. [dostęp 2021-04-18]. (hiszp.).
  20. Ford Endura 2018 confirmed as Territory successor. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  21. Car Launch: Ford Focus and Ford Endura. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  22. Ford Edge axed from UK sale just months after facelift. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  23. Ford Edge wyjedzie z Europy. Zastąpi go 7-miejscowa Kuga. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  24. Ford Edge To Be Replaced In Europe By Seven-Seat Kuga. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  25. Ford limits sales of Edge in Europe. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  26. Ford Endura axed in Australia. [dostęp 2021-02-26]. (ang.).
  27. Next-Generation Ford Edge Reportedly Cancelled In A Surprising Move. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  28. www.ford.pl: Nowy FORD EDGE. www.ford.pl, 2016-04-12. [dostęp 2016-04-12].
  29. The New Era of Edge. www.ford.com, 2022-09-30. [dostęp 2022-09-30].
  30. Seven-seat Ford Edge unveiled in China. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  31. Officially Official: this is the China-made Ford Edge SUV. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  32. China-made Ford Edge launched on the Chinese car market. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  33. a b 2019 Ford Edge update for China brings along new tech. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  34. Chinese Ford Edge Plus surprised with new displays – DRIVE. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  35. Представлен обновленный кроссовер Ford Edge Plus. [dostęp 2021-04-18]. (ros.).
  36. El Ford Edge Plus 2021 ya se vende en China con nueva imagen y más novedades. [dostęp 2021-04-18]. (hiszp.).
  37. Ford Edge L 2024. Trzy rzędy siedzeń w ciekawym opakowaniu. Jeździlibyście?. [dostęp 2023-03-11]. (pol.).
  38. China's 2024 Ford Edge L is a nice sight. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
  39. Ford Edge L 2024. [dostęp 2023-03-11]. (ang.).
  40. Ford Edge L 2024 debiutuje w Azji. Ten kolos ma 5 metrów długości. [dostęp 2023-03-11]. (pol.).