Ford Kuga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ford Kugasamochód osobowy typu SUV klasy kompaktowej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford od 2008 roku. Od 2019 roku produkowana jest trzecia generacja pojazdu.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Kuga I
Ilustracja
Ford Kuga I
Producent

Ford

Zaprezentowany

Maj 2008

Okres produkcji

2008 – 2013

Miejsce produkcji

Niemcy Saarlouis

Poprzednik

Ford Maverick

Następca

Ford Kuga II

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu C

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
5-biegowa automatyczna
6-biegowa automatyczna dwusprzęgłowa PowerShift

Napęd

przedni
AWD

Długość

4443 mm

Szerokość

1842 mm

Wysokość

1710 mm

Rozstaw osi

2690 mm

Masa własna

1573-1613 kg

Zbiornik paliwa

66 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Bagażnik

410-1405 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford C-Max
Ford Focus
Mazda 3
Volvo S40

Konkurencja

Kia Sportage
Nissan Qashqai
Renault Koleos
Volkswagen Tiguan

Forda Kuga I - tył
Forda Kuga I Individual
Forda Kuga I Individual - tył

Ford Kuga I został po raz pierwszy zaprezentowany w 2008 roku.

Premierę pierwszego w historii europejskiego oddziału Forda SUV-a opracowanego specjalnie z myślą o tym rynku poprzedził samochód koncepcyjny o nazwie Iosis X zaprezentowany w 2006 roku[1]. Samochód zaprojektowano według zasad Kinetic Design podobnie jak m.in. modele S-Max, Mondeo czy Fiesta. Na niektórych rynkach Europy Zachodniej Kuga I zastąpiła oferowanego w limitowanych nakładach importowanego ze Stanów Zjednoczonych SUV-a Maverick.

Pod koniec 2010 roku samochód przeszedł drobne zmiany w wyposażeniu na rok modelowy 2011. Silniki wysokoprężne pochodziły z Mondeo i były one nieco zmodernizowanymi konstrukcjami koncernu PSA. Z kolei jedyna w ofercie jednostka benzynowa, to silnik produkcji Volvo.

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • Trend
  • Titanium
  • Titanium S
  • Individual

Samochód standardowo wyposażony jest m.in. w klimatyzację, układ kontroli trakcji ESP, ABS z EBD oraz elektroniczny system zapobiegający dachowaniu. Opcjonalnie samochód wyposażyć można m.in. w elektrycznie podgrzewaną przednią szybę[1].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

Silnik Pojemność
skokowa
[cm³]
Typ silnika Moc maksymalna
[KM] przy obr./min
Maks. moment
obrotowy [Nm]
przy obr./min
Przyspieszenie
0-100 km/h [s]
Prędkość
maks. [km/h]
Silniki benzynowe (Niskoprężne):
2.5 TURBO[1] 2521 R5 200/6000 320/1600 8,2 210
Silniki wysokoprężne (Diesla):
2.0 TDCi[1] 1997 R4 140/3750 320/1750 10,2 186
2.0 TDCi[1] 1997 R4 163/3750 340/2000 9,6 195


Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Kuga II
Ilustracja
Ford Kuga II przed liftingiem
Inne nazwy

Ford Escape

Producent

Ford

Zaprezentowany

Marzec 2012

Okres produkcji

2013 – 2019 (Europa)
2013 – 2021 (Chiny)

Miejsce produkcji

Hiszpania Walencja
Rosja Jełabuga
Chongqing

Poprzednik

Ford Kuga I

Następca

Ford Kuga III

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu C

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
6-biegowa automatyczna
6-biegowa PowerShift

Napęd

przedni
AWD

Długość

4524 mm

Szerokość

1838 mm

Wysokość

1702 mm

Rozstaw osi

2690 mm

Masa własna

1580-1707 kg

Zbiornik paliwa

60 l

Liczba miejsc

5

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Bagażnik

481-1653 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford Focus
Ford C-Max

Konkurencja

Honda CR-V
Kia Sportage
Toyota RAV4
Volkswagen Tiguan

Ford Kuga II - tył
Ford Kuga II po liftingu
Ford Kuga II - tył po liftingu

Ford Kuga II został zaprezentowany po raz pierwszy na Geneva Motor Show w marcu 2012 roku.

Premierę samochodu poprzedziła prezentacja amerykańskiej odmiany o nazwie Escape, której oficjalna prezentacja miała miejsce już w listopadzie 2011 roku, czyli półtora roku przed początkiem sprzedaży w Europie jako Kuga drugiej generacji[2]. Amerykański odpowiednik trafił do produkcji w lipcu 2012 roku, również wyraźnie szybciej niż w Europie[3].

Choć europejska premiera Kugi II miała miejsce w marcu 2012 roku na Geneva Motor Show, to ruszyła ostatecznie na Polsce dopiero na wiosnę 2013 roku[4]. Auto zostało zbudowane w oparciu o nową strategię marki Ford nazwaną One Ford, w ramach której wszystkie pokazane w tym czasie modele Forda stały się pojazdami globalnymi bez rozróżnienia na rynek Ameryki Północnej i Europy. Samochód został zbudowany na płycie podłogowej modelu Focus.

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 2016 roku auto przeszło face lifting. Pojazd otrzymał zupełnie nowy przód, który przypomina większy model Edge. Przeprojektowane zostały reflektory oraz zastosowano nową, masywną atrapę chłodnicy. Wnętrze pojazdu otrzymało skromny lifting polegający na przeniesieniu kilku przycisków i przełączników, zastosowaniu nowej kierownicy oraz nowego systemu multimedialnego SYNC3 z 8-calowym ekranem dotykowym. Z wnętrza Forda Kugi zniknął tradycyjny hamulec ręczny, a zastąpił go przycisk elektrycznego hamulca pomocniczego. Pojawiły się również nowe wzory tapicerki oraz nowe aplikacje dekoracyjne.

W gamie zadebiutowały dwie wyróżniające się wyglądem wersje stylizacyjne: sportowa ST Line oraz luksusowa Vignale[5]. Przy okazji liftingu wprowadzono nowy silnik wysokoprężny 1.5 TDCi o mocy 120 KM oraz zmodyfikowano jednostki 2.0 które mają: 150 i 180 KM.[6].

Pod maską były montowane silniki Diesla PSA Duratorq o pojemności 1.6 (120 KM) i 2.0 (140 i 163 KM) oraz benzynowe EcoBoost 1.6 (148, 182 KM) i 2.0 (239 KM)[7].

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • Trend
  • Titanium
  • Titanium Plus

Standardowe wyposażenie obejmuje m.in. ABS, ESP, 7 poduszek powietrznych, klimatyzację manualną, elektryczne sterowanie szyb, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek, radioodtwarzacz CD/MP3 z 6-głośnikami, światła przeciwmgłowe oraz 17-calowe alufelgi.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

*(Kuga 2016)

Silnik Pojemność
skokowa
[cm³]
Typ silnika Moc maksymalna
[KM] przy obr./min
Maks. moment
obrotowy [Nm]
przy obr./min
Przyspieszenie
0-100 km/h [s]
Prędkość
maks. [km/h]
Uwagi
Silniki benzynowe (Niskoprężne):
1.5 EcoBoost 1498 R4 150/5700 240/1600 9,7 195 Od 10.2014
1.5 EcoBoost 1498 R4 182/5700 240/1600 10,1 200 Od 10.2014
Silniki wysokoprężne (Diesla)
1.5 TDCi 1498 R4 120/3750 320/1750 12,1 184 Od 04.2016
1.6 TDCi 1597 R4 120/3750 340/1750 11,6 186 Od 10.2014
2.0 TDCi 1997 R4 140,150*/3750 370,380*/1750 10,1 194 Od 10.2014
2.0 TDCi 1997 R4 163,180*/3750 400,420*/1750 9,2 202 Od 10.2014


Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Kuga III
Ilustracja
Ford Kuga III ST-Line przed liftingiem
Inne nazwy

Ford Escape

Producent

Ford

Zaprezentowany

Kwiecień 2019

Okres produkcji

od 2019

Miejsce produkcji

Hiszpania Walencja

Poprzednik

Ford Kuga II

Dane techniczne
Segment

SUV segmentu D

Typy nadwozia

5-drzwiowy SUV

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
6-biegowa automatyczna
6-biegowa PowerShift

Napęd

przedni
AWD

Długość

4629 mm

Szerokość

1883 mm

Wysokość

1680 mm

Rozstaw osi

2710 mm

Masa własna

1493–1773 kg

Zbiornik paliwa

45-54 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

419-1478 l
383-1534 l (PHEV)

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford Bronco Sport
Lincoln Corsair

Konkurencja

Honda CR-V
Nissan X-Trail
SEAT Tarraco
Suzuki Across
Toyota RAV4

Ford Kuga III ST-Line - tył
Ford Kuga III Titanium
Ford Kuga III Vignale

Ford Kuga III został zaprezentowany po raz pierwszy w kwietniu 2019 roku.

Trzecia generacja Kugi została przedstawiona oficjalnie podczas specjalnej konferencji poświęconej zmianom w gamie SUV-ów i crossoverów, którą producent zorganizował na początku kwietnia 2019 roku[8]. Samochód przyniósł radykalne zmiany w dotychczasowej koncepcji - jest wyraźnie większy pod każdym kątem, szczegółnie rozstawu osi i długości nadwozia, które awansowały Kugę do grona SUV-ów klasy średniej jak np. Toyota RAV4 czy SEAT Tarraco, które wyróżniają się zbliżonymi wymiarami[9].

Samochód utrzymano w stylistyce dopasowanej do bieżącej estetyki marki, którą reprezentuje m.in. przedstawiony rok wcześniej Focus czy zaprezentowany kilka miesięcy później mniejszy crossover Puma[10]. Kuga III wyróżnia się dużą, obłą atrapą chłdnicy z przodu, owalnopodobnymi reflektorami przy krawędziach maski i podłużnymi lampami z tyłu. Kokpit z kolei utrzymano w niemal identycznej estetyce, co w mniejszym Focusie, na którym Kuga zresztą bazuje. Samochód w III generacji został wyposażony w pakiet funkcji, w tym system nawigacji SYNC 3, modem FordPass Connect z funkcją Live Traffic oraz inteligentny tempomat z funkcją Stop & Go[11]. Położono także nacisk na zwiększenie bezpieczeństwa samochodu wyposażając go w systemy: Pre-Collision Assist, Lane Keeping, Traffic Sign Recognition i Driver Alert[12].

Duże zmiany zaszły także w gamie silnikowej. Aby sprostać bieżącym unijnym restrykcjom w zakresie emisji spalin, pod maskę trafiły tzw. zelektryfikowane układy napędowe. Kuga dostępna jest nie tylko z układem mild hybrid, ale także jako klasyczny pojazd hybrydowy oraz tzw. hybryda typu plug-in, która umożliwia ładowanie układu elektrycznego o większym zasięgu z gniazdka[13].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2024, ponad rok po amerykańskim odpowiedniku, trzecia generacja Forda Kuga przeszła gruntowną modernizację[14]. Największe zmiany objęły pas przedni, gdzie pojawiły się węższe, bardziej agresywnie zarysowane reflektory, a także wyżej ulokowany sześciokątny wlot powietrza, na który przeniesiono logo firmowe Forda. Ponadto przemodelowano przednie i tylne zderzaki, a także wkłady tylnych lamp zyskujących nową sygnaturę świetlną. Kabina pasażerska zyskała wyraźnie większy, centralny ekran dotykowy środkowej konsoli o przekątnej 13,2 cala, przejmując odtąd także funkcję sterowania klimatyzacją[15].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Sprzedaż Kugi w Stanach Zjednoczonych jako Ford Escape czwartej generacji ruszyła we wrześniu 2019 roku, z kolei do polskich salonów sprzedaży SUV klasy średniej trafił w marcu 2020 roku[16]. Jako Kuga samochód trafił do sprzedaży jeszcze m.in. na Tajwanie i w Afryce Północnej, z kolei nazwę Escape przyjęto na rynkach latynoamerykańskich, w Chinach oraz Australii i Nowej Zelandii.

Wersje wyposażeniowe[edytuj | edytuj kod]

  • Trend
  • Titanium
  • ST-Line
  • Vignale

Prześwit[edytuj | edytuj kod]

Prześwit w zależności od wersji.
Prześwit PHEV Trend/Titanium ST-Line Vignale
Prześwit minimalny (mm) 139 146-152 137 148
Prześwit maksymalny (mm) 160 191-194 178 190

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R3 1.5l EcoBoost 120 KM
  • R3 1.5l EcoBoost 150 KM
  • R3 1.5l EcoBoost 182 KM
  • R4 1.5l EcoBlue Diesel 120 KM
  • R4 2.0l EcoBlue Diesel 150 KM
  • R4 2.0l EcoBlue Diesel 180 KM
  • R4 2.5l Hybrid 190 KM
  • R4 2.5l Plug-in Hybrid 225 KM


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jacek Ambrozik: Używany Ford Kuga I (2008-2012). magazynauto.pl, 2014-03-04. [dostęp 2014-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-16)].
  2. 2013 Ford Escape unveiled [video]. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  3. Ford kicks off 2013 Escape assembly [w/video]. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  4. FORD KUGA 2 GENERACJI. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  5. Nowy Ford Kuga | Opinia | Co się zmieniło | Pierwsza jazda | Zdjęcia, „Blog motoryzacyjny PremiumMoto.pl”, 4 kwietnia 2017 [dostęp 2017-05-12] (pol.).
  6. Filip Trusz: Ford Kuga - Czas na poważny facelifting. moto.pl, 2016-02-22. [dostęp 2016-02-22].
  7. Martin Śliwa: Nowy Ford Kuga. moto.pl, 2012-03-12. [dostęp 2014-09-24].
  8. Ford Kuga. Premiera trzeciej generacji. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  9. Two compact crossovers going head-to-head. [dostęp 2019-10-22]. (ang.).
  10. Nowy Ford Kuga oficjalnie. Większy, lżejszy i lepiej wyposażony. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  11. Ford Kuga. fordchorzow.autoboss.com.pl. [dostęp 2022-02-26]. (pol.).
  12. Ford Kuga Plug-In Hybrid - Prezentacja samochodu. fordchorzow.autoboss.com.pl. [dostęp 2023-05-04]. (pol.).
  13. Nowy Ford Kuga – hybryda na trzy sposoby. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).
  14. Ford Kuga po dużej modernizacji. Zmieniono cały przód SUV-a i kawał deski rozdzielczej [online], Auto Świat, 17 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-17] (pol.).
  15. Europe’s Ford Kuga Gets American Facelift, Improved Infotainment And Lower Prices. [dostęp 2024-01-17]. (ang.).
  16. Oto zupełnie nowy Ford Kuga. Do wyboru aż trzy wersje hybrydowe. [dostęp 2019-10-22]. (pol.).==